روز 25 ژوئن برای طرفداران موسیقی و پادشاه پاپ روز خوبی نبود. درحالی که همه منتظر تور جهانی مایکل جکسون، پادشاه موسیقی پاپ بودند، خبر درگذشت ناگهانی او شوک بسیار بزرگی برای تمام مردم جهان بود. روز یکشنبه، 25 ژوئن و هشتمین سالگرد درگذشت مایکل جکسون، اسطوره‌ی موسیقی است. هنرمندی که نه تنها در موسیقی الگویی برای دیگران بود بلکه به واسطه‌ی کارهای خیر و روح بزرگش نیز به الگویی برای مردم تبدیل شده بود. امروز در بنیتا مروری بر زندگی این هنرمند بزرگ داریم. در ادامه با ما همراه باشید.
مایکل جوزف جکسون، متولد 29 اگوست 1958 در ایندیانا است. پدرش جوزف جکسون، نوازنده‌ی گیتار بود اما پس از ازدواجش با کاترین جکسون دیگر موسیقی را دنبال نکرد. برادران جکسون به نام‌های جکی، تیتو و جرمین در اوایل دهه‌ی 60 یک گروه موسیقی تشکیل دادند و مایکل پنج ساله و برادرش مارلون در سال 1964 به این گروه ملحق شدند و با نام «جکسون فایو» به فعالیت خود ادامه دادند. برادران جکسون زحمات زیادی برای پیشرفت گروه موسیقی‌شان می‌کشیدند و ساعت‌های زیادی تمرین می‌کردند. کودکی مایکل مانند کودکان دیگر به بازی و تفریح نگذشت بلکه کودکی خود را با تمرین‌های فشرده‌ی موسیقی گذراند. استعداد مایکل در خواندن و رقصیدن بسیار زیاد بود و چیزی نگذشت که به عضو کلیدی گروه جکسون فایو تبدیل شد. جکسون فایو کم کم توجه «بری گوردی» موسس کمپانی «موتاون» را جلب کرد و از اوایل 1969 گروه جکسون فایو با لیبل کمپانی موتاون به فعالیت خود ادامه داد. مایکل و برادرانش به لس آنجلس رفتند و تا مدتی تحت حمایت بری گوردی و دایانا راس زندگی کردند و این دو در معرفی و موفقیت این گروه نقش زیادی داشتند. قطعاتی از جمله I Want You Back، ABC، Never Can Say Goodbyeو Got To Be There از جمله قطعات معروف گروه جکسون فایو بودند. این گروه در دهه‌ی هفتاد به عنوان یکی از موفق‌ترین گروه‌های پاپ در تاریخ موسیقی شناخته شدند.
مایکل در سن 13 سالگی علاوه بر فعالیت‌هایی که در گروه داشت به فعالیت‌های انفرادی نیز پرداخت. یکی از قطعاتی که به عنوان برترین تک آهنگ انتخاب شد، قطعه‌ای به نام «Ben» از آلبومی به همین نام بود. جکسون فایو که همچنان تحت نظارت موتاون کار می‌کردند به شهرت زیادی رسیدند تا جایی که یک سریال کارتونی با نام آنها نیز از تلویزیون پخش می‌شد. بعدها به دلایلی گروه از کمپانی موتاون جدا شدند و تنها جرمین جکسون در این کمپانی باقی ماند تا فعالیت‌های انفرادی خود را تحت همین لیبل ادامه دهد. جکسون فایو از این پس با نام The Jacksons به فعالیت‌هایش ادامه داد. مایکل که همچنان فعالیت‌های انفرادی خود را ادامه می‌داد، با آلبوم Off the Wall و قطعاتی از این آلبوم چون Rock with You، Don’t Stop Till Get Enough و قطعه‌ای با نام خود آلبوم تحولی در دنیای موسیقی به وجود آورد. موفقیت این آلبوم بر موفقیت برادران جکسون نیز اثر گذاشت و باعث شد آلبوم بعدی آنها بیش از یک میلیون کپی به فروش برسد. مایکل هم با پل مک‌کارتنی، عضو گروه بیتلز شروع به همکاری کرد و چند قطعه‌ی دوصدایی از جمله The Girl Is Mine و Say Say Say با یکدیگر منتشر کردند.
مایکل در دهه‌ی 80 پس از شروع فعالیت‌های انفرادی‌اش به شهرت و موفقیتی بیش از برادرانش رسید و در سال 1982، آلبوم Thriller را که به پرفروش‌ترین آلبوم تاریخ موسیقی تبدیل شد را منتشر کرد. موزیک ویدیوی Thriller به دلیل تم داستانی و گریم‌های ترسناک یکی از خلاقانه‌ترین موزیک ویدیو‌های آن دوران بود. موزیک ویدیو‌های مایکل اغلب به شکل «مینی مووی» یا فیلم کوتاه منتشر می‌شد. این آلبوم به مدت 80 هفته در جدول پرفروش‌ترین ها باقی ماند و به مدت 37 هفته جایگاه شماره یک را به خود اختصاص داده بود. آلبوم تریلر 12 بار نامزد دریافت جایزه‌ی گرمی شد و از این 12 بار 8 بار موفق به دریافت جایزه شد که هردوی آنها خود رکوردی محسوب می‌شد. در سال 1983، مایکل جکسون در یک برنامه‌ی تلویزیونی به اجرای آهنگ «بیلی جین» که آهنگ شماره یک آن دوران بود پرداخت و برای اولین بار رقص معروف «مون واک» را که خود طراحی کرده بود در آن برنامه اجرا کرد. مایکل جکسون تنها یک خواننده نبود بلکه به عنوان ترانه‌سرا، آهنگساز و طراح رقص نیز شناخته می‌شد. از فعالیت‌های تبلیغاتی مایکل جکسون می‌توان به تبلیغات شرکت پپسی در سال 1984اشاره کرد که در این تبلیغات به شدت آسیب دید و دچار سوختگی ناشی از آتش‌سوزی شد. سال بعد مایکل و تعداد زیادی از هنرمندان بزرگ آن دوران ازجمله لیونل ریچی، دایانا راس، باب دیلن و تینا ترنر قطعه‌ای به نام We Are The World را منتشر کردند که برای کودکان آفریقایی خوانده شده بود.
