گفت وگو با مسعود اسلامی
همشهری، 9 و 10/7/82
جهانی شدن، مجموعه ای از فرآیندهای مختلف، متمایز و بعضا متضاد است که سازمان دهنده مشخصی ندارد . اصطلاح جهانی شدن به دو مفهوم به کار می رود، هر دو درست است . گاه جهانی شدن را به مجموعه ای از واقعیات، تغییرات و تحولات عینی در عرصه های مختلف ارجاع می دهند . این مفهوم، واقعی و بیرون از ذهن ماست . گاهی دیگر برای توصیف درک و برداشت ذهنی، از مجموعه تحولات در بیرون از ذهن به کار می رود .
در این گفت وگو به سؤالاتی درباره دلایل پیدایش نظریات مختلف در مورد جهانی شدن، حوزه های مختلف تغییر و تحولات در عرصه جهانی شدن، آنچه جهانی شدن را به عنوان یک روند مستمر تغییر، از روندهای مشابه گذشته متمایز می کند، تفاوت های کمی بازیگران عرصه جهانی شدن با همتایان خود در نظم سابق، مفهوم زمان و مکان در عصر جهانی شدن، تک بعدی یا چندبعدی بودن پدیده جهانی شدن، تکلیف ما (ایران) در برخورد با جهانی شدن و علت مخالفت با جهانی شدن، پاسخ داده شده است . در پایان، در توضیح علل مخالفت با جهانی شدن، به اموری مانند رابطه اقتصاد ملی با اقتصاد جهانی، بحث قومیت و مذهب در ایران و بحث تمدن اشاره شده و بیان گردیده است که جهانی شدن فرهنگ، به معنای آمریکایی شدن یا فراموش کردن تاریخ یا پوشیدن لباس سایر ملل نیست; بلکه بحث مربوط به تعامل ایده هاست; ایده هایی که گاه عام و گاه خاص است . اتفاقا این ایده های خاص، موقعیتی ممتاز برای مطرح شدن در عرصه جهانی پیدا می کنند .
جهانی شدن در عرصه دین هم فرصت های جدیدی فراهم آورده است . می توانیم ایده های دارای منطق و برد جهانی را با زبان امروز منتشر کنیم . اکنون، مسلمانان سایت های اینترنتی متعددی را تاسیس کرده و تاثیرگذاری می کنند .
