منتظران/جهان بینی منتظران

گفتیم که برای منتظر بودن باید قدر خویش را شناخت و اکنون از این شناخت می گوییم از شناخت انسانی که خلق شد و خلقت او تجلی عشق الهی بود، فرشتگان مأمور به سجده بر او شدند چرا که از روح الهی در او دمیده شده بود موجودی که تمامی خلقت و آفرینش برای او و به واسطه او بود و از میان این همه فقط و فقط او را خداوند برای خویش آفرید و از او پیمان گرفت که فراموشش نکند و تمامی پیامبران را مبعوث داشت تا این عهد و پیمان را به یاد او آورند و هشدار دهند که در بازار دنیا خویش را نفروش که بهایت بسیار است و تنها بدنت نه روحت که عظمت الهی در اوست قیمتی چون بهشت دارد و دعوت الهی را به او یادآور شوند که «إِنَّ اللهَ اشْتَری مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّه یُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللهِ فَیَقْتُلُونَ وَیُقْتَلُونَ؛1همانا خدا از مؤمنان جان و مالشان را به بهای بهشت خریداری کرده، آنان در راه خدا می جنگند و می کشند و کشته می شوند.»

آری آنان که خویش را در اینه ایات وحی شناختند به دنیا راضی نخواهند شد و اینک فراتر از آسایش و امنیت و رفاه از امام خویش هدایت را طلب می کنند و رسیدن به آنچه را که در خور ارزش انسان است. اینان زمزمه هر هفته بلکه هر روزشان این است «و اتمم نعمتک بتقدیمک ایاه امامنا حتی توردنا جنانک و مرافقه الشهداء من خلصائک؛2 و نعمت خود را به پیشوایی او بر ما تمام کن تا ما را به بهشت تو رهنمون سازد و همراه با شهیدان از مخلصین قرار دهد.»