نتایج مطالعه ای جدید نشان داده است که برخی ویژگی های جسمانی می توانند تاثیر قابل توجهی روی ابتلا به سرطان پروستات داشته باشند.
به گزارش به نقل از عصر ایران، بنابر گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، سرطان پروستات شایع‌ترین سرطان در بین مردان است (به غیر از سرطان های پوست غیر ملانوم) محسوب می شود. اما این نوع از سرطان تا حد زیادی قابل درمان است - نرخ بقای پنج ساله آن حدود 99 درصد است - زیرا سرطان پروستات رشد کندی دارد و به آرامی گسترش می یابد و به لطف آزمایش PSA تشخیص زودهنگام امکان پذیر است. اما نتایج مطالعه ای جدید نشان داده است که برخی ویژگی های جسمانی می توانند تاثیر قابل توجهی روی ابتلا به سرطان پروستات داشته باشند.
به گزارش "ریدرز دایجست"، در شرایطی که عوامل خطرآفرین برای سرطان پروستات نسبتا شناخته شده هستند، تیمی پژوهشی به رهبری دانشمندان دانشگاه آکسفورد کشف کرده اند که بزرگتر بودن از حد متوسط - چه قد بلندتر یا چاق‌تر - مردان را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به تومور تهاجمی‌تر پروستات و در نتیجه مرگ ناشی از آن قرار می دهد.
در این مطالعه، پژوهشگران به تجزیه و تحلیل داده های 141 هزار 896 مرد از هشت کشور اروپایی شامل دانمارک، ایتالیا، هلند، اسپانیا، سوئد، انگلیس، آلمان و یونان اقدام کردند. از این تعداد، 7 هزار و 24 نفر به سرطان پروستات مبتلا بودند. در این موارد مبتلا به سرطان، 726 مورد دارای تومورهای تهاجمی، یک هزار و 388 مورد در مرحله پیشرفته سرطان قرار داشته و 934 مورد به مرگ منجر شده بود.
بررسی دانشمندان نشان داد که هم قد بلند و هم چاقی با ابتلا به تومورهای تهاجمی‌تر و احتمال بیشتر تجربه مرگ پیوند خورده اند. با هر 10 سانتیمتر قد اضافه، خطر تومورهای تهاجمی و مرگ به ترتیب افزایش 21 درصد و 17 درصدی را نشان داد. با هر 10 سانتیمتر دور کمر بیشتر نیز خطر تومورهای تهاجمی و مرگ به ترتیب افزایش 13 درصد و 18 درصد را نشان داد.
اگرچه دانشمندان همچنان به درکی مشخص از رابطه قد و میزان تهاجمی بودن سرطان پروستات پی نبرده اند، اما به گفته آرورا پرز، مولف ارشد مطالعه، این فرصتی برای انجام پژوهش های بیشتر درباره عواملی که اثر بیشتری بر اندازه قد دارند، مانند هورمون ها و تغذیه در دوران کودکی، فراهم کرده که ممکن است در ابتلا به سرطان پروستات نقش داشته باشند.
در زمینه رابطه بین چاقی و میزان تهاجمی بودن بیماری، پژوهشگران این نظریه را مطرح کرده اند که سطوح افزایش یافته هورمونی مرتبط با چاقی ممکن است خطر ابتلا به سرطان پروستات تهاجمی را افزایش دهد. همچنین این امکان وجود دارد که چاقی تشخیص بیماری را در مراحل اولیه بدون در نظر گرفتن شدت تهاجمی بودن تومور دشوار سازد.
