چکیده
از آن جا که خداوند، تغییر سرنوشت بشر را منوط به تغییر نفوس آنها نموده است، و بنابر اجبار و تحمیل دین بر انسان نبوده است، ظهور حضرت حجت(عج) پس از قرن ها غیبت، به تغییر نفوس شیعیان و واگاهانه انتخاب استفرج که همانا قدرت اسلام است در گرو انتخاب آزاد شیعیان آن امام همام است و از انفعال و انظلام جز ضعف و ذلت بیشتر، ثمری نخواهد بود.
غیبت ذخیرة الهی در آخرالزمان ظلم و کفر، فرصت سازی و تهدید سوزی حضرت بقیة الله(عج) برای شیعیان صادق و زیرک است، تا در بشر تقوا و تقیّه به تمهید مقدمات ظهور بپردازند.
شیعیانی که سنگینی غیبت را بر دوش خود احساس می کنند و به فراست دریافته اند که در همه ادوار تاریخ، تشکیل حکومتی محلی و ملّی، نیاز به برنامه ریزی جامع، پرورش انسان های برجسته، تجمیع قوا و امکانات و سایر عوامل ضروری داشته است، تا چه رسد به تشکیل حکومتی جهانی بر محور دین، تقوا و فضایل اخلاقی، آن هم در عصر حاکمیت بلامنازع کفر و فسق جهانی و فراگیری جهان ظلم و جور، بنابراین، این در وهله نخست طراحی راه نامه دکترین ظهور به منظور طراحی اهداف، سیر حرکت شیعه، ترسیم حجم عظیم اقدامات و برنامه های خرد و کلان عملیاتی، ضروری می نماید. راه نامه ای که قابلیت نرم افزاری فوق العاده ای در همگرایی و وحدت جهان تشیع داشته باشد و قادر باشد شیعه را از انفعال در انتظار خارج و تجارب تاریخی، فضائل علمی، منابع انسان و امکانات مادی عالم تشعی را در یک برنامه جامع توجیه و بسیج نماید.
نوشتاری که هم اکنون فرا روی دیدگان نقاد و بصیر است، به قصد ترسیم و تجسیم رسالت شیعه در عصر انتظار در دو بخش تنظیم شده است.
بخش اول: با پرداختن به مبانی نظری اعقتاد به مهدویت و رسالت شیعه، جایگاه امام در نظام کیهانی و نظام های بشری تبیین و نقش شیعیان آن حضرت در تحقق وعده های الهی ترسیم گردیده است. مفهوم واقعی انتظار در مقوله فعل نه انفعال، بیانگر رسالت شیعه در عصر انتظار و وظیفه وی در مقابل دین و اما دین است.
بخش دوم: با طرح رسالت عملی شیعه، اهداف و راه بردهای آن در عصر غیبت، در صدد و ورود جدی و عملیات به طرح حاکمیت صالحان و تقوا پیشگان در گستره زمین هستیم. با توجه عمیق به تاریخ تشیع، تاریخ دین، انبیاء و اولیاء از یک سو و نظری وسیع و گسترده به عالم تشیع، بلکه جهان سیاسی معاصر از سوی دیگر، و با الهام از روایات مربوط به ظهور که راهنمای ما به سوی ظهورند از دیگر سو، طرحی تهیه گردید که تماماً مبتنی است بر اجتهاد فقهای جوان که در زمینه قرآن روییده و در فضای عقل نظری و عقل عملی پرورش یافته و با تسلط بر علوم و فنون و زبان های زنده دنیا قادرند با تفکری سیستمی و در سازمانی قوی به سوی تربیت یاران حضرت، تولید نرم افزارهای حکومتی و آماده سازی فرهنگ جهانی در تمام زمین بدون درنگ به پیش روند، تا آن جا که مانع غیبت نه در ناحیه خواص شیعه باشد و نه در ناحیه عمومی شیعیان و نه در روحیات و فرهنگ جهانیان. ان شاءالله
شایان ذکر است که این مقاله بر گرفته از رساله دکترین ظهور یا راه نامه شیعه از امروز تا ظهور است.
ونرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض ونجعلهم ائمة ونجعلهم الوارثین
السلام علی ربیع الانام و نضرة الایام
مقدمه
اندیشه انسان در اسرار ابتدا و انتهای حیات فردی و اجتماعی اش، در تاریخ سیلان داشته است. آیندة بشریت، پایان تاریخ و غایت حیات اجتماعی همواره محل تفکر و تأمل انسان بوده است. انسان های تشنة عدالت و جویای حقیقت که در اعماق وجودشان خدا باور و دین مدار بوده اند، نمی توانستند باور کنند که خالق حکیم و عادل، جهانی را در نهایت حکمت و عدالت خلق و تدبیر نماید و لکن جامعة بشری را تا پایان حیات دنیوی اش به حال خویش رها کرده تا حاکمان جور و فسق، دائماً و مستمراً عدالت، امنیت و ثروت را به نفع خویش مصادره نمایند و با استخدام اندیش مندان متملق و روحانیون درباری، محصول و جهتِ علم و دین را در راستای توسعة تمتع و حکومت دنیویشان به کار گیرند.
تعالیم انبیا و ادیان توحیدی نیز، امیدوارانه و دل گرم کننده و در کمال اطمینان از آیندة نیک جهان سخن می گفت که با ظهور مصلحی از ذریه انبیا، جهان را از قسط و عدلی فراگیر مشحون می سازد. فرقه ها و مذاهب غیر ابراهیمی و مکاتب و مسالک بشری نیز متفقاً از ظهور منجی بشریت در پایان تاریخ سخن می گفتند. فلذا می توان بشارت موعود و وعده منجی را امری فطری، عقلی و دینی در تاریخ بشر قلم داد نمود، گر چه در هیچ دین و مذهبی به اندازه تشیع، این قدر دقیق، عمیق، شفاف و مطمئن از منجی موعود سخن گفته نشده است.
از سوی دیگر، امروزه تبلیغات منفی گسترده ای علیه حکومت جهانی صالحان با محوریت انسانِ مصلحِ موحد را شاهد هستیم. این خطّ تبلیغاتی از سوی هژمونی سرمایه داری لیبرال و حاکمیت هسته های سرمایه داری یهود، در دفاع از وضع موجود جهانی و دفاع از هرم قدرتی حاکمان عصر، دنبال می شود.
در عمق این خط تبلیغاتی منفی، عناصر ذیل مشاهده می شود:
اعتقاد به مهدویت محصول خیال بافی بشر است. آرمان گرایی انسان، بذر اسطوره مهدویت را در اعماق وجود بشر ایجاد، و مظلومیت مکرر اکثریت انسان ها، آن را آبیاری نموده است. فلذا اعتقاد به مهدویت، گر چه اندیشه ای زلال و رؤیایی شیرین است و لکن اسطوره ای است غیر واقعی.
منجی موعود در صورت ظهور امکان موفقیت ندارد. این خط تبلیغاتی هالیوود است که در دو دهه اخیر در حجمی وسیع دنبال نموده است. تکنولوژی های پیشرفتة علمی و فن آوری های مدرن تسلیحاتی در مجموعه نظام لیبرال دموکراسی، از نظامیان حاکمان جور، سربازان توان مند و هوش مندی ساخته است که قادرند یک تنه تمام مخالفان صلح و آرامش زمین، اعم از انسان و غیر انسان را قلع و قمع کنند. یکی از این مخالفان صلح و نظم نوین جهانی، امام زمان(عج) موعود عرب و اسلام است که شانس پیروزی ندارد.
اعتقاد به مهدویت تفکری توتالیتر و تمامیت طلب است که اندیشه حاکمیت مستبدانة فرد بر خرد جمعی را در سر می پروراند. و این در حالی است که بشر به مرحله ای از بلوغ فکری و کمال عقلی رسیده است که حاکمیت بلامنازع و تمامیت طلب مدعیان قدسی و ملکوتی را بر نمی تابد. فلذا از امام تصویری استبدادی و دیکتاتور مآب در ذهنیت جهانیان ترسیم می کنند که خلاف امر مقدس و منطقی حاکمیت خرد جمعی عمل می کند!
اندیشه مهدویت، وعده عدالت و امنیت در پایان جهان است، در حالی که پایان جهان فرا رسیده است. بهشت موعود و سرزمین موعود تحقق یافته است. نظریه پردازان نظام سرمایه داری لیبرال دموکراسی نظیر پوپر و فوکویاما از پایان تاریخ با محوریت و حاکمیت ایالات متحده امریکا سخن می گویند، و مدعی می شوند که امریکا اتوپیای افلاطونی و مدینة فاضلة فارابی در کل تاریخ بشر است. فلذا چنان چه بشر حقیقتاً طالب بهشت موعود در دنیاست، بایستی در مقابل ارادة سر دمداران امریکا در نظم نوین جهانی و حاکمیت مقتدرانه ایشان، سر تعظیم فرود آورد و این بمنزله تثبیت نظام لیبرال سرمایه داری در پایان تاریخ است.
استکبار جهانی در مقابل این هجمه تبلیغاتی گسترده به رکن متین تفکر شیعی، بر آن ست تا تفکر، فرهنگ، روحیه و اراده جهانی را علیه اندیشه مهدویت و شخص حضرت صاحب الأمر(عج) بسیج نماید، حال سئوال این است که جهان اسلام و تشیع چه طرح و برنامه ای در مواجهة جهانی، نه مواجهه محلی و منطقه ای، با این تهاجم ویران گر دارد؟ آیا اکنون که نظام لیبرال سرمایه داری امریکا، مشغول ساماندهی اندیشه جهانیان بر علیه مغز و اساس تشیع یعنی ولایت و مهدویت است، زمان ساماندهی اندیشه جهانیان در تبیین معارف شیعی، ولائی و مهدوی فرا نرسیده است؟ در زمانه ای که سخن از پایان جهان با محوریت امریکا و نظم نوین جهانی است، آیا زمان طراحی نظام جهانی اسلام با محوریت تفکر شیعی فرا نرسیده است؟ آیا شیعیان بایستی مخاطب این فرمایش امیرالمؤمنین (ع)قرارگیرند که:
تکادون ولاتکیدون وتنتقص اطرافکم فلاتمتعضون، لاینام عنکم وانتم فی غفلة ساهون. غلب والله المتخاذلون.
به نظر ما، از یک سو حرکت طبیعی روش و منش زندگی اجتماعی، از اشکال خانوادگی، قبیله ای، عشیره ای، روستایی، شهری، کشوری، منطقه ای، قاره ای به سمت منش و نظام جهانی عبور کرده است. نظام های اجتماعی، سیاسی اداری و حتی فرهنگی به شدت به سمت جهانی شدن در حرکت است، و تمامی نرم افزارها در درون ساختارها و سخت افزارهای جهانی، به همراه تجهیزات و فن آوری های مورد نیاز در حال حدوث و ایجاد هستند، به نحوی که می توان گفت که بشر در عصر ارتباطات در آستانه آمادگی پذیرش حکومت واحد جهانی قرار گرفته است.
از سوی دیگر، نظام حاکمیت سرمایه، در بسط و تسلّط خویش بر منابع و امکانات مادی و انسانی جهان، نظامی هِرمی شکل را سامان داده اند که در رأس آن سرمایه داران عمدتاً صهیونیست قرار دارند و سایر ملل دنیا در قاعده این هرم زشت، سنگینی و گرانی رأس هرم را تحمل نموده و به زورِ تحمیقِ تبلیغات رسانه ای مدرن و تعمیق فرهنگ کفر و فسق، به حاکمیت این هرم قدرت رضایت داده اند.
فلذا شیعه می تواند با جهت دهی به افکار عمومی و تبلیغ حکومت جهانی حضرت که حاکمیت عدالت جهانی، امنیت جهانی، ثروت جهانی، عزت جهانی، حکمت جهانی و در یک کلام دین جهانی اسلام است. ماحصل همه کیدها و مکرهای ساحران زمان را در کام عصای موسوی خویش ببلعد. شعار عدالت برای همه، امنیت برای همه ثروت، عزت و حکمت برای همه، به شرطی که در نهایت حکمت و اقتدار و به زیباترین شکل تبلیغاتی به قاعده هرم قدرت، ارائه شود، تحولی در نگرش و بینش ملل قاعده نشین دنیا بوجود می آورد که دل های پردرد و سینه های سوزان را از آتش عشق مهدوی و انتظار فرج شعله ور می سازد.
شیعه می تواند در مسیر تغییر هژمونی حکومتی، هندسه سیاسی، حدیث دینی و فرهنگ عمومی جهان حرکت کند و جهان را از زمستان املاء ظلم و جور به سوی بهار املاء قسط و عدل رهنمون سازد. مگر نه آن ست که در عرض ارادت به پیشگاه حضرت مهدی(عج) می خوانیم: السلام علی ربیع الانام ونضرة الایام. آری حرکت در عمق زمستان های بی جان و بی روح، که بادِ سردِ رخوت و سستی، روحیه ها، اراده ها و اندیشه ها را منجمد ساخته است، کاری بس سخت و سنگین است. در رگ های منقبض زمستان، باید خونِ گرمِ جهاد حسینی و حرارتِ آتشینِ انتظارِ مهدوی را جاری ساخت. مگر نه آن ست که جوانه های بهار در انتهای زمستان، به امید دیدار روی بهار، ذوق و شوق رویدن می گیرند؟ و مگر نه آن ست که علّت محرومیت مردمان از دیدار حضرتش، زشت کاری های آنهاست: ما یحبسنا الا بما یتّصل بنا مما نکرهه منهم و به قول خواجه نصیر طوسی: وجوده لطفٌ وتصرّفه لطفٌ آخر وعدمه منّ وجود امام عصر لطف است، باید در عالم باشد که نظام عالم محفوظ بماند و تصر ّّفش در عالم لطف دیگر است، و ما باعث شدیم که او در عالم تصرف و ظهور نکند و آن را اصلاح ننماید.
فصل اول
گفتار اول: ولایت انسان کامل بر جوامع انسانی در تمام دوران
انسان کامل خلیفة الله است. قطب زمان و قطب عالم امکان است که نه تعدد در آن راه دارد و نه انقسام به ظاهر و باطن. او مصلح بریه الله است که مهم ترین فیض الهی یعنی فیض هدایت و پیداکردن مسیر حرکت الهی و نورانی شدن که هدف نهایی وحی و تشریع الهی است به واسطه او صورت می پذیرد. وسائلی نظیر رفع اختلاف و اقامه قسط که از اهداف متوسط رسالت انبیا است، توسط او محقق می شود. او معدن کلمات الله است و جامع جمیع مراتب الهیه و کونیه از عقول و نفوس کلیه و جزئیه و مراتب طبیعت تا آخرین مرتبه تنزلات و تطورات وجود است. به بقای او دنیا باقی است که به برکت او خلق روزی می خورند و به وجود او آسمان و زمین پابرجاست. شایستگی خلافت فی الارض و ولایت بر مردمان منحصر به اوست هم چنان که حضرت امام صادق(ع) می فرمایند:
نحن حجة الله ونحن باب الله ونحن لسان الله ونحن وجه الله ونحن عین الله فی خلقه ونحن ولاة أمر الله فی عباده.
فلذا خداوند تبارک و تعالی در اتمام و اکمال هدایت تشریعی خویش، علاوه بر انباء و اخبار از شریعت، انسان کامل معلَّم به اسماء الهی را برمی گزیند تا ضمن تکمیل و تحصیل استعدادها و ظرفیت های زمین، دین خداوند را بر جامعه حاکم و حکومت صالحین و متقین را تشکیل و در ظل حکومت الهی و دین صالحان، انسان ها را در مسیر قرب معنوی و عبودیت حق تعالی هدایت نماید.
بدین ترتیب خداوند حکیم با خلق و تربیت انسان کامل در نشئه عنصری، کنترل و هدایت جامعه انسانی را در دست داشته و با ولایت وی، دین خویش را اکمال و نعمت خود بر مردمان را اتمام می نماید: الیوم أکملت لکم دینکم و أتممت علیکم نعمتی. او واسطه و مجرای فیض حق تعالی است. هم در تنزل رحمت های رحیمیه و هم در تنزل رحمت های رحمانیه الهی. فیض رسانی او عام است، نه تنها شیعیانش را هدایت می کند، بلکه امت های دیگر را نیز متناسب با حال و استعداد آنان رهبری می کند. فلذا هر کسی از هر امتی و در هر زمانی و مکانی که به هدایت رسید از برکت هدایت و راهنمایی های ائمه اطهار( است. چنان که هر کس که گمراه شد، به دلیل سرپیچی و نافرمانی از رهنمودهای آن رهبران الهی است. آنان ارکان خدا بر روی زمین اند تا اهلش را مضطرب نگرداند و عمودهای اسلام و نگهبانان راه های هدایت و امنای خدایند، بر آن چه که نازل می شود و حجت بالغه بر کسانی که بر روی زمین زندگی می کنند. به نحوی که حتی هدایت امت های پیشین نیز در گرو اطاعت از آنهاست، لیکن به واسطه اطاعتی که از پیامبران خودشان داشتند. چرا که آنان واسطة فیض الهی انبیا در بهره گیری از حضرت حق جل جلاله بودند. اگر نور وجود آنها وساطت نمی کرد، انبیای سابق از وحی محروم می شدند. آنها قادةالاممی هستند که تمام امت ها را با اعمال شان در تمام شرایط، به شکل مناسب و به فراخور حال آنان، رهبری می کنند. لیکن کسانی از نسیم ربانی این قیادت ها بهره مند می شوند که خودشان را در مسیر آن رهبری قرار دهند و دریچه قلب شان را به سوی آسمان معنا بگشایند تا شعاع وحی الهی قلب آنان را حیاتی مجدد ببخشند. اما در دریافت تنزلات رحمت رحمانیه حق دشمنان خدا حتی در دشمنی با خدا از فیض حق تعالی مدد می گیرند و با بهره گیری از نعمت های الهی و اذن تکوینی پروردگار با او مخالفت و دشمنی می کنند. پس همان طور که دشمنان خدا در حال دشمنی با خدا بر خوان گسترده نعمت الهی نشسته اند، دشمنان ائمه اطهار نیز در حال عداوت بر سر سفره وساطت آنان نشسته اند و همان گونه که خدای سبحان برای تکیه زدن بر عرش فرمان روایی، با اسم مبارک رحمان جلوه می کند، ائمه نیز برای وساطت از فیض عام و گسترده الهی به عنوان مظهر رحمان ظاهر می شوند و از هر چیزی که بتواند در پیش برد هدف ولائی شان مؤثر باشد، بهره مند می شوند. مانند معجزه، عصمت، طیب مولد، حسن صوت و صورت، سخاوت و شجاعت، تنظف و صبر و سایر کمالات و هم چنین نداشتن نقص عضو و هر چیزی که موجب تنفر و انزجار مردم می گردد.
گفتار دوم: مصداق کنونی امام عصر(عج)
آن مظهر اتمّ و کعبه کلّ اسم اعظم الهی در زمان، قائم آل محمد، امام مهدیِّ هادیِّ فاطمیِّ هاشمی، ابوالقاسم م ح م د نعم الخلف الصالح حجة بن الحسن العسکری ارواحنا له الفداء است که جز در نبوت تشریعی و سایر مناصب مستأثره حضرت ختمی مرتبت، حائز میراث خاتم به نحو اتمّ است و مشتمل بر علوم و احوال و مقامات او به طور کامل است که با بدن عنصری در عالم طبیعی و سلسله زمان موجود است، به نحوی که احکام نفسِ کلیه الهیهِ وی بر احکام بدنِ طبیعیِ او قاهر است و تحقق وعده حق تعالی مبتنی بر حاکمیت دین بر جمیع ادیان توسط او انجام می پذیرد.
گفتار سوم: تشکیل حکومت توسط انسان کامل
تشکیل حکومت و به عهده گرفتن امور جامعه از شئون ولایت انسان کامل است، هم چنان که نبی اکرم( و امیرالمؤمنین(ع) بدان مبادرت ورزیدند و این امری است که نه تنها در هدایت انسان ها نقش تعیین کننده ای دارد، بلکه در جهت زنده ماندن احکام و آیات الهی و نجات آنها از انزوا، اندراس و دفن شدن و محبوس گشتن در کتب و کتاب خانه از سهم ویژه ای برخوردار است. البته مال و بازگشت احیای احکام و آیات الهی نیز هدایت، حمایت و احیای جامعه بشری است. لیکن ائمه که حامل حقیقت ولایت و امامت هستند، به اقتضای شرایط زمانی و مکانی جلوه های مختلفی داشته و دارند؛ گاهی صبر، سکوت و خانه نشینی، گاهی صلح و سوزش، گاهی قیام و نبرد خونین، گاهی عبادت و دعا، گاهی تشکیل حوزة تدریس، تربیت شاگرد و بیان احکام یا حکم و معارف، گاهی تحمل زندان و حبس و مانند آن.
حقیقت امامت یک چیز است و تنها یک هدف دارد که چیزی جز هدایت مردم، نورانیت آنها و الهی کردن جامعه نیست. جامعه انسانی غابة الغایات تمام موجودات امکانیه است. پس به بقای فرد کامل انسان، بقای تمام عالم خواهد بود. انسانی که مظهر اسم اعظم و تجلی اتمّ آن است. او کعبه همه است و شایسته تر از او نیست، ثمره شجره وجود و کمال عالم کونی و غایت حرکت وجودیه و ایجادیه است که هیچ گاه زمین خالی از او نیست. این حجت خواه ظاهر باشد و خواه غایب، شاهد است؛ شاهدی قائم که هیچ گاه قعود ندارد: اللهم بل لاتخلوا الارض من قائم لله بحجة اما ظاهراً مشهوراً أو خائفاً مغمور.
گفتار چهارم: وعدة حق تعالی به حکومت جهانی حضرت ولی عصر(عج)
حضرت امام موسی کاظم(ع) در ذیل آیه شریفه هو الذی أرسل رسوله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدین کله ولو کره المشرکون می فرمایند:
منظور این است که خداوند رسولش را به ولایت و وصایت امر فرموده است و ولایت عبارت ست از دین حق و خداوند آن دین را بر تمام ادیان به گاه ظهور حضرت حجت(عج) برتری و ظفر می بخشد.
و هم چنین حضرت امام محمد باقر(ع) در خصوص عبادی الصالحون در آیه کریمه ولقد کتبنا فی الزبور من بعد الذکر أن الارض یرثها عبادی الصالحون فرمودند: آنان یاران مهدی(ع) در آخرالزمان اند.
و در روایتی دیگر أمیرالمؤمنین علی(ع) پس از تعبیر لتعطفنّ الدنیا علینا بعد شماسها عطف الضروس علی ولده آیه شریفه: ونرید أن نمنّ علی الذین استضعفوا فی الارض ونجعلهم أئمّةً ونجعلهم الوارثین را قرائت و سپس می فرمایند:
مراد از مستضعفان زمین اهل بیت عصمت و طهارت رسول الله( هستند که خداوند توسط مهدی آنان در آخر الزمان، ایشان را به امامت و عزت می رسانند.
آری وعده الهی در قرآن کریم مبنی بر حکومت صالحان وعده ای قطعی و لایتخلف است که توسط انسان کامل و مکمل عصر تحقق می یابد، و بدین ترتیب، خوف و ترس متقین به حالت امن و امان بدل خواهد شد و خداوند منّان بدون هراس و شرک در سراسر جهان پرستیده می شود:
وعد الله الذین آمنوا منکم وعملوا الصالحات لیستخلفنهم فی الارض کما استخلف الذین من قبلهم ولیمکّننّ لهم دینهم الذی ارتضی لهم و لیبدّلنّهم من بعد خوفهم امناً یعبدوننی لا یشرکون بی شیئاًَ ومن کفر بعد ذلک فاولئک هم الفاسقون.
گفتار پنجم: جایگاه شیعه در تشکیل حکومت جهانی
همان طور که می دانیم جمیع پیامبران و رسولان الهی به آخرین پیامبر در آخرالزمان اشاره و خبر داده بودند و لکن در آخرالزمانِ رسالت و نبوت با ختم سفرای الهی، و در زمانه ای که کفار و مشرکین با ساماندهی نفاق گونه خویش، چشم امید به پایان عمر مبارک خاتم الانبیاء( دوخته بودند، ظرف تدبیر و تقدیر الهی، عصر جدیدی را بر بشر مفتوح نمود که ولی الله در مقام تجلی اسم ولی حق تعالی و با اتصال به آبشخور وحی محمدی( مأمور هدایت بشر در نیل به قرب و عبودیت الهی گردید. و چنین است که در زیارت امیرالمؤمنین(ع) در روز غدیر می خوانیم: الخاتم لما سبق والفاتح لما استقبل باب نبوت با نزول قرآنِ غیر قابل دستبرد و تحریف و معرفی ائمه هدی( بسته شد.
پیامبر با فرمایش های مکرر انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله وعترتی وان تمسکتم بهما لن تضلوا ابداً وانهما لن یفترقاً حتی یردا علی الحوض،
امت خویش را به عصر جدیدی رهنمون ساخت تا با تمسک علمی و عملی به ولایت و تفسیر ولائی قرآن، هیچ گاه گمراه نگردند و اسیر بدعت ها و تحریف ها نشوند. قرآن که جامع حقایق و معارف و تبیاناً لکل شیء بود و نیاز تشریعی و تقنینی بشر را مرتفع می نمود، در طول تاریخ، در عین صیانت ظاهری الفاظ آیات و سور، با تفسیرهای غلط و تحریف های معنوی، مظلوم و مهجور گردید. حاملان قرآن، اهل بیت نبی اکرم( نیز، یکی از پس دیگری به ضربت شمشیر یا سمّ مهلک به شهادت رسیدند تا حکم الهی به غیبت آخرین امام تعلق گیرد.
در آغاز عصر حاکمیت ثقلین پس از رحلت رسول خاتم(، اصحاب صادق عصر نبوی با پای مردی بر شریعت نبوی، فرموده من کنت مولاه فهذا علی مولاه را به خوبی درک کردند و تابع و شیعه راسخ ولی الله عصر خویش گردیدند و بدین ترتیب امت خیری به ظهور رسید که با اعتقاد قلبی و التزام عملی به مایه اتمام نعمت و اکمال دین، واسطه فیض رسانی امام به مردمان دنیا گردید وکنتم خیر امة اخرجت للناس. تأمرون بالمعروف. امت خیری که می بایست دعوت به خیر و معروفی بالاتر از اسلام و احکام اسلام نیست، هم چنان که هیچ خیر و معروفی خارج از اسلام نیست.
و بدین ترتیب تشیع با درک عصر جدید حاکمیت ثقلین، خویشتن را صاحب دینی که رضیت لکم الاسلام دین و مخاطب وعدة الهی که لیظهره علی الدین کله و لوکره المشرکون یافت. فلذا در تحقق اسلام و ایجاد حکومت جهانی ائمه اطهار(، که همانا رأس معروف و جامع خیر است، تمام مساعی و همت خویش را مصروف و مبذول نمود.
نکته مهمی که بایست بدان اشاره نمود آن ست که، تشکیل حکومت جهانی اسلام در عالم ماده صورت می گیرد و از آن رو که عالم ماده، عالم تنازع و تخاصم و حرکت تدریجی اتصالی پدیده ها از قوه به فعل است، ظهور حضرت حجت(عج)که تجلی قوه و استعداد بشر، و تشکیل حکومت جهانی که تجلی قوه و کمال جامعه بشری است، تابع قواعد و سنن عالم ماده و محصول خروج تدریجی اتصالی جامعه بشری از قوه به فعل است. جامعه بشری که طی ادوار مختلف هم از نیروی عقل و آبشخور وحی مستفیض گشته و هم از جنبه مادی و نفسانی خویش متأثر بوده، به سوی بلوغ و کمال نهایی خویش در حرکت است و در جریان نهایی ترین مرتبه تنازع و تخاصم حق و باطل، توحید و شرک، نور و ظلمت، عقل و جهل، ایمان و کفر، زمانی فرا خواهد رسید که هم متقین از علوم و معارف نظری، عقل عملی و حکومتی، اعتدال اخلاقی و فکری، اعتلای معنوی و روحی بی نظیری در اداره جوامع مختلف و متنوع بشری املاء و اشباع شده اند و 313 نفر موحد مخلَص به ظهور می رسند که اثقال حکومت مهدی(عج) را به دوش می کشند و رکن شدید حضرت در ادارة امور جوامع بشری به شمار می روند. هم مشرکین از کفر، ظلم و شرک املاء و اشباع شده اند و دجال ها و سفیانی ها ظهور می کنند که برای حفظ منافع دنیوی، سرمایه های کلان تجاری و نظام سراسر کفر و فسق جهانی از هیچ جنایتی حتی کشتارهای دسته جمعی با سلاح های شیمیایی، میکروبی و اتمی هم روی گردان نیستند. برخورد این دو گروه، درگیری اسلام ناب و خالص با کفر ناب و خالص، در مقیاسی جهانی خواهد بود که در تاریخ حیات بشر سابقه ندارد. نتیجه این درگیری غلبه صالحین و متقین، تحت قیادت و ولایت انسان کامل عصر(عج) است. به نحوی که پس از آن حوادثی نظیر شورای سقیفه، ماجرای حکمین و یا حماسه کربلا به وجود نمی آید و جوامع انسانی تا قیامت کبرا، ضمن اجرای حدود و احکام الهی، از عدل و توحید ناب برخوردار و از مواهب ولایت امری حضرات ائمه اطهار( بهره مند و متنعم می گردد.
فلذا ظهور حضرت حجت(عج) حاصل خروج تدریجی اتصالی شیعه از قوه به فعل است. با چنین بینشی عالم تشیع که در بستر تاریخ، از تثبیت هویت و تمییز مرزهای فکری و اعتقادی، گسترش کمی و رشد کیفی تا تشکیل حکومت اسلامی و شیعی در ایران بزرگ و حیاتی با رنج ها و مجاهدت های فراوان گذر کرده است، اکنون می بایست عصاره فضائل و خلاصة تجارب خویش را بسیج و جمع آوری نماید تا در مسیر فعلیت مستمر و تحقق قوا و استعدادهای خویش، بلوغ و توان اداره جهان را کسب نماید و قلوب و عقول جهانیان را از احساس نیاز به حکومت دین و حاکمیت تعالیم و ارزش های اسلامی اشباع نماید. تصور ما بر این است که این خروج تدریجی از قوه به فعل باید محقق شود تا ظهور تحقق یابد. به عبارت دیگر شیعه باید به بلوغ، اقتدار و توان اداره جوامع جهانی با همه تنوع آن نایل آید و قدرت تغییر در نفوس جوامع جهانی را پیدا کند تا ظهور تحقق یابد و جهان در تفکر، اندیشه، خواست و اراده متحول شود.
و لکن شیعه در این امر عظیم با ذهنیت، روحیات، فرهنگ و ادبیاتی که در طی قرن ها تقیه، عزلت و دوری از عرصه حکومت تکوین یافته است، روبه رو ست. فرهنگ و ادبیاتی که هم در فهم مسائل اسلامی و هم در بیان معارف دینی، نه تنها بر عوام بلکه بر خواص نیز غالب و مسلط است. روحیات و ذهنیاتی که حتی محتوای این رساله را با فرهنگ و ادبیات پیشین ادراک می نماید. این امر گرچه طبیعی و قهری است و لکن در ادامه مسیر حیات شیعی تا ظهور، امری بازدارنده است که موجب کند شدن و حتی توقف حرکت منطقی و حیاتی شیعه در تمهید مقدمات ظهور خواهد گردید.
فلذا در روند بلوغ و کمال اندیشه شیعی می بایست با خودباوری و اعتماد به نفس به جهادی عظیم در تغییر روحیات، فرهنگ و ادبیات ادراک، تبیین و تبلیغِ تعالیم اسلامی در راستای ایجاد حکومت جهانی اسلام نمود. ابتدای این تغییر، توجه و تنبّه بخشیدن به عالم شیعی است که تعجیل در فرج متوجه شیعیان است، تمهید مقدمات ظهور وظیفه و رسالت یکایک شیعیان است. این وظیفه ای است که منحصر به دعا و اصلاح نفس خویش نیست؛ وأعدوا لهم ما استطعتم من قوة یعنی به قدر استطاعت، تا سرحد توان بایستی در تمهید مقدمات ظهور اقدام نمود. آیا استطاعت و توان بالفعل و بالقوه شیعی تعریف و تحدید گردیده است؟ آیا از این استطاعت و توان نهایی در راستای تسریع ظهور استفاده شده است؟
شناسایی و به کارگیری تمام توان و قدرت شیعه مستلزم برنامه ریزی و سازماندهی همه جانبه ای است که امکانات شیعه را در عرصه های مختلف جمع آوری و هدایت نماید و این امر عظیم یعنی بلوغ و اقتدار شیعه در آستانه ظهور ایجاد امت خیری است که قدرت اصلاح ناس و اداره جوامع بشری را داشته باشد. با وجود امام حیّ و حاضر، و تربیت شیعه که هم صالح است و هم مصلح، نفوس بشری در آخرین مراحل ظهور، آمادة تغییر می گردد و آن گاه مطابق سنت الهی، خداوند با ظهور امام غایب(ع)، سرنوشت مردمان را تغییر می دهد. تغییری که بشر را وارد عصری جدید می نماید که در ظل آن، تمتع طویل بشر از حاکمیت ثقلین، توحید جهانی، عدالت جهانی، امنیت جهانی و معنویت جهانی و رضایت عموم ارض و سماء ادامه می یابد.
گفتار ششم: برکات حکومت ولی عصر(عج) در آیینه روایات
آغاز حکومت ولی عصر در آخر الزمان، آغاز عصر جدید حیات بشری است. عصری که ماحصل کدح و رنج جمیع انبیا و اولیا الهی در مبارزه مستمر با طواغیت و فراغنه تاریخ است. همان طور که پیامبر آخرالزمان در پایان سلسله انبیا، با دریافت و ابلاغ قرآنی که شامل برنامه کامل و جامع زندگی بشری است، انسان را وارد عصر جدید ولایت ائمه اطهار( نمود، امام آخرالزمان نیز در پایان سلسله ائمه هدی( و غیبت صغرا و کبرا، آغازگر عصر جدیدی بر بشر است که توحید، حکمت، عدالت، امنیت، الفت، دیانت و معنویت را به ارمغان می آورد. چنان که در روایات می خوانیم:
امام دین حق را بر تمام ادیان غلبه خواهد داد، بدعت ها را از بین می برد، گمراهی را محو و اسلام را زنده می گرداند. قرآن را ملاک و معیار اندیشه و عمل می گرداند، واجبات و مستحبات را زنده و کجی حق را راست می نماید، تا بدان جا که فقط و فقط حق تعالی در تمام زمین پرستیده و بندگی می شود. او مشرق و مغرب عالم را فتح می کند، و در سلطنت بی نظیر و عالم گیرش که بزرگتر از قلم روی زمام داری سلیمان بن داود(ع) است، عدالت را میان رعیت برقرار و زمین را بی هیچ دشواری پر از عدل خواهد نمود و حق الله و حق اهل بیت( را می گیرد. مؤمنان به واسطة او قدرت چهل مرد را پیدا می کنند و قلب شان از پاره های آهن محکم تر می گردد. مردم از چنگال فتنه ها نجات می یابند تا جایی که فتنه ها و جنگ ها از بین خواهد رفت و بین قلوب الفت و برادری ایجاد می شود. حضرتش امنیت را در شهرهای مسلمانان برقرار می نماید و مال و سرمایه بی شماری میان مردم تقسیم می کند.
زمین را آباد، باصفا و زیبا می کند، به واسطه ایشان نهرها جاری و گیاهان می رویند و خیر و برکات زیاد خواهد شد. عمده ابواب دانش و حکمت توسط حضرتش بر بشر گشوده می گردد به نحوی که جمیع دانش بشری از آغاز تا آن روز در قیاس با علم و حکمت حضرت بسیار محدود و معدود است. علم و حکمتی که سبب تحول چشم گیر و رفاه بسیاری در زندگی مردم می گردد رفاهی که هیچ گاه در عمر بشر سابقه نداشته است. زمین به نور پروردگارش روشن می شود و خداوند گنجینه های زمین را برایش آشکار و هر دوری را نزدیک و هر دشواری را برای حضرتش آسان می گرداند. در آن زمان حتی اهل آسمان، درندگان زمین و پرندگان شکاری نیز به حکومتش راضی و در پی کسب رضایت حضرتش می باشند ونحن نقول الحمدلله رب العالمین.
در ترسیم حکومت جهانی حضرت، ویژگی های ذیل را می توان از مجموع روایات وارده استنباط و استخراج نمود:
1. حاکمیت توحید و عبودیت خدای واحد بر جهان ؛
2. احیای احکام اسلامی؛
3. غلبة دین اسلام بر تمام ادیان؛
4. امحاء بدعت و گمراهی؛
5. گستردگی فراگیر و بی نظیر حکومت اسلامی؛
6. عدالت جهانی برای همه؛
7. امنیت عمومی و فراگیر؛
8. افزایش بی نظیر قدرت روحی و معنوی بشر؛
9. الفت و برادری میان مردم؛
10. رشد علمی و مفتوح شدن ابواب علم بر بشر؛
11. عمران و آبادانی سراسر زمین؛
12. رضایت عموم مردم و حتی اهل آسمان و درندگان و پرندگان زمین.
آرزوی تمتّع طویل ارض از چنین حکومتی است که سلسله انبیا و اولیا الهی در شوق تحقق آن، بر جمیع شداید و مصائبی که بعضاً کمر آسمان و زمین را می شکست، صبر و پایداری نمودند.
فصل دوم
گفتار اول : رسالت شیعه در عصر غیبت کبرا
تاکنون معلوم گردید که ظرفیت وجودی انسان مختار تا به حدی است که می تواند به اختیار و انتخاب خویش، اراده اش را در اراده حق تعالی منحل و در عین فنای ذات، بقاء به ذات حق یابد و به مقام عبودیت واصل گردد. عبودیتی که جوهرة کنهها الربوبیة و بدین ترتیب رفعت یافته، مجرای اراده و فعل ربوبی حق می گردد. بدین طریق مدیریت مجموعه کیهانی و جوامع انسانی را به دست می گیرد و وعده حتمی حق تعالی مبتنی بر حاکمیت صالحین و متقین بر زمین را عملی و محقق می گرداند.
از سوی دیگر، تلاش روزافزون و رو به رشد شیعه در طول تاریخ تحت قیادت حضرت ولی عصر(عج) مراحل تکاملی سختی را پشت سر نهاده است تا نهایتاً توفیق تشکیل حکومتی شیعی در کشوری حساس را به دست آورده است. کشوری که به اذعان بزرگ ترین استراتژیست های دنیا، در مهم ترین و سوق الجیشی ترین نقطه جهان قرار دارد. رسالت شیعه در عصر غیبت(عج) با بهره مندی از امکانات و توان مندی های امروز تشیع می بایست طی جهادی عظیم سامان یابد.
رمز موفقیت در این جهاد عظیم آن است که با الهام از روایات مربوط به ظهور، مجموعه اقدام ها و فعالیت های عالم تشیع به نحوی جامع و سازمان یافته تدوین و طراحی گردد. از اینرو، اهداف کلان شیعه در تمهید مقدمات ظهور و ایجاد تمدن و حکومت جهانی اسلام، بایستی در سه عرصه تعیین و تحدید گردد:
الف) عرصه فرهنگ افزای؛
ب) عرصه انسان افزاری؛
ج) عرصه نرم افزاری.
گفتار اول: اهداف کلان تشیع در تمهید مقدمات ظهور
به نظر ما اهداف کلان شیعه در تمهید مقدمات ظهور در عرصه های مختلف عبارت اند از:
الف) عرصه فرهنگ افزاری؛
گسترش و تعمیق فرهنگ انتظار حضرت مهدی ارواحنا له الفداء در سطح جهان
ب) عرصه انسان افزاری؛
پرورش و تربیت یاران حضرت حجت(عج) به ویژه 313 نفر یاران صدیق حضرت
ج) عرصه نرم افزاری؛
تهیه و تولید نرم افزارهای حکومت جهانی اسلام
گفتار دوم: تبیین هدف اول
گسترش و تعمیق فرهنگ انتظار حضرت مهدی(عج) در سطح جهان
تاریخ بشر، حاکی از غلبة ظلم و جور، فساد فی الارض، سفک دم و حاکمیت کفر و شرک است. تلاش و مجاهدت انبیا و اولیا به پرورش مؤمنین و موحدینِ معدود و ایجاد حکومت های مقطعی و منطقه ای محدود گردیده است. که متأسفانه همان موارد نیز با انحراف ها، بدعت ها و التقاط ها از مسیرِ حمید و صراطِ مستقیم خارج گردیده است. با این وجود توفیق انبیا در نشر تعالیم و آموزه های دینی و الهی، جائران و جابران تاریخ را بر آن داشت تا از ظلم بیّن و شرک علنی، در سایه اظهار به دیانت ادیان الهی، به پردازش و زیباسازی مظالم، استدلالی جلوه دادن حکومت جور و قدسی و الهی نشان دادن خود و حکومت شان اقدام نمایند، تا بدین طریق مردمان وضع موجود را طبیعی، قهری، منطقی و تقدیری الهی بدانند و به آن رضایت داشته باشند. و در این امر، از تحریف ادیان الهی و استخدام علما و روحانیون درباری نیز اجتناب نکردند.
در قرون اخیر، با خارج نمودن محترمانه دین از عرصه علم و سیاست و طراحی نظام های سکولار لیبرال دموکراسی، مظلومان را به اسم مشارکت و حاکمیت مردم، قانون مداری و مدنیت به مسلخ مفاسد و ابتذال اخلاقی و بی قیدی دینی و اعتقادی بکشانند، اموری که به کمک کانون های سیاسی، قدرت های نظامی و تمکن مالی و تبلیغاتی توانسته اند در سطح افکار و فرهنگ عمومی مردم جهان نهادینه و در سطح کنوانسیون ها و قوانین ملی و بین المللی قانون مند سازند. و آن را از لوازم تفکر لیبرال و شاخصه نظام لیبرال دموکراسی معرفی و بدان افتخار و مباهات نمایند.
نکته حائز اهمیت آن ست که نظام استکبار جهانی و صهیونیسم بین المللی به قصد تحمیق ملت ها و تعمیق جاهلیت مدرن، به مدد فن آوری های پیشرفته بالاخص در عرصه رسانه های جمعی توانسته مردم را به حیات دنیا راضی و عادت دهند تا حدی که ادراکی از انظلام خویش نداشته و در جهلی مرکب، جزء بدنه و پیکره نظام جور و ظلم قرار گیرند و این در واقع همان املاء جامعه بشری از ظلم و جور حاکم و فراگیر است که اعماق وجود مردمان را فراگرفته است و انظلام جامعه جهانی مانع از عصیان و طغیان آنها علیه نظام حاکم جابر گشته است. بدین ترتیب با طرد کامل دین و اظهار دین داری، کفر و شرک یک مرحله خالص تر و بی پیرایه تر از سابقه تاریخی خویش گشته است.
فلذا صاحبان ایمان و توحید نیز با طرد کلیه وجوه کفر و شرک در عرصه های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بایستی یک مرحله خالص تر و ناب تر گردند. گام اول، قدم در عرصه تفکر و فرهنگ افزاری است تا ضمن تصفیه و تهذیب فرهنگ و ادبیات خویش، به املاء تفکر و فرهنگ جامعه بشری از احساس نیاز به قسط و عدل حقیقی، پایدار و جامع بپردازد و جامعه جهانی را از انظلام خارج و به آنها تفهیم نماید که به آنها ظلم می شود و اراده خروج علیه ظلم را در آنها به وجود آورد. این تغییر احساس، تفکر و گرایش عمومی به قسط و عدل، مقدمة آمادگی بشر برای درک ظهور منجی عالم بشریت است. در این راستا دو تغییر باید صورت گیرد:
1. جامعه جهانی شامل امریکا، اروپا، آسیا و افریقا باید ظلم را احساس کند و خود را در زمره مظلومان تاریخ به حساب آورد، نه این که ظلم را به عنوان یک واقعیت پذیرفته باشد و به آن خو کند. انظلام و در بسیاری از مواقع به آن نیز راضی و خشنود باشد؟
2. باید قسط و عدل حقیقی را و از همه مهم تر دریچه فضایل و کمالات را در سایه موحّد بودن لمس و احساس کند و خود را آماده رفتن به سوی او نماید.
ما هدف نخست عالم تشیع در عرصه فرهنگ افزاری را ایجاد، تعمیق و توسعه فرهنگ انتظار حضرت مهدی ارواحنا له الفداء در سطح جهان، بالاخص در جهان اسلام می دانیم و استراتژی ها و راه بردهای نه گانه ای را در تحقق این هدف ضروری و قطعی می دانیم.
گفتار اول: راه بردهای نه گانه عرصه فرهنگ افزاری
تغییر ادبیات کهن محافل دینی از موضع انفعال به ادبیات جدید از موضع فعلی و تهاجمی در تبیین و انتشار معارف و موضوعات دینی با نگاهی عام و جهانی نه محدود منطقه ای، بالاخص موضوع مهدویت و انتظار؛
1. تبیین ابعاد جاهلیت مدرن در عرصه فرهنگ، تمدن و نظام های سیاسی معاصر؛ تبلیغ معارف، تعالیم و بینش دینی عناصر مشترک جمیع ادیان توحیدی به طور اعم و تعالیم اسلامی به طور اخص؛
2. گسترش روحیه خداجویی، حقیقت یابی و عدالت طلبی در جهان نظیر موج استقلال طلبی قرن نوزدهم و نهضت آزادی خواهی در قرن بیستم؛
3. توسعه محبت و مودت به اهل بیت در جهان از طریق تبیین زندگانی، ابعاد وجودی و معارف ثقل اصغر(ع)؛
4. تبیین و ترویج ابعاد مختلف تفکر و فرهنگ جهاد و شهادت عاشورایی؛
5. شناسایی، سازماندهی و تغذیه فکری نخبگان آزاده جهان؛
6. ایجاد هم گرایی حداکثری بین آراء و نیروهای جهان اسلام؛
7. سازماندهی و انسجام نیروهای محوری و نخبگان شیعی؛
تبیین راه بردهای نه گانه عرصه فرهنگ افزاری:
1. روی گردانی از ادبیات انفعالی و ساماندهی و ایجاد ادبیات جدید از موضع فعلی و تهاجمی در تبیین و انتشار معارف دینی بالاخص مسأله مهدویت و انتظار
تشیع راهی طولانی در اثبات هویت، انتشار فضایل و ایجاد حب بی شائبه ناشی از فطرت کمال جو را تاکنون به خوبی طی نموده است و خیل عظیم شیعیان با معرفت اجمالی و تفصیلی که به مقام و منزلت ائمه اطهار دارند، ارادت، محبت و عشقی زاید الوصف به ایشان یافته اند. در جوامع غیر شیعی نیز تمام کسانی که به نوعی معارف شیعی را استماع و یا ادراک نموده اند، نسبت به ائمه اطهار، اظهار ارادت و خضوع نموده اند و به آنها به عنوان انسانهای با کمال، محبت و ارادتی خالصانه دارند.
لذا در ادبیات تبلیغی شیعه، تاکنون در خصوص خصال و معارف اهل بیت سخن گفته شده و محبت ها و عشق ها را متوجه ائمه اطهار نموده است و می توان گفت نیمی از راه، بدین طریق طی شده و گوی تا وسط میدان آورده شده است. اکنون در نیمه دوم راه می بایست ساماندهی حمله در ادبیات آغاز گردد. ادبیات و گفتمان تبلیغی شعرا، خطبا، واعظان و مداحان در تشریح اهداف ائمه(، وظایف یاران ائمه(، کاستی های معرفتی و ناتوانی های شخصیتی شیعیان معاصر ائمه، نقش عوام و خواص در سرنوشت تشیع از آغاز تاکنون، با نگاهی جهان شمول، جهت گیری و سامان یابد. بالاخص ادبیات ظهور که پاسخ گوی مسائلی چنین باشد:
وظایف شیعه در تعجیل فرج، ظهور از موضع انفعال است یا از موضع فعل، چگونگی عصر ظهور و وضعیت شیعه، خصوصیات و کمالات یاران حضرت حجت(عج) و نحوه رشد و پرورش این کمالات در جامعه شیعی، نقش شیعه در تمهید مقدمات ظهور، رسالت شیعه در زیرسازی حکومت های اسلامی قبل از ظهور، انتشار معارف مهدوی، ایجاد روحیه انتظار با حفظ سلامت دینی و اخلاقی، تأثیر معارف اهل بیت در تبیین وظایف شیعه در غیبت کبرا و مسائلی نظیرآن.
در این راستا، با توجیه وعاظ، شعرا، مداحان، محققان، نویسندگان و فیلم سازان می بایست سیلی از محصولات و تولیدات فرهنگی و هنری نظیر اشعار و سروده های انقلابی ناظر به وظایف شیعه و رسالت جهانی او، خطابه و سخنرانی های اسلامی برای تحولی جهانی و فرهنگ سازی جهانی، نمایش نامه و فیلم های توحیدی برای ارائه قرآن به لسان هر قوم را متناسب با مقتضیات زمان و مکان، در بسیج میلیونی توده ها تولید و به جهانیان عرضه نمود.
2. تبیین ابعاد جاهلیت مدرن در عرصه فرهنگ، تمدّن و نظام های سیاسی حاکم معاصر
انحطاط اخلاقی و امحاء ارزش های انسانی و رسوخ کفر و شرک در متن و عمق تمدّن غرب بالعیان مشاهده می شود و نه تنها مورد انکار قرار نمی گیرد، بلکه با طرح حاکمیت عقل جمعی لیبرالیزم اعتقادی، سیاسی و اقتصادی و توجیه های سکولاریستی، اندیویدوآلیستی و اومانیستی بدان افتخار و مباهات می شود و با طرح پلورالیسم، سوفیسم و سپتی سیسم معرفتی، راه انکار و نفی آن را مسدود می نماید. آنگاه عمل به احکام و ارزش های اخلاقی نوعی ارتجاع و حماقت محسوب می شود و دین داری محصول نگاه سنتی و کودکانه بشر به حوادث عالم تلقی می گردد.
تمامی گناهان کبیره در لسان ادیان الهی به مدد فن آوری های غرب در سطحی گسترده، درونی ترین لایه های جوامع انسانی و خصوصی ترین محافل اجتماعی را تسخیر و بشریت را در حیوانی ترین مراتب، عمیقاًَ زمین گیر کرده و حیوانیت انسان را قانون مند و نهادینه نموده است تا حدی که می توان گفت: مولود تمدّن غرب، حیوانی متمدّن است گویی که محصول اندیشة مصفّا و مجاهدت اندیش مندان غرب به ابزار و فن آوری هایی تبدیل شده است که انسان غربی بی وقفه در سطح و عمق، حیوانی تر عمل کند و قانونی تر، عمل حیوانی انجام دهد. آری محصول خرد جمعی و نبوغ فردی بدون هدایت الهی و استمداد وحیانی، املاء ارض از ظلم و جور، فسق و فجور شده است.
انسانی که در اندیشه وحیانی خلیفة الله فی الارض امانت دار خداوند، مورد تکریم بی شائبه و مایه مباهات حق، مسجود و مطاع ملائک و معلم به اسماء الهی است، موجودی صاحب عقل و اراده و تدبیر و فطرتی سلیم که می تواند به مقام عبودیت و قرب ربوبی نائل شود، در تمدن غرب به کجا رسیده است؟ از تمدنی که در مبانی، در حصار شکاکیت و نسبیت معرفتی اسیر است تا محصولاتش که در اسارت فردگرایی و دنیاطلبی محصور است، چگونه انسانی می توان انتظار داشت؟ تمدن غرب در زمان رخوت و سستی دین داران، املاء درونی خویش از شرک، کفر، فسق و ظلم زشت را، که به مدد اذهان خلاق و فن آوری های پیشرفته اش تزیین و زیبا نموده است، به بیرون از ظرف وجودی خویش، سرریز نموده و بدین ترتیب زمین را از گنداب های درونی خویش اشباع و املاء نموده است.
عصر تقدس سامری را باید موسوی کرد!
فلذا راه برد کلیدی دیگر در تمهید مقدمات ظهور، تبیین ابعاد جاهلیت مدرن و پرده دری از نقاب دل ربای تمدن غرب است.
3. تبلیغ معارف، تعالیم و بینش دینی عناصر مشترک جمیع ادیان توحیدی به طور اعم و معارف اسلامی به طور اخص
انحراف و ضلالت بشر که با ابتذال و مفاسد فراگیر و کثرت بیماری های روحی دامن گیر، در عین رفاه و تمتع دنیوی خودنمایی می کند، محصول نسیان خداوند و فراموشی جوهره ادیان الهی در قوه عاقله و فاهمه بشر است. تعالیمی نظیر: وحدانیت خالق، نبوت سفرای الهی، غیب و ملکوت عالم، قیامت و معاد ارواح انسانی، احکام و قوانین اجتماعی، اوامر و نواهی اخلاقی. تفسیر و بینش اسلامی در پاره عناصر مشترک ادیان الهی به علاوه تعالیم خاص اسلامی و شیعی به عنوان عصاره و جوهره جمیع ادیان الهی، تأثیر بسزایی در معرفت و فرهنگ بشری، ادراک جاهلیت مدرن و در نتیجه انتظار ظهور امام عصر دارد. حقیقت تعالیمی نظیر عدالت، ولایت و مهدویت خاص تشیع نیست، بلکه جوهره و عصاره تعالیم جمیع ادیان توحیدی است. وعده ادیان و مذاهب الهی و حتی مکاتب و فرقه های بشری به منجی و مصلحی عادل در عصر بلوغ حیات بشر، داوری و احتجاج حضرت حجت (عج) با مسیحیان بر اساس حقیقت انجیل و با یهودیان بر اساس حقیقت تورات و با پیروان سایر ادیان با شریعت خاصّه خودشان، نشان از توجه و اقبال متدینین ادیان به مدعی مهدویت است. و این خود، دلیل بر آشنایی و ایمان ایشان به تعالیم دینی شان به شمار می رود.
فلذا تبلیغ عناصر مشترک ادیان توحیدی با پرهیز از مسائل اختلافی در عین تبلیغ و نشر حقایق معارف اسلامی از راه بردهای فرهنگ افزاری شیعه در عصر غیبت است.
4. گسترش روحیه خداجویی، حقیقت یابی و عدالت طلبی
حکومت جهانی حضرت حجت، به قسط و عدل معرفی شده است. عدالت همواره اصلی ترین و محوری ترین خواسته بشر در طول تاریخ بوده است. امروز تمدن غرب با تمام قدرت می کوشد تا با اندیشه های اندیویدوآلیستی و اپیکوری، عدالت را در حصار فردگرایی و لذت طلبی محبوس نموده و اصالت نفعِ جان بنتام را به جای آن بنشاند و با گسترش فهمِ پورالیستی معرفتی و تمایلاتِ سکولاریستیِ فردی، ریشه نهال تنومند عدالت طلبی و حقیقت جویی را برای همیشه بخشکاند. این که زعمای غربی، به بهانه منافعی که در اقصی نقاط دنیا دارند، به خویش اجازه می دهند تا حقوق ملت ها و احکام نظام بین الملل را نادیده بگیرند و مانند ماجراجویان استعمارگر پرتقالی و اسپانیایی قرون هفدهم و هجدهم میلادی با پرچم دزدان دریایی، سر از هر منطقه ای در آورند، به لطف نهادینه نمودن روحیه رضایت به ظلمِ ظالم در ازای کسب منافع جزئی و لذات آنی است. کاری که به مدد رسانه های جمعی با بزرگ نمایی قدرت نظامی، سیاسی و اقتصادی خویش، تحقیر قدرت و اراده ملت ها، به زیر سئوال بردن توان مدیریتی و خلوص باطنی نخبگان بومی، و ارعاب و تحمیق جهانیان انجام داده اند.
فلذا راه برد مهم دیگر در عرصه فرهنگ افزای، گسترش روحیه خداجویی، حقیقت طلبی و عدالت خواهی در سطح جهان است، با توجه به فطری بودن این مفاهیم و امحاء ناپذیری امور فطری، می بایست به نهضت خداجویی، حقیقت طلبی و عدالت خواهی در تمهید مقدمات ظهور قیام نمود، قیام لله مثنی و فرادی.
5. توسعه محبّت و مودّت به اهل بیت در جهان از طریق تبیین زندگانی، ابعاد وجودی و معارف اهل بیت
حاکمیت هفتاد ساله نظام کمونیستی که دین را به عنوان افیون توده ها، طی یکی دو نسل سرکوب و با تعطیل نمودن کلیساها و مساجد از اعمال مذهبی مردم ممانعت می ورزید، اثری جز تشنه کردن مردم نسبت به دین نداشت. در تمدّن سی صد ساله غرب نیز، به موازات گسترش حیوانیت انسان در بستر تمدّن غرب، بر عطش حقیقت جویی و الگوطلبی انسان های خسته و رمیده از تربیت غربی افزوده می شود. می توان نور فطرت را کم فروغ نمود، ولی هرگز نمی توان آن را خاموش و از صفحه وجود انسان به کلی محو نمود. انسان های آزاده و مستقل، پیرو هر مکتب و مسلکی و مؤید هر رهبر و مصلحی نمی شوند. افرادی که هندسه وجودیشان، تعقلی و استدلالی است، به آسانی تحت اسارت نظام استدلالی و مکاتب غربی قرار نمی گیرند و انسان هایی که تشنه محبت و آرامش قلبی اند، هنوز در کوی هیچ مسلک و آئینی آرام نگرفته اند.
فلذا عرصه هنرمندانه اسوه های حقیقی بشر که معلمان و مربیان صادق انسان در مسیر فطرت سلیم و دین قیّم حضرت حق اند، موجی از اقبال و ارادت را در میان انسان ها بوجود می آورد. انسان هایی که فطرتی بیدار، روحی آزاده، عقلی جویای حقیقت و قلبی تشنه محبت دارند، تنها از روح آزاده و متعالی، منطق و برهان متین و دقیق، و محبت و مودّت ربوبی و قدسی اهل بیت عصمت و طهارت(، سیراب می شوند و بس. از اینرو راه برد مهم در عرصه فرهنگ افزاری، توسعه و تعمیق محبت محمّدی و مودّت علوی در گستره جهان است.
6. تبیین و ترویج ابعاد مختلف تفکر و فرهنگ جهاد و شهادت عاشورایی
عاشورا مظهر اسلام ناب محمدی و تشیع خالص علوی است. عاشورا عصاره تعالیم انبیا الهی و خلاصه آموزه های دینی است. عاشورا تجلی عشق ربوبی و تبلور محبت الوهی انسان به خالق است. عاشورا رمز حیات حسنه و سر نجات طیبه انسان از کفر و ظلم است. جهاد و قیام الهی، آغاز هدایت انسان و شهادت آغاز حیات عندالرّبی انسان است. فرهنگ عاشورا، مهر ابطال بر همه کفر و شرک و تمام ظلم و جور بر پیشانی تاریخ است. از این رو، فرهنگ جهاد و شهادت، مغز و اساس فرهنگ انتظار و فرج است، و حقیقت انتظار، پوشیدن جامه جهاد و نوشیدن شهد شهادت است، جهاد و شهادتی که در عاشورای محرم 61، به خامه خون سیدالشهدایِ هستی، تفسیر و تحقق یافت.
فلذا ترویج تفکر و فرهنگ عاشورا، ترویج حقیقت ناب ادیان توحیدی و عصاره مجاهدت اولیاء الهی و ترویج روح و اوج فرهنگ انتظار است. تفکر و فرهنگی که قلب هر آزاده ای، پذیرای آن ست.
7. شناسایی، سازماندهی و تغذیه فکری نخبگان آزاده جهان
نخبگان محور و اساس حرکت های اجتماعی و نهضت های فرهنگی هستند و در میان ایشان انسان های آزاده، با همتی بلند و روحی جویای حق و عدالت نیز وجود دارند. تأثیرگذاری در افکار و اندیشه های ایشان طبعاً در آثار کلامی، کتبی و تصویری و در عمل کردهای تربیتی، اجتماعی و سیاسی ایشان ظهور و نمود می یابد، فلذا شناسایی و ارتباط با ایشان و برقراری گفتمانی اعتقادی و دینی به قصد آشنایی ایشان با حقایق دنیای معاصر، به منزله آماده سازی زمینه های تحول و حرکت های اجتماعی و به هم پیوستن آنها در آستانه ظهور است.
8. ایجاد هم گرایی حداکثری بین آراء و نیروهای جهان اسلام
مهم ترین عامل رکود و خاموشی تمدّن درخشان اسلامی و امحاء عناصر سازنده آن یعنی ارزش ها، اندیشه ها، روحیات و فرهنگ اسلامی، همانا بروز تفرقه و اختلاف در مدیریت جهان اسلام بود. مگر نه آن ست که طی قرن ها حاکمیت بلامنازع تمدّن اسلامی بر جهان، اختلاف فکری، کلامی و فقهی وجود داشته است و لکن هرگز مانع ایجاد، شکوفایی، گسترش و تداوم چنان تمدّن عظیمی نگردید؟ پس چرا نتوان به ایجاد هم گرایی بین آراء و نیروهای جهان اسلام امیدوار بود و فرهنگِ وحدتِ اسلامی را جای گزین فرهنگ تفرّق شیطانی نمود؟
با چنین فرهنگی می توان به سمت تقریب حداکثری مذاهب اسلامی و الفت و مؤانست متفکرین و اندیش مندان جهان اسلام حرکت کرد و به تبع آن جمیع امکانات و منابع مادی، معنوی و انسانی جهان اسلام را بسیج نمود.
9. سازماندهی و انسجام نخبگان شیعی
تحقق راه بردهای نه گانة قبلی منوط به سازماندهی و انسجام درونی جهان تشیع، خاصه نخبگان شیعی است. ایجاد ادبیات فعلی و تهاجمی ظهور، تبیین ابعاد جاهلیت مدرن، گسترش روحیه عدالت طلبی، در جهان، تبلیغ و نشر معارف دینی، معرفی اهل بیت به جهان معاصر، ترویج فرهنگ جهاد و شهادت عاشورایی، سازماندهی و تغذیه نخبگان آزاده، ایجاد هم گرایی و وحدت جهان اسلام، بومی نمودن دین با ساماندهی مهاجرت، کار ساده و آسانی نیست. گذر از پیچیدگی های علمی، رفع مشکلات عملی و تحقق راه بردهای فوق، مستلزم به کارگیریِ قدرت عظیم فکری، روحی، عملیاتی و مدیریتی نخبگان شیعی است. نخبگانی که ایمان به غیب و امدادهای غیبی دارند و سراسر وجودشان ملتزم و وفادار به اسلام و احکام نورانی اسلام است، کسانی که از سعه صدر، قدرت بیان، عزم راسخ و شجاعت بی نظیر در نشر و تبلیغ حقایق اسلام و دفاع از دین برخوردارند.
تبیین هدف دوم در عرصه انسان افزاری
پرورش و تربیت یاران حضرت حجت(عج) به ویژه 313 نفر یاران صدیق حضرت
گفتار اول: راه بردهای عرصه انسان افزاری
1. شناسایی، سازماندهی و هدایت نخبگان موجود شیعی؛
2. تربیت فرهنگ سازان؛
3. نخبگان واسط؛
4. نخبگان حلقه (000/10 نفر)؛
5. نخبگان ناصر (313 نفر)؛
راه برد نخست عرصه انسان افزاری، همانا راه برد نهم عرصه فرهنگ افزاری است، این اشتراک راه بردی، اتصال این دو عرصه است. سیر تحقق جمیع راه بردهای انسان افزاری در نمودار شماره یک به قصد تحقق راه برد پنجم طراحی و تدوین شده است و در پرتوی تحقق این راه برد مهم و حیاتی تشیع، راه بردهای قبلی نیز تحقق خواهند یافت.
توضیح اجمالی آن است که مبنا، محور و آغاز حرکت، استعدادهای خردسالِ عمدتاً قرآنی در جامعه شیعی به شمار می روند که پس از کشف و سازماندهی، جذب مجامع قرآنی شده و پس از حفظ کامل قرآن، وارد حوزه های دینیِ حافظان قرآن می شوند و ضمن اهتمام در کسب مقام اجتهاد، تحت تربیت روحانی و عرفانی قرار می گیرند. پس از کسب اجتهاد، وارد دانشگاه های تخصصی و دانشگاه های تکمیلی شده و مدرک دکتری تخصصی در یکی از رشته های علوم انسانی را اخذ می نمایند و جهت کارورزی در سه عرصه انسان افزاری، نرم افزاری، و فرهنگ افزاری به تمهید مقدم های ظهور در داخل و خارج از کشور می پردازند. و بدین ترتیب نخبگان شیعی بنا به استعدادها و علاقه های خویش در مراتب عقل نظری، عقل عملی و سیر و سلوک اخلاقی و عرفانی، ارتقاء و صعود می نمایند.
گفتار دوم: سیر تحقق راه بردهای انسان افزاری
با توجه به ویژگی های یاران حضرت در دوران ظهور و پیش از ظهور سیر تحقق راه بردهای انسان افزاری به نحو ذیل طراحی می گردد. نقطه هزیمت استراتژیک جهت تحقق هدف دوم، از شناسایی و کشف استعدادهای قرآنی آغاز می شود.
شناسایی و کشف استعدادهای قرآنی در داخل و خارج از کشور
ورود به عرصه حفظ قرآن تا حفظ کامل قرآن کریم
ورود به حوزههای دینی ویژه تا کسب درجه اجتهاد + سیر و سلوک اخلاقی و عرفانی
ورود به دانشگاه های تخصصی ویژه تا کسب دکترای تخصّصی
تقویت عقل عملی، تمرین حکومت داری و تمهید مقدمات ظهور
در عرصه انسان افزاری
در عرصه نرم افزاری
در عرصه فرهنگ افزاری
گفتار سوم: بیان خصوصیات نخبگان ناصر، اسوه های نخبگان شیعی
بدیهی است شرط لازم کلیه برنامه های تربیتی در حوزه انسان افزاری، ترسیم قابلیت ها، توان مندی ها، کمالات و کرامات انسان های برجسته ای است که حضرت حجت(عج) از میان ایشان خروج نموده و تحت قیادت و ولایت حضرتش، عهده دار امور مردم و حکومت جهانی سراسر قسط و عدل می باشند. فلذا یکی از اسرار بیان، تعداد و خصوصیات علمی اخلاقی و موقعیت سیاسی و اجتماعی یاران حضرت، ترسیم خطوط کلی شخصیت این بزرگواران است تا شیعیان در تمهید مقدمات انسان افزاری ظهور، دچار سردرگمی و تحیر نشوند و با شناخت خصال و کمالات مورد نیاز در مجموعه یاران حضرت قادر باشند نسبت به برنامه ریزی جامع و کلان اقدام نمایند. از این رو، مراجعه به روایات وارده در این خصوص بسیار ضروری و راه گشاست. در این روایات تعداد یاران حضرت مهدی روحی له الفداء 313 نفر به تعداد صحابة حضرت رسول( در روز بدر بیان شده است.
از حضرت امام باقر و امام صادق( در تأویل آیة شریفة ولئن أخذنا عنهم العذاب الی امة معدودة ... مروی است که ایشان چنین فرمودند:
مراد از امت معدود، یاران مهدی در آخر الزمان اند. 313 نفر به تعداد افراد جنگ بدر. آنها در ساعتی جمع شوند، مانند ابرهایی که در پاییز جمع می شوند.
و هم چنین از حضرت امام صادق(ع) در تأویل آیة شریفة: فاستبقوا الخیرات أینما تکونوا یأت بکم الله جمیعاً می فرمایند:
مقصود سی صد و اندی یار قائم است و آنان امت معدوده اند، در یک ساعت جمع می شوند، همان گونه که ابرها در پاییز جمع می شوند.
خصوصیات یاران حضرت حجت(عج) (313 نفر)
خصوصیات یاران صدیق حضرت را به نقل از روایات، در سه بخش تقسیم و بیان می کنیم:
الف) خصوصیات اخلاقی و روحی
حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) در ذیل آیه شریفه
یا ایها الذین آمنوا من یرتد منکم عن دینه فسوف یأتی الله بقومٍ یحبّهم و یحبّونه اذلةٍ علی المؤمنین اعزةٍ علی الکافرین یجاهدون فی سبیل الله و لایخافون لومة لآئمٍ ...
می فرمایند: آنها اصحاب و یاران حضرت قائم هستند.
نبی اکرم( نیز در تفسیر این آیه می فرمایند: این آیه درباره حضرت قائم و اصحابش نازل شده که در راه خدا مجاهدت می کنند و از هیچ گونه سرزنشی باک ندارند.
ایشان بیشتر جوان هستند، از هیچ کس وحشت ندارند و از این که کسی داخل در آنان شود خوش حال نمی شوند. مردانی که گویی قلب های شان مانند پاره های آهن است. هیچ چیز نتواند دل های آنان را نسبت به ذات خدا گرفتار شک سازد. از سنگ سخت تر و محکم ترند. چونان پاره های آهن اند که اگر همت گمارند که بر کوه ها حمله کنند، کوه ها از هم خواهند پاشید، مردانی که شب ها نمی خوابند، در نمازشان همهمه ای چون صدای زنبور عسل دارند. شب ها بر پای خویش ایستاده اند و صبح بر مرکب های خود سوارند. پارسایان شب اند و شیران روز، مانند چراغ ها هستند، گویی که دل های شان قندیل است. از ترس خدا بیم ناک و خواهان شهادتند، تمنایشان شهید شدن در راه خداست. چنان هیمنه و هیبتی دارند که وقتی حرکت می کنند، پیشاپیش آنان به فاصلة یک ماه ترس و وحشت حرکت می نماید. گویی شیرانی هستند که از بیشه های خود خارج گردیده اند. شبانگاه از خوف و خشیت خداوند مانند مادر بچه مرده به ناله می پردازند. شب را زنده می دارند و روزها را روزه می گیرند.
ب) کمالات شخصی و نوع ارتباط شان با یک دیگر و امام
حضرت امام صادق(ع) در تفسیر آیة قال لوْ انّ لی بکم قوةً أوْ اوی الی رکنٍ شدیدٍ نقل است که می فرمایند: منظور از قوه، همان قائم است و منظور از رکن شدید، همان 313 نفر یاران ایشان می باشند.
پیشینیان بر آنان سبقت نمی گیرند و آیندگان به آنان نخواهند رسید. برخی از آنان شبانه از بستر غایب شده، صبح در مکه خواهند بود و برخی در روز سوار بر روی ابر دیده می شوند. به نام و نام پدر، لباس و نسب شناخته می گردند. سوارکاران بسیار ماهری هستند، گویی که بر اسبان خود مانند عقاب هستند. از اطراف زمین با طی الارض به سوی حضرت خواهند آمد. ندای امام را آنها که در شرق و غرب عالم، در محراب و یا در رختخواب خود هستند، می شنوند همین یک بار، صدای امام به گوش همه آنها می رسد و همگی به سوی او می شتابند. در یک چشم به هم زدن در نزد او گرد می آیند. گرد امام خویش گردیده، در جنگ ها جان خود را سپر وی می سازند و هرچه را بخواهد برایش انجام می دهند. اطاعت آنان در برابر امام شان از اطاعت کنیز برای آقایش بیشتر است. شعارشان این است ای مردم! برای خون خواهی حسین بپاخیزید!، دل های شان با محبت و نصیحت جمع گردیده است، گویی که آنان را فقط یک پدر و یک مادر تربیت نموده اند. آنان کسانی هستند که توحید خدا گویند، آن گونه که حق توحید گفتن او باشد.
ج) موقعیت علمی سیاسی و اجتماعی
در میان روایات وارده درباره مقام و منزلت علمی، سیاسی و اجتماعی ایشان، روایتی که ابابصیر از امام صادق(ع) نقل می کند، حاوی نکات ارزنده و راه گشایی است.
قال ابوبصیر: جعلت فداک لیس علی الارض یومئذ مومن غیرهم؟
قال: بلی ولکن هذه التی یخرج الله فیها القائم وهم النجباء والقضاة و الحکام والفقهاء فی الدین یمسح الله بطونهم وظهورهم فلایشتبه علیهم حکم.
دقت در روایت فوق، مسائل مهمی را در تربیت و پرورش چنین نخبگانی بر ما روشن می گرداند:
1. موقعیت ممتاز علمی اجتهاد و فقاهت، به نحوی که در تشخیص حکم الهی امر بر ایشان مشتبه نگردد. این امر علاوه بر قدرت استنباط، مستلزم تقوا ان تتقوا الله یجعل لکم فرقان و علم به زمان و مقتضیات زمان است فلذا با توجه به جوان بودن یاران حضرت، تربیت آنها طی دوره های آموزشی ویژه در سریع ترین مدت و نهایت دقت تا کسب قدرت استنباط احکام شرعی از منابع، امری ضروری و قطعی است.
2. مقام قضاء، افتاء و حکومت مطابق نظرات فقهی بسیاری از فقها از جمله فقیه کبیر دوران، حضرت امام راحل قدس سره از جمله شئون و اختیارات هر فقیه عادلی در زمان غیبت کبرا است، از این رو اشاره به قاضی و حاکم بودن 313 نفر در متن روایت فوق مؤید است، مسأله بسیارمهم است:
3. قاضی و حاکم بودن حتی تعدادی از این 313 نفر دلالت بر وجود حکومت های دینی در زمان غیبت کبرا و حداقل در آستانه غیبت حضرتش می نماید که به نوبة خود شبهه نامشروع بودن و بطلان حکومت های دینی را در غیبت کبرا منتفی می نماید و شیعه را به تشکیل حکومت ها و ایجاد ارکان سخت افزاری حکومت جهانی، رهنمون می سازد.
4. پرورش عقل عملی و صفاتی که لازمه قضا و حکومت است، در نظام تربیتی نخبگان می بایست لحاظ و عملی گردد. تقوا، عدالت، مدیر و مدبر بودن، شجاعت، آگاه به زمان بودن، درک شرایط پیچیده نظام بین المللی، شناخت عمیق از جریان های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در سطح فراملی و جهانی، فراست و زیرکی از این قبیل است.
5. طبیعی است افرادی که از فقها، نجبا، قضات و حکام، با آن خصوصیات برجسته اخلاقی و روحی باشند، از موقعیت بسیار ممتازی در میان مردم و طبقات اجتماعی و حتی در میان اندیش مندان و نخبگان برخوردارند و خود مؤید امام صالح خویش به شمار می روند و بدین ترتیب ایشان در آستانه ظهور سبب تسریع اقبال عمومی مردم، تربیت شاگردان و نخبگان در سطوح مختلف عرصه انسان افزاری، تدوین و طراحی نرم افزارها نظیر قوانین، روش ها و سیستم ه، ایجاد ساختارهای حکومتی و در یک کلام، ایجاد مقدمات ظهور در قلم رو فعالیت خویش می گردند.
6. موقعیت اجتماعی و منزلت علمی ایشان، سبب ایجاد حلقه گسترده ای از شاگردان، مقلدین و خیل هواداران می گردد. فلذا سخن از 313 نفر، سخن از 313 امت با ظرفیت و توان مندی های فراوانِ سخت افزاری است که تحت قیادت و ولایت حضرت در دوران غیبت کبرا برای تشیع حاصل شده است.
با توجه به ویژگی های 313 نفر، اقدام به تربیت چنین افرادی و توفیق حداکثری در پرورش ایشان به منزله تغییر در نفوس بشری به عنوان مقدمه تغییر حضرت حق در سرنوشت بشر است که همانا ایجاد مقدمات ظهور و تعجیل در فرج حضرت مهدی ارواحنا له الفداء و تحقق وعدة حق تعالی است. به هر حال از شرایط و نشانه های قطعی ظهور حضرت، وجود 313 نفر با ویژگی های فوق العاده و برجسته می باشد، از این رو نمی توان تربیت اینها را مهمل گذارد. فلذا شیعه می بایست هرچه سریع تر در راستای شناسایی و کشف همه استعدادهای ممکن در سراسر جهان و تربیت ویژه آنها، اقدامات مقتضی را به عمل آورد.
در طول تاریخ سراسر شکوه و عظمت شیعه چه بسا چنین افرادی در آسمان تابناک تشیع ظهور و درخشیده اند و لکن وجود 313 انسان برجسته در زمان واحد، مستلزم همت بلند و برنامه ریزی خاص و مدوّن شیعه است. می بایست عصاره فضایل و خلاصة تجارب عالم تشیع در جمیع زمینه های علمی و تربیتی، عرفانی و مدیریتی در پرورش و تربیت چنین مجموعة عظیمِ انسان های قدسی و ملکوتی به کار گرفته شود. و این خود مصداق بارز قیام لله است که با نصرت الهی و تأییدات حضرت حجت(عج) همراه خواهد شد.
