دوستش بدارید

برای رابطه ی بهتر با نوجوانان

احتمالاً با خواندن این جمله کمی تعجب کرده اید و با خود گفته اید: «معلومه که دوستش دارم.» هرگاه در کلینیک از والدین می پرسم: «فرزندتان را دوست دارید؟» جواب می دهند: «اگر دوستش نداشتم که این کارها را برایش نمی کردم.» می پرسم: «چرا وقتی می پرسم دوستش دارید مستقیم نمی گویید «بله»؟» و باز می پرسم: «چه طور نشان می دهید که دوستش دارید؟» می گویند: «با کارهایی که برایش می کنم.»
بله ما با کارهای مان نشان می دهیم که کسی را دوست داریم. تقریباً هیچ مردی نمی تواند سال های سال، هر روز ساعت ها در خارج از خانه کار کند و دسترنج خود را صرف کسی غیر از خانواده ی خود کند. حتی مهربان ترین و خیّرترین انسان ها هم کاری را که مردان معمولی در یک مدت طولانی برای خانواده های خود انجام می دهند، برای دیگران انجام نمی دهند. زنان هم ساعت های طولانی برای فراهم کردن آسایش افراد خانواده وقت صرف می کنند و به راستی کدام زن می تواند، حتی یک روز در سال، همین کارها را برای فردی غیر از عزیزان خود انجام دهد؟
هر قبضی که پرداخت می شود، هر وسیله ای که خریده می شود، هر لباسی که اتو می شود، هر اتاقی که تمیز می شود، هر غذایی که آماده می شود، همه و همه نشانه ی علاقه است. مسلماً انتظار نمی رود افراد یک خانه دور هم جمع شوند و شعر بگویند و ماه و ستاره ی آسمان را به هم ببخشند و کاری برای هم انجام ندهند. اما نشان دادن علاقه به تک تک افراد خانواده، برای احساس رضایت و شادمانی افراد لازم است:
این که هر فرد بداند عزیز است، مورد احترامم است، روز تولدش در خاطرها می ماند، به علایق او احترام گذاشته می شود، به حرف هایش توجه می شود، خودش مورد نوازش قرار می گیرد، حضورش باعث شادی دیگران است و ...
او را همان طور که هست، دوست بدارید و بپذیرید، و به او بگویید که چه قدر خوشبخت هستید از این که او را دارید. او را نوازش کنید، با چشمان پر مهر نگاهش کنید، خودتان را به نوازش او بسپارید، او و دنیایش را بپذیرید و با مهر و محبت بسیار رفتار کنید. در این صورت، او ممکن است هر جایی برود و با هر کسی آشنا شود، اما قلبش برای خانه می تپد. برای همه ی آن محبت هایی که به او کرده اید، دلش به سوی خانه و به سوی هر آن چه شیرین و صمیمی است پر می کشد.
او را دوست بدارید تا سالم بماند، تا حفظش کنید، تا حتی اگر در کنارش نبودید، با شما بماند.
منبع مقاله :
موسوی، شکوفه؛ (1387)، رابطه ی والدین و نوجوان (با نوجوان خود چگونه رفتار کنید؟)، تهران: نشر قطره، چاپ چهارم