ماهان شبکه ایرانیان

آیا فناوری‌های پوشیدنی به یک استایل تبدیل خواهند شد؟

ما در عصری زندگی می‌کنیم که لباس‌های ما می‌توانند ضربان قلب ما را اندازه گرفته و کت‌های ما می‌توانند کارت‌های ویزیت دیجیتالی ارسال کنند؛ اما چه زمانی این پوشش‌ها به‌واقع کاربردی خواهند شد؟ با بنیتا همراه شوید تا گشتی در دنیای فناوری‌های پوشیدنی بزنیم.

تصور کنید که زمستان شده و برف در حال باریدن است. تصور کنید (با آگاهی از اینکه دیر به سرکارتان می‌رسید) که از اتاق گرم و راحت خود بیرون آمده و وارد هوای یخ‌بندان می‌شوید. جایی که بادهای سرد بر صورتتان سیلی می‌زنند و دمای زیر صفر درجه صرف‌نظر از نوع پوشش شما، باعث به هم خوردن دندان‌هایتان می‌شود.

اما چه می‌شد اگر کت شما گرم می‌شد؟ چه می‌شد که اگر به‌جای پوشیدن چند لباس، تنها نیاز به یک کت داشتیم که با فشار یک دکمه به ما گرما می‌داد؟

این‌ها سؤالاتی است که ذهن رعنا ناخال سولست، موسس مجموعه Emel & Aris را به ساخت اولین اورکت پیشرفته با قابلیت خود گرم شوندگی مشغول ساخت. این ایده که در ابتدای امسال در وب‌سایت کارآفرینی کیک استارتر پذیرفته شد، یک فناوری پیشرفته است که با بهترین پارچه‌های لُورو پیانای ایتالیایی ترکیب می‌شود. به‌عبارتی‌دیگر، این محصول یک قدم بزرگ به‌طرف جلو برای جلب نظر بازار محصولات پوشیدنی است؛ ایده‌ای که همه‌چیز از اندازه‌گیری میزان آمادگی بدن تا پارچه‌های هوشمند را در برمی‌گیرد.

ایده این کت هوشمند ساده است. یک پلیمر سبک و ساکن از انرژی برق ناشی از یک باتری کوچک جیبی برای تولید حرارت مادون‌قرمز و پخش آن در سراسر بدن بهره برده و سبب گرم شدن ماهیچه‌ها شده و جریان خون در بدن را سرعت می‌بخشد. ازاین‌رو افراد در تمام مدت پوشیدن این لباس احساس گرما می‌کنند.

این کت بسیار امن بوده و دارای سه حالت کم، متوسط و زیاد برای تنظیم دما است. هرچند این کت هنوز به مرحله تولید اولیه نرسیده است، اما توانسته حمایت 250 سرمایه‌گذار برای مشارکت در تولید آن را جلب کند و احتمالاً تا پاییز در فروشگاه‌ها موجود خواهد بود.

علیرغم اینکه این محصول اولین لباس گرم شونده در دنیا نیست، اما سولست در حال کار با یک تولیدکننده است که به مدت 30 سال درزمینه‌ی این فناوری تخصص دارد. کت‌های هوشمند Emel & Aris اولین کت از نوع خود هستند که واقعاً فناوری پوشیدنی را به حقیقت تبدیل می‌کنند.

EMEL & ARIS

به‌طورقطع، سال‌های اخیر شاهد ورود ابزارهای مچی نظیر ساعت‌های هوشمند و دست بندهای تناسب‌اندام به بازار بوده است، به‌طوری‌که موسسه CCS Insight بازاری 7 میلیارد دلاری برای این محصولات تا 6 ماه آینده را پیش‌بینی می‌کند؛ اما زمانی که نوبت به وسایل فشن جذاب‌تر (نظیر تی‌شرت و یا ژاکت‌ها) می‌رسد، به نظر می‌آید که همواره ظاهر نسبت به کارکرد در جایگاه بالاتری قرار می‌گیرد.

دلیل این امر تا حدی به دسترسی فناوری مرتبط می‌شود. حسگرهای موجود در گجت‌های پوشیدنی در گذشته بسیار بزرگ بودند. ریچل آرتور، استراتژیست نوآوری‌های دیجیتالی و موسس وب‌سایت fashionandmash.com، می‌گوید: من به یاد دارم که اولین حسگرها در نمایشگاه CES به‌اندازه یک قوطی نسبتاً بزرگ بود؛ اما امروزه آن‌ها کوچک شده و حتی به‌اندازه کوچک‌تر از یک دکمه رسیده‌اند.

باتری‌ها نیز کوچک شده و همین امر به سولست این امکان را می‌دهد تا کت هوشمند خود را بدون توده‌های سفت و بزرگ ناشی از باتری‌ها به تولید برساند. سولست می‌گوید چند سال قبل شما نیاز داشتید تا با یک باتری دو کیلویی برای گرم کردن کت خود حرکت کنید، اما امروزه باتری‌ها کوچک و کوچک‌تر شده‌اند.

این امر تنها به معنای پیشرفت در فناوری برای کمک به رواج بیشتر محصولات پوشیدنی نیست، بلکه همه‌گیر ساختن این ایده است که محصولات پوشیدنی باید به استایلی از جامعه تبدیل شود. آرتور می‌افزاید تغییراتی در کنار این فناوری صورت گرفته است که در صورت نبود یک ایده خوب منجر به عدم فروش بالای این محصولات (نظیر عینک گوگل) خواهد شد. درنتیجه شرکت‌ها از افراد می‌خواهند تا در مورد تجارب کاربران با آن‌ها همفکری کرده و در طراحی از ابتدای کار به آن‌ها کمک کنند.

برای مثال کت جدید شرکت Levi که نتیجه همکاری بخش محصولات و فناوری پیشرفته شرکت گوگل با این برند درزمینه‌ی لباس‌های جین است را در نظر بگیرید. اگرچه این کت یک کت معمولی به نظر می‌رسد، اما مجهز به یک سنسور بر روی دکمه‌سردست سمت چپ است که به صاحب خود اجازه می‌دهد تا تماس‌های خود را به‌آسانی پاسخ داده، آهنگ‌های خود را عوض کرده و صدا را با یک ضربه تنظیم کند؛ بنابراین به هنگام دوچرخه‌سواری در کنار یک کامیون، استفاده از این‌ روش آسان‌تر از نگاه انداختن به صفحه‌نمایش تلفن هوشمند خواهد بود.

نه، این فناوری نمی‌تواند لباس‌های شما را اتو کند و یا در حال حاضر برنامه‌ای برای شلیک اشعه‌های لیزری ندارد؛ اما بااین‌وجود بسیار شگفت‌انگیز است.

چرا؟ به این خاطر که ظاهر خوبی دارد؛ زیرا خوب به نظر می‌رسد و علیرغم این واقعیت که ازنظر تکنولوژیکی پیشرفته است، این موضوع را نشان نمی‌دهد. تمامی محتوای این محصول شامل یک سنسور کوچک در اندازه دکمه و پارچه‌ای از جنس خود کت است.

این چیزی است که سبب می‌شود این کت خلاقانه به نظر بیاید.

LEVI’S COMMUTER X JACQUARD By Google

آرتور می‌گوید نخ‌های رسانا چندین وقت است که وارد بازار شده‌اند، اما کاری که بخش محصولات و فناوری پیشرفته گوگل موفق به انجام آن شده است ادغام نخ‌های رسانا با تولیدات کنونی بدون نیاز به تأسیس یک کارخانه جدید و زنجیره عرضه است.

هرچند این تکنولوژی با همکاری گوگل و Levi بسیار نوآورانه است، اما سؤال اینجاست که در دنیای مد موردتوجه قرار خواهد گرفت؟

کلِر وارگا از آژانس پیش‌بینی WGSN می‌گوید این یک سؤال تخصصی است. همان‌طور که برندهای معروف تکنولوژی لازم و زیرساخت آن برای تبدیل یک تکنولوژی پوشیدنی به واقعیت را ندارند، برندهای فناوری نیز اغلب فاقد توانایی برای معرفی محصولات خود به دنیای فشن هستند.

ازاین‌رو، درحالی‌که فناوری گوگل بسیار پیشرفته و جدید است، بدون یک ظاهر زیبا از سوی برند Levi هیچ شانسی برای موفقیت در بازار نخواهد داشت.

اهمیت توازن کارکرد فناورانه با تقاضای مستقیم از سوی دنیای فشن چیزی است که سایر شرکت‌ها با محصولات پوشیدنی به‌سرعت در حال توجه به آن هستند.

برای مثال شرکت فیت بیت Fitbit را در نظر بگیرید که نامی برای خود درزمینه‌ی ساخت دست بندهای گام شمار، اندازه‌گیر ضربان قلب و کیفیت میزان خواب دست‌وپا کرده است. این شرکت به خاطر همکاری موفق خود با برند توری بورچ در تولید پوشاک زنانه توانست اولین محصول شخصی خود را در طی تنها چند ساعت از پیش‌فروش آن به‌طور کامل تمام کند. این برند همچنین در فوریه امسال از دومین همکاری خود با مدرسه مد نیویورک برای ساخت 5 ساعت جدید خبر داد.

Fitbit x Public School NY

علیرغم معرفی برخی از ساعت‌های علمی تخیلی LED که اخیراً وارد بازار شده‌اند، این محصولات خوب به نظر می‌رسند. آن‌ها باریک بوده و از فلزات باکیفیت ساخته شده‌اند.

درجایی دیگر اپل برای افزایش فروش محصولات خود، روی به تجمل‌گرایی آورده است. این شرکت که احتمالاً از استقبال اولیه از ساعت‌های هوشمند خود رضایت ندارد به دنبال همکاری با خانه فشن هرمس در پاریس برای ساخت مجموعه ساعت‌های هوشمند اپل از سری هِرمِس است. یک سری از ساعت‌های هوشمند که امضای هرمس بر روی قاب آن با جنس فولاد ضدزنگ نقش بسته، دارای بندی چرمی با کیفیت بسیار بالا هستند.

با قیمت ابتدایی هزار و 150 دلار برای این ساعت (دو برابر قیمت این ساعت در هنگام معرفی اولیه)، سؤال اینجاست که آیا این بند چرمی ارزش پرداخت این میزان پول را دارد؛ اما چیزی که به‌وضوح مشخص است این است که این افزایش قیمت باوجود نام برندی با 179 سال سابقه در پشت این ساعت به‌راحتی قابل‌هضم خواهد بود.

Apple Watch Hermès Collection

اما اگر این فرصتی برای ورود تکنولوژی‌های پوشیدنی به عرصه مد فراهم می‌کند، پس چرا بیشتر برندهای لوکس به‌تنهایی دست به تولید فناوری‌های پیشرفته نمی‌زنند؟

آرتور می‌گوید: برندهای لوکس در بخش تحقیق و توسعه سرمایه‌گذاری نمی‌کنند. برخلاف شرکت‌هایی نظیر نایکی، بسیاری از برندهای مشهور وقتی‌که دارای زیرساخت مناسب نبوده و شهرت خود را تنها به خاطر تولید محصولات لوکس به دست آورده‌اند، نمی‌توانند سرمایه‌گذاری در بخش تکنولوژی‌های پوشیدنی را توجیه کنند.

سولست تشریح می‌کند که برندهای لوکس نمی‌توانند نام خود را به خطر بیندازند. ازاین‌رو همین همکاری با شرکت‌های فناورانه برای آن‌ها قدمی بزرگ است. با توجه به اینکه آن‌ها همچنان در حال تلاش برای دست‌یابی به حوزه‌های مختلفی نظیر رسانه اجتماعی هستند، تکنولوژی پوشیدنی برای آن‌ها یک ریسک بزرگ محسوب می‌شود.

اما تا زمانی که بخش لوکس در حوزه پوشاک هوشمند پیشرفتی نداشته باشد، به شرکت‌های تکنولوژیک، غول‌های پوشاک ورزشی و استارت‌آپ‌هایی نظیر Emel & Aris برای تولید فناوری پوشیدنی به‌عنوان یک محصول تجملی محتاج خواهد بود.

سولست می‌گوید برای من زیبایی لباس اهمیت دارد و فناوری تنها به‌عنوان یک مزیت و چیزی که زندگی را بهتر می‌کند به آن اضافه می‌شود. ایده ما در شرکت در ابتدا تولید یک محصول زیبا و لوکس و سپس افزودن فناوری به آن است.

بنابراین، احتمالاً بهترین توصیف برای فناوری پوشیدنی این است که بگوییم این‌ها لباس‌هایی هستند که ما عاشق آن‌ها هستیم، اما به‌واسطه فناوری بهتر شده‌اند. ریچل آرتور می‌گوید این موضوع در مورد زیبایی فناوری نیست، بلکه مسئله تولید محصولی زیبا به خاطر آن است.

در این مورد فکر کنید: شما در یک فروشگاه ایستاده‌اید و تصمیم دارید که از میان دو تی‌شرت یکی را انتخاب کنید. هردوی آن‌ها یک ‌شکل و یک قیمت دارند. تنها تفاوت میان آن‌ها این است که یکی از تی‌شرت‌ها ضربان قلب شما را اندازه می‌گیرد، با توجه به موقعیت شما رنگ خود را تغییر می‌دهد، از الیاف خودترمیم شونده ساخته‌شده است و به روشی تولید شده است که می‌تواند به شما بگوید چه زمانی نیاز به شست‌وشو دارد.

این چیز عجیبی نیست. آرتور می‌گوید ما تا رسیدن به این نقطه فاصله چندانی نداریم.

 


قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان