وقایع اتفاقیه، 28/2/83
این مقاله گزارشی است از کتابی که عنوان فرعی آن غرب از نگاه دشمنان آن می باشد. ابتدای مقاله مربوط به توجیهات نویسنده برای ترجمه نام اصلی کتاب(1) به «غرب ستیزی» است. نکات مهم این کتاب را می توان چنین فهرست کرد: 1. غرب ستیزی نه پدیده ای جدید است و نه اختصاص به اسلام و عرب ها دارد؛ بلکه در تفکر رومانتیک آلمان، ناسیونالیسم روسی و شووینیسم ژاپنی نیز حضور دارد؛ 2. غرب ستیزان گروه های ناهمگونی هستند که وجه مشترک آنها خصومت با ماتریالیسم، کلنیالیسم و ابتذال فرهنگی غرب است؛ 3. برخی از غرب ستیزان اصولاً غرب را فاقد خصایص بنیادی انسانی می دانند؛ 4. غرب ستیزان هرچند به سنت متوسل می شدند، ولی غرب ستیزی به معنی سنت گرایی نیست؛ بلکه پدیده ای مدرن و بخشی از گسترش مدرنیت است؛ 5 . همه غرب ستیزان، «شهر» را مرکز انحطاط اخلاقی و مادی گری تجاری می دانند که همه چیز آن فدای آسایش می شود؛ 6. دشمنان غرب جلوه هایی از مدرنیته را پذیرفته اند و سپس خود را در تقابل بنیادی با مدرنیته تعریف کرده اند؛ 7. در اندیشه ایشان، مرز مدرن و ضدمدرن کاملاً روشن نیست؛ 8 . غرب ستیزی سکولار با غرب ستیزی اسلامی و مذهبی متفاوت است؛ 9. پیوریتیانیسم اسلامی با اسلام سیاسی تفاوت دارد و همه غرب ