کودک آزاری رفتاری است که در آن کودک توسط اطرافیان مورد سوءاستفاده ی جسمی، جنسی یا عاطفی قرار می گیرد، یا نسبت به رفع نیازهای اولیه ی او غفلت می شود.
کودک آزاری انواع مختلفی دارد که شامل آزار جسمی، آزار عاطفی، سوءاستفاده ی جنسی، غفلت و بی توجهی، سوءاستفاده ی صنعتی، سوءاستفاده ی تحصیلی و... می شود.
کودک آزاری جسمی:
به هرگونه آزار جسمی که به طور عمد یا حتی غیرعمد توسط والدین یا مراقبین و به طور کلی اطرافیان کودک اعمال شود، کودک آزاری جسمی گفته می شود.
کودک آزاری عاطفی:
رفتارهای خصمانه یا بی تفاوتی والدین نسبت به کودک، توهین، تحقیر و هرگونه رفتاری که به کودک استرس وارد کند و به اعتماد به نفس او لطمه بزند، کودک آزاری عاطفی محسوب می شود.
طرد کردن، نادیده گرفتن، خُرد کردن شخصیت کودک، منزوی کردن و وادار کردن او به انجام رفتار نامناسب، از مصداق های کودک آزاری عاطفی هستند که به رغم آسیب های روانی زیادی که به کودک وارد می کنند اغلب قابل پی گیری و اثبات نیستند.
سوءاستفاده ی جنسی:
به بهره کشی جنسی از کودک توسط یک فرد بالغ به منظور کسب رضایت جنسی یا روانی، سوءاستفاده ی جنسی گفته می شود.
غفلت و بی توجهی:
توجه نکردن به نیازهای اولیه و حقوق اساسی کودک مانند تغذیه، بهداشت، داشتن سرپناه، پوشش کافی، امنیت، محبت، آموزش و... اگر به شکلی باشد که باعث ایجاد اختلال در سلامتی یا رشد کودک شود، نوعی کودک آزاری محسوب می شود.
غفلت والدین و کسانی که مسئول محافظت از کودکان هستند معمولاً از فقر و ناتوانی آنان در محافظت از کودکان ناشی می شود و اغلبِ این کودکان مورد سایر کودک آزاری ها نیز قرار می گیرند.
سوءاستفاده ی صنعتی:
به کار گماردن کودکان در کارخانه ها، کارگاه های تولیدی کوچک، کوره پزخانه ها و مزارع نیز کودک آزاری تلقی می شود که در کشورهایی مثل هند، افغانستان، پاکستان و تا حدودی کشور خودمان شیوع زیادی دارد.
سوءاستفاده ی تحصیلی:
این نوع سوءاستفاده در منابع و کتاب های مربوط به این موضوع وجود ندارد و به نظر می رسد یک مشکل فرهنگی است که بیش تر در کشورهای مشرق زمین دیده می شود. متأسفانه علی رغم این که در بسیاری از مدارس مقطع ابتدایی کشورمان نظام ارزشیابی کیفی اجرا می شود، هنوز هم خانواده ها به اولیای مدارس فشار می آورند که نظام ارزشیابی کمّی را اعمال کنند.
مجبور کردن و تحت فشار قرار دادن کودک برای گرفتن نمره ی 20 و رسیدن به مدارج بالای تحصیلی، در صورتی که کودک از نظر هوشی، جسمی و روانی توانایی لازم را نداشته باشد، کودک آزاری تحصیلی محسوب می شود.
باید توجه کرد که معمولاً وقتی کودکی مورد یک نوع آزار قرار می گیرد، مورد سوءاستفاده و آزارهای دیگر هم قرار می گیرد. به عنوان مثال کودکی که تنبیه بدنی شده، هم مورد بی توجهی قرار گرفته و هم از نظر عاطفی آزار دیده است. یا کودکی که به او بی توجهی می کنند، از لحاظ عاطفی آزرده می شود و احتمال دارد که مورد سوءاستفاده ی جنسی هم قرار بگیرد و...
منبع مقاله :
خوشابی، کتایون؛ (1387)، کودک آزاری(انواع آزار جسمی، جنسی، عاطفی و بی توجهی به کودکان)، تهران: نشر قطره، چاپ اول