در سال 1987، مایکل آلبوم BAD را منتشر کرد و با قطعاتی چون BAD، The Way You Make Me Feel و Man In The Mirror و ویدیویی به کارگردانی مارتین اسکورسیزی به شهرت زیادی رسید. تور کنسرت این آلبوم به مدت یک سال طول کشید و موفقیت بزرگی دست پیدا کرد. موفقیت‌های مایکل در دهه‌ی 90 با انتشار آلبوم Dangerous و همکاری با مک کالی کالکین، هنرپیشه فیلم تنها در خانه در موزیک ویدیو، برگزاری کنسرت در رویدادهای مهمی چون SuperBowl و مصاحبه با اوپرا وینفری ادامه داشت. مایکل فردی خجالتی بود و به ندرت با رسانه‌ها گفت و گو می‌کرد. اما مصاحبه‌ی اوپرا وینفری توانست تا حدی به شایعاتی که پشت سر مایکل بود خاتمه دهد. او در این مصاحبه درباره رنگ پوستش توضیح داد که چگونه به دلیل بیماری ویتیلیگو که نوعی بیماری رنگدانه‌ی پوستی است دچار این تغییر رنگ شده است. ازآنجایی که مایکل Neverland را ساخته و در آن زندگی می‌کرد و آنجا را برای فعالیت کودکان نیز اختصاص داده بود، شایعاتی نیز درباره‌ی او به راه افتاده بود که منجر به برگزاری دادگاه‌هایی شد و مایکل در نهایت در سال 2005 از تمام این اتهامات تبرئه شد.
مایکل در سال 1994 با لیزا ماری پرسلی، دختر الویس پرسلی ازدواج کرد اما عمر این ازدواج کوتاه بود و این دو در سال 1996 از یکدیگر جدا شدند. مدتی بعد مایکل با دبی رو که پرستار بود آشنا شده و ازدواج کردند. این دو صاحب دو فرزند به نام‌ها پرینس و پاریس شدند. مایکل و دبی نیز در سال 1999 جدا شده و حضانت کودکان به مایکل داده شد. مایکل دارای فرزند سومی به نام پرینس مایکل دوم یا «بلنکت» نیز هست.
آلبوم بعدی مایکل با نام History در سال 1995 منتشر شد و شمل چند قطعه قدیمی و معروف و چند قطعه‌ی جدید بود. قطعه‌ی They don’t Care About Us به دلیل تم سیاسی مورد انتقادهای زیادی قرار گرفت. مایکل جکسون در سال‌های 2000 به بعد نیز به فعالیت‌های موسیقی خود ادامه می‌داد و در سال 2002 آلبومی با عنوان Invincible منتشر کرد. مایکل در سال 2009 برنامه تور جهانی خود را به نام This Is It که از آن به عنوان پرده‌ی نهایی فعالیت‌هایش نام برده بود اعلام کرد. این تور قرار بود از تاریخ 8 جولای آغاز شود و بلیط‌های آن تنها در عرض 4 ساعت به فروش رفت. اما متاسفانه مایکل هیچ وقت موفق به اجرای این تور نشد و دز 25 ژوئن 2009، تنها چند روز قبل از شروع تور به علت حمله‌ی قلبی در سن 50 سالگی در منزلش از دنیا رفت.
گفتنی‌ها از مایکل، موفقیت‌ها و کارهای خیر و تاثیرگذارش بسیار است و گفتن آن در یک مطلب کوتاه کاری دشواراست. درگذشت مایکل یک تراژدی بزرگ برای طرفداران موسیقی به ویژه طرفداران پادشاه پاپ بود. افراد زیادی در مکان های مختلف ازجمله «نورلند» و خانه‌ی خانولده جکسون و کودکی‌های مایکل در ایندیانا برای او مراسم یادبود برگزار کردند. در تاریخ 7 جولای 2009 برنامه‌ای برای بزرگداشت مایکل جکسون پخش شد که بلیط‌های این برنامه به صورت رایگان و از طریق قرعه‌کشی در اختیارعلاقمندان قرار گرفت و بیش از یک میلیارد نفر بیننده داشت.
Quote
می‌خواهم الهام بخش مردم باشم. می‌خواهم افراد به من نگاه کنند و بگویند « به خاطر تو بود که تسلیم نشدم.»
مایکل جکسون