چرا باید پرورش چنین انسان هایی را به دست حادثه سپرد؟ چرا باید از حداکثر توان و استطاعت قدرت و تمکن شیعه که ماحصل چهارده قرن رنج و مجاهدت علماء و مجاهدان اسلام است، به نحو احسن بهره نبرد؟ چگونه ممکن است این امر عظیم از اقدام های کور، خُرد و متفرق عالم تشیع حاصل شود، ولی از اقدامات کلان، فعال و برنامه ریزی شده حاصل نشود؟ چه منطقی امر به رکود و قعود و انتظار عاجزانه و منفعلانه می کند؟ فاذهب انت و ربک فقاتلا انا ههنا قاعدون؟ و کدامین استدلال، مانع مجاهدت و انتظار فعال و برنامه ریزی های قوی است؟
اگر امروز که به لطف ذات اقدس اله و توجهات حضرت بقیة الله الاعظم از نعمت جمهوری اسلامی برخورداریم، نتیجه تلاش ها و مجاهدت های خالصانه و عالمانه اسلاف خود را بسیج نکنیم، کی و چه زمانی باید به تجمیع امکانات مادی و معنوی خود در حیاتی ترین مسألة شیعه اقدام نمود؟
فصل چهارم: تبیین هدف سوم در عرصه نرم افزاری
تهیه و تولید نرم افزارهای حکومت جهانی اسلام
مراد از نرم افزارهای حکومتی، نظام ها و سیستم های مدرن اجرایی و عملیاتی مبتنی بر اندیشه ها و ارزش های دینی و الهی در عرصه های مختلف است. تدوین نظام سیاسی، نظام اقتصادی، نظام تربیتی، نظام آموزشی، نظام اداری، نظام حقوقی، نظام تقنینی، نظام قضایی، نظام اطلاعاتی و امنیتی و نظایر آن مقدمة ضروری تشکیل هر حکومتی است. سیستم هایی که ضمن انسجام درونی، قابلیت تطبیق با پیشرفت ابزار و فن آوری های مدرن را داشته باشند و بتوانند با نظام بین الملل و سیستم های جهانی بدون امحاء ارزش ها و هنجارهای دینی هم آهنگ عمل کنند. پردازش این سیستم ها باید به نحوی باشد که قابلیت و لیاقت صدور به سایر تمدّن ها و حکومت ها را داشته باشد و بدین ترتیب میزان آمادگی نرم افزاری پذیرش حکومت جهانی حضرت را افزایش دهد و نخبگان آزاده و ملت ها را به توان مندی دین و دین داران در اداره جهان متقاعد و مشتاق نماید. قابلیت دیگر این نظام ها، باید ساماندهی امتزاج طبیعی و منطقی معنویت با مادیت انسان ها باشد. عدم فقر و تبعیض در جامعه، اجرای همه جانبه و نظام مند احکام اسلامی، زمینه های تحقق معنویت و طهارت روحی و باطنی را فراهم می آورد.
فلذا طراحی سیستم ها باید قابلیت های ذیل را دربرداشته باشد:
1. مبتنی بر وحی و معارف اهل بیت عصمت و طهارت ( و هم آهنگ با فطرت سلیم انسانی باشد؛
2. قابلیت استفاده از آخرین فن آوری های روز را همواره داشته باشد؛
3. مجموعه سیستم و خرده سیستم های درونی آن در نهایت انسجام و اتقان باشد؛
4. قابلیت انطباق معقول و مشروع با نظام بین الملل و سیستم های جهانی را دارا باشد؛
5. امتزاج مادیت با معنویت و معاش با معاد مردم را تحقق بخشد؛
6. قابلیت صدور و تحقق در فرامرزهای ملی را داشته باشد.
گفتار اول: مبانی نظری تولید نرم افزاری
بدون تردید در تحقق جنبش نرم افزاری ایجاد تمدن اسلامی و حکومت جهانی حضرت، نمی توان به طی مسیری که تمدن غرب بالاخص از رنسانس به این سو پیموده است، خوش بین و متکی بود. تفاوت های جوهری و عمیقی میان حقیقتِ عناصرِ نرم افزاری مأمور تهیه و تدوین چهار امر است:
1. تدوین مبانی فکری و نظری در عرصه شناخت هستی، انسان، خالق انسان و هستی، ارتباط اشیاء و موجودات با یک دیگر و با خالق، در یک نظام مهندسی و معماری هم آهنگ، منسجم و در عین حال منطقی و مستدل؛
2. طراحی و تدوین روش ها و شیوه های کسب معرفت و نیل به حقیقت در عرصه های مختلف به صورت نظام های کاربردی و عملیاتی؛
3. تعیین قوانین و مقررات حاکم بر روابط اجتماعی و مناسب های مدنی انسان ها؛
4. طراحی و تولید ابزار و تجهیزات لازم برای تحقق آسان، روان و سریع نظام های فکری و کاربردی که از آن به تکنولوژی و فن آوری تعبیر می شود؛
5. اینک به توضیحاتی مختصر در موارد چهار گانه فوق که ناظر به تفاوت های میان دو تمدّن است، می پردازیم.
تفاوت های دو تمدّن در مبانی فکری و نظری
تفاوت های عمده و بسیاری میان جهان بینی الهی که تمدن و حکومت جهانی اسلام می بایست بر اساس آن طراحی گردد، با جهان بینی مادی که تمدن غرب هم اکنون بر اساس آن استوار گردیده است، وجود دارد که حداقل به سه مورد آن می بایست اشاره نمود، مواردی که از نقاط ضعف تمدّن غرب خبر می دهد:
1. غفلت تمدّن غرب از عالم غیب
در بینش ماتریالیستی، هستی مساوی است با عالم ماده که محسوس، مشهود و ملموس به حواس ظاهری مسلح و غیرمسلح بشر است. در حالی که در بینش ادیان الهی، عالم هستی بسیار گسترده تر از عالم ماده است که بخش بسیار کوچکی از آن مشهود و محسوس حواس ظاهری بشر است و بخش عمده آن به عنوان عالم غیب، غایب و پنهان از نظر محسوس و مادی بشر است.
2. غفلت تمدّن غرب از وجود و تأثیر عالم غیب بر عالم شهود
عالم غیب و شهود هستی با سنن لایتبدّل و لایتخلّف الهی، تحت تدبیر اراده و حکمت بالغه حق تعالی اداره و هدایت می شوند. سنن عالم شهود تنها بخش کوچکی از نظام سنن الهی است. فلذا شناخت هستی، حتی شناخت بخش محسوس و مادی آن، منوط به شناخت بخش غیرمادی هستی است و به هر میزان که علم و معرفت به علل غیرمادی و نظامِ غیبِ عالم بیشتر حاصل گردد، توان مندی های بشر در عالم ملک و ماده نیز فزونی می یابد، چنان که در داستان آوردنِ تخت بلقیس، از انسان غیرمعصوم و غیرنبی و غیرولیّ که نزد او فقط یک اسم از اسماء الهی بود، وقال الذی عنده علم من الکتاب، چنان قدرت و تصرفی در عالم طبیعت و ماده صادر می شود که محل استبعاد و انکار دانش مندان علوم تجربی غرب است، در حالی که تمدّن اسلامی بر اساس پذیرش و ایمان به غیب و معرفت به اسماء الله و تسخیر علل عالم غیب بنا خواهد گردید.
3. عدم شناخت کامل و جامع ابعاد وجودی انسان
در انسان شناسی اسلامی، انسان دارای نشئه ای ملکی، مشهود و محسوس است و نشئه ای ملکوتی و اخروی. هم چنان که حیات دنیوی نیز ظاهری دارد و باطنی دیگر که یعلمون ظاهراً من الحیوة الدنیا و هم عن الآخرة هم غافلون، انسان مادی از جنبه باطنی و ملکوتی انسان غافل است.
دو ویژگی مختص و متمایز انسان از حیوان یعنی ویژگی های عرصه گرایش ها که از کانون دل نشأت می گیرد و ویژگی های عرصه بینش ها که از کانون عقل صادر می گردد، مربوط به عالم ملکوت انسان، تجلیات و صادرات ملکوتی انسان است. تمدّن غربی از حقیقت گرایش های ملکوتی و توان معارف ملکوتی هنوز هم بی خبر است.
الف) غفلت تمدّن غرب از حقیقت گرایش های ملکوتی
گرایش های مُلکی انسان همان فصل مشترک انسان با حیوان یعنی غرایز انسان است و گرایش های مَلَکوتی و مختص انسان، همان فطرت سلیم الهی انسان است فطرة الله التی فطر الناس علیه که طالب عدالت، زیبایی، کمال و حقیقت است. فرهنگ، تمدن و نظام غرب با اندیشه نفی عالم غیب و ملکوت عالم و انسان، تنها بر ارضاء بدون قید و شرط گرایش ها و تمایلات مادی، ملکی و حیوانی بشر بنا شده است. موسیقی، سینما، ادبیات، فرهنگ، اقتصاد، معماری، روابط و مناسبات انسانی، حکومت و حتی ارزش های متعالی انسان نظیر آزادی و عدالت تنها در حیطه حیوانی و ملکی بشر تعریف و تحدید گردیده است. همه اینها در تعریف و ایجاد تمدّن اسلامی می بایست بر اساس بینش توحیدی و درک شیعی بازسازی شوند.
ب) غفلت تمدّن غرب از دامنه وسیع کسب معرفت
در جنبه بینش ها نیز، انسان مادی هم در تعیین و تعدید ابزار شناخت و هم در متدولوژی معرفت و هم در منابع شناخت محدود و محروم باقی مانده است، گویی در این عرصه ها عطشی برای یادگیری و کسب معرفت ندارد. سرآغاز مورد دوم که همانا متدلوژی علم و معرفت در بحث نرم افزاری است، از همین بحث مبنایی است.
تفاوت های دو تمدّن در روش ها و شیوه های معرفتی
1. ابزار شناخت
ابزار شناخت انسان مادی، معدود به حس و عقل آن هم عقل معاش و عقل حساب گر در محدوده حیات مادی مشهود می گردد. انسان مادی خود را از دل و قلب، که قرآن تعقل، تفکر، تفقه و تدبر را به او نسبت می دهد، و هم چنین از عقل معاد، که حجت و نبی درونی انسان است، به کلی محروم گردانیده است. در اندیشه دینی علاوه بر حس و تجربه، از عقل و دل با تعابیر مختلف ذکر شده است و آنها را از ابزار کسب علم و معرفت و درک حقایق و رموز عالم می شناسد.
در بینش اسلامی، قلب مهم ترین ابزار شناخت است که با کسب تقوا و تهذیب و تزکیه آن، آمادگی و قابلیت کسب فیض و نور معرفت می یابد، چنان که نبی اکرم( می فرمایند:
لیس العلم بکثرة التعلیم و التعلم بل العلم نورٌ یقذفه الله فی قلب
من یشاء.
هم چنان که قرآن می فرماید:
یوتی الحکمه من یشاء ومن یوت الحکمه فقد اوتی خیراً کثیراً وما یذکر الا اولوالالباب؛
علم و حکمت، لطف و عطای الهی است که محصول اخلاص عمل انسان متقی و مخلص است.
چنان که در حدیث نبوی می فرماید:
من اخلص عمله اربعین صباحاً فجّر الله ینابیع الحکمه من قلبه علی لسانه.
2. روش و متدولوژی
روش و متدولوژی علم انسان مادی نیز محدود و منحصر به روش استقرایی (جزء به کل) و روش قیاسی (کل به جزء) می گردد و لکن به دلیل دیدگاه مادی، اومانیستی و سکولار انسان غربی به جهان، تنها معرفت تجربی و استقرایی دست مایه تکنولوژی و تمدن غرب گردید. جامعه شیعی با اتکاء به تقوا و اخلاص، در عین استفاده و انتقال علوم و معارف تکنولوژی و تمدّن غرب، می تواند از روش های اشراقی و الهام و معرفت قلبی، که خداوند معلم او شود و اتقوا الله و یعلمکم الله، بهره برده و قوی تر از رنسانس غربی، شاهد تمدّنی اسلامی باشد.
3. منابع شناخت
مهم ترین و شفاف ترین و نورانی ترین منابع شناخت یعنی وحی و الهامات الهی در تمدن غرب مورد غفلت و انکار قرار گرفته و به طور کلی از صحنه علم و معرفت بشری خارج گردید. به نحوی که انسان غربی رمز موفقیت خود در آغاز رنسانس و نهضت فکری اروپا را، خارج نمودن دین و وحی از صحنه علم معرفی می نماید. گرچه وحی تحریف شده در عهدین تورات و انجیل، شایسته استنباط و استناد علمی هم نبود، ولی قرآن کریم، آخرین معجزه الهی بر خاتم سفرای الهی که مصون از هرگونه تحریفی در اختیار بشر و به ویژه مسلمانان قرار داشته و دارد، در کمال شایستگی و بایستگی مورد بی مهری و بی توجهی قرار گرفت و حتی از سوی اندیش مندان مسلمان خودباخته که در مقابل تفکر و تمدن غربی مبهوت شده بودند، مورد استبعاد و انکار قرار گرفت و به بهانه های متعدد و متنوعی نظیر نمادین بودن زبان دین و یا بشری بودن معرفت دینی، از حوزه علم و معرفت ناب خارج و یا عملاً بلااستفاده و غیرالهی تلقی گردید. در حالی که قرآن تبیاناً لکل شیء، هدی للناس؛ یهدی للتی هی أقوم؛ لتخرج الناس من الظلمات الی النور؛ هدی للمتقین؛ شفاء و رحمة للمؤمنین بوده و هست. و لکن قرآن به حکم انا له لحافظون محل تصرف و مس پاکان لایمسه الا المطهرون است و برای انسان مادی قابل تأمل و ادراک نیست، ولایزید الظالمین الا خسار. قرآن دریایی از معرفت الله و معرفت به اسماء و افعال حق تعالی است که متدلوژی خاص خود را برای اولوا الالباب و صاحبان قلوب دارد.
أفلا یتدبرون القرآن أم علی قلوب أقفالها
فلذا چنان چه متقین و صالحین با بینش توحیدی، از براق عقل و دل در طی جمیع روش های معرفتی به ویژه از روش اشراق و شهود باطنی استفاده و به تمام عوالم و منابع ادراکی و معرفتی بالاخص ثقل اکبر و ثقل اصغر رجوع نماید می تواند به پی ریزی و ایجاد بنای جدید معرفت، فرهنگ، تکنولوژی و تمدن اسلامی امیدوار باشد و بدین طریق خویشتن را از عالم ظلمات به سوی نور ارتقاء داده و ضمن تمهید مقدمات ظهور، آماده دریافت معرفت و حکومت مهدوی(عج) گردد. مهم آن است که در عصر غیبت جهت طراحی نرم افزارهای لازم، می بایست از جهان بینی، انسان شناسی، معرفت شناسی و متدلوژی غربی منصرف و هزیمت نمود و باور داشت که جهان بینی اسلامی، انسان شناسی اسلامی، معرفت شناسی اسلامی و متدلوژی دینی برای انسان دینی متقی و صالح، تکیه گاه و ابزار بسیار توان مندی است که بهانه ای برای عدم استماع و تبعیت از موعظه الهی باقی نمی گذارد که قل انما أعظکم بواحدة أن تقوموا لله مثنی و فرادی.
و صد البته که این روی کرد به معنی عدم استفاده از دست آوردهای تکنولوژی و تمدن غرب نیست، بلکه به معنی توسعه میدان اندیشه و عمل انسان صالح، متقی و موحد است به نحوی که بیان شد.
با این دیدگاه و روی کرد، تکلیف موارد سه و چهار نیز روشن می گردد. هم در نظام تقنین و هم در عرصه فن آوری ها، عرض وسیعی فراروی ماست که تنها با بینش الهی و معرفت شهودی و قلبی و رجوع به ثقلین، آن هم از سوی صالحان و پارسایان اهل علم و ولایت مدار، می توان به طراحی، ساخت و تولید نرم افزاری چشم امید داشت و مقدمات حکومتی جهانی بر اساس عدل و حقیقت را فراهم و زمینه های ظهور حضرتش را مهیا نمود و چنین اقدام فعالانه و شجاعانه ای را قیام لله دانست و با توکل بر خدا در عطش انتظار سوخت. آن گاه می توان گفت:
المنتظر لامرنا کالمتشحط بدمه فی سبیل الله.
گفتار دوم: ترسیم مراحل کلی تولید نرم افزاری
در ترسیم مراحل کلی تولید معرفتی و نرم افزاری حکومت جهانی اسلام، سه مرحله عمده فراروی ماست:
1. پرورش مجتهدان عالم به علوم و فنون روز دانشگاهی؛
2. نهضت ترجمه تحلیلی و انتقادی آثار تمدّن غرب توسط مجتهدان متخصّص؛
3. آغاز تولید نرم افزاری از حوزه علوم انسانی؛
4. و اینک توضیح اجمالی مراحل سه گانه فوق.
1. پرورش مجتهدین عالم به علوم و فنون روز دانشگاهی
در ترسیم مراحل کلی تولید نرم افزاری، نکته حائز اهمیت آن است که تولید چنین نرم افزارهایی که مبتنی بر معارف ثقلین و مطلع از آخرین دست آوردهای علمی و تحقیقاتی بشر است، توسط چه انسان هایی قابل طراحی و تولید می باشند؟ آیا می توان به خروجی های دانشگاه های موجود جهان اسلام، عمیقاً معتقد و مطمئن بود؟ آیا می توان به ترجمه مترجمان علم و دانش و انتقال ناقلان تمدّن غرب اعتماد ورزید؟
عمق، وسعت و کثرت نرم افزارهای مورد نیاز تمدّن و حکومتی جهانی با خصوصیات فوق الذکر مستلزم حرکتی اجتهادی با قصد قربت و نهایت وفاداری به اسلام از سوی محققین است. از این رو، تعلیم و تربیت حافظان قرآن تا کسب درجه اجتهاد و استنباط احکام شرعی با اندیشه و تمدّن غرب است. تا از چنین مواجهه ای نهضت ترجمه تحلیلی و انتقادی و انتقال اجتهادی تمدّن معاصر شکل گرفته و در گذر عبور ترجمه و انتقال معرفت، فرهنگ و تمدّن غرب از دالان قلوب حافظان وحی و عقول صاحبان اجتهاد، نرم افزارهای حکومت جهانی تولید گردد. سپس به تربیت و تکمیل عقل عملی مجتهدان حوزوی و دانشگاهی پرداخت و بدین طریق ضمن ایجاد تمهیدات فرهنگ افزاری و انسان افزاری در سطح جهان، تدریجاً و مستمراً به ارتقاء کمی و کیفی تولیدات نرم افزاری اقدام نمود.
2. نهضت ترجمة تحلیلی و انتقادی آثار تمدّن غرب توسط مجتهدان متخصّص
تاریخ علم و تمدّن، دو تغییر و انتقال مهم زبان علمی دنیا را در حافظه خویش ثبت کرده است: یکی تغییر زبان علمی دنیا از لاتین به عربی و دیگری تغییر زبان علمی از زبان عربی به زبان انگلیسی، و هر دوی اینها سرآغاز ایجاد تمدّن جدید و انتقال تمدّن از یک منطقه جغرافیایی به منطقه دیگر گردیده است. گویی تغییر زبان علمی آثار و محافل علمی دنیا و نهضت ترجمه، مقدمه و پیش نیاز ضروری انتقال معارف و ایجاد تمدن هاست. و لکن تفاوت بسیار مهمی میان این دو نهضت ترجمه و تولد دو تمدّن اسلامی و تمدّن غربی وجود دارد. تفاوتی که عدم درک آن، غفلتی بزرگ و نابخشودنی را به همراه خواهد داشت، و آن تفاوت مهم آن است که ترجمه آثار تمدّن اسلامی از عربی به انگلیسی با دو رخداد مهم هم زمان گردید و این دو روی داد سبب ایجاد تمدّن غرب گردید. یکی اختراع دیگ بخار که سرآغاز انقلاب صنعتی شد، و دیگری جداکردن حوزه علم از حوزه تفکر کلیسایی که بعداً تحت عنوان جدایی علم از دین، رمز موفقیت و آغاز رنسانس تلقی گردید. و لکن نهضت ترجمه آثار لاتینی یونان به زبان عربی و ایجاد تمدّن اسلامی به یُمن و برکت اسلام آوردنِ بت پرستان شبه جزیره حجاز و سایر مناطق آن عصر است. فلذا آغاز تمدّن درخشان اسلامی، دین گرایی و اسلام و قرآن و وحی مصون از هر تحریف است و آغاز تمدّن غرب از رنسانس با دین گریزی و ترک دین و وحی تحریف شده مسیحی و یهودی ارباب کلیسا و کنیسه هاست.
غفلت از این تفاوت مهم سبب شده است که ترجمه آثار غربی از زبان انگلیسی، فرانسوی و آلمانی به زبان عربی و فارسی، نه تنها اثری در ایجاد تمدّن جدید اسلامی نداشته باشد، بلکه سبب غربی شدن و از خودباختگی جهان اسلام گردید و روشن فکران و مترجمان جهان اسلام عمدتاً حلقه واسطه و پل عبور و ورود تمدّن غرب به کشورهای اسلامی بوده اند و گمان کرده اند راه نجات مسلمانان و کشورهای اسلامی همانا دین گریزی و خارج کردن اسلام از مدیریت علمی و صحنه سیاسی کشور است و شعار لائیزم و سکولاریزم سر داده اند. در حالی که راه نجات فقط بازگشت به دامان اسلام عزیز در پرتوی اجتهاد، فقاهت، عدالت، حکمت فقهاء و مجتهدین است. نهضت ترجمه تحلیلی و انتقادی در دامان فقاهت و طهارت، مولّد تمدّن جدید اسلامی و حکومت جهانی اسلام است.
3. سرآغاز تولیدات نرم افزاری از حوزة علوم انسانی
به نظر می رسد چنین نهضت عظیمی را می بایست از حوزه علوم انسانی آغاز نمود و سپس به حوزه های علوم تجربی، فنی و مهندسی و هنر و معماری سرایت بخشید. چرا که اول مبانی این علوم و فنون در شناخت و بینش انسان از هستی، انسان، طبیعت و معرفت است. هرگونه تغییر و تحولی در حوزه علوم انسانی، آثار مستقیم و انکارناپذیری در سایر حوزه های معرفت بشری می گذارند. ثانی ماحصل علوم تجربی و فنی و هنر غرب که همانا خلق ابزارها، تکنیک ها و فن آوری هاست، غالباً با پالایش، فرهنگ زایی و تطبیق با اندیشه ها و ارزش های اسلامی، قابل استفاده می گردند. فلذا با کنترل و هدف دار نمودن فن آوری های پیشرفته، می توان از آنها در تولید نرم افزارهای اسلامی استفاده نمود و با چنین تولیداتی در عرصه علوم انسانی، مسیر علوم و تحقیقات سایر شاخه های علم و دانش بشری را در مسیر اصلاح و هدایت جوامع بشری تغییر داد و آن گاه با تربیت و تزکیه انسان و جامعه و تجهیز انسان صالح و متقی به تمام ابزار، منابع و متُد کسب معرفت، شاهد تحولی چشم گیر و نهضتی فراگیر در عرصه تولید علم باشیم.
تصور ما بر این است که اگر حوزه های علمیه به دنبال معرفت جدیدی نباشند و بحث و فحص را در کشف حقایق نظری متوقف سازند و تلاش کنند که مفاهیم نظری موجود را کاربردی نموده و جامعه خود را بر مبنای معارف نظری خویش تربیت کنند، چنین عزمی هزاران فقیه و مجتهد و کارشناس اسلامی را نیاز دارد تا در کاربردی ساختن و ایجاد نرم افزارهای اداره جامعه بر مبنای دین دست به کار شوند.
مشکل این است که ظاهراً هنوز حوزه های علمیه نپذیرفته اند که جامعه شیعی خود را در اختیار اداره روحانیت قرار داده و از او انتظار رهنمود و اجرا دارد. حوزه در تفکر نظری به سر می برد و اداره جامعه را به دست نرم افزارهای غیرالهی قرار داده است و این مشکلی است که باید حل شود.
قدم اول در حل آن، باور حوزویان و علمای دینی به این حقیقت غیر قابل انکار است که ماحصل تلاش جامعه شیعی و علماء و روحانیون بزرگوار شیعی، استقرار نظام اسلامی در ایران است. تبدیل نظام اسلامی به حاکمیت اسلام و احکام اسلامی، به عهده علماء و مجتهدان امروز جهان تشیع است.
گام دوم تغییر ساختار حوزه های علمیه و ایجاد حوزه های علمیه جدید در راستای حاکمیت نرم افزاری و انسان افزاری حوزه تشیع در کنار حاکمیت نظام جمهوری اسلامی است. و اگر چنان چه تحول ساختاری حوزه به تأخیر افتد، شکاف و دوگانگی نظام اسلامی با نرم افزارهای عمدتاً غیرالهی، تا حدی پیش خواهد رفت که بزرگ ترین مخالفان نظام اسلامی، مجتهدان و علمای حوزوی خواهند بود که باطن غیر اسلامی و غیر الهی نظام را تحمل نخواهند کرد و در صورت روی گردانی از نظام اسلامی، تشیع هم از برکات نظام ارزش مند اسلامی و هم از خدمات علماء و روحانیون ارجمند محروم خواهد شد.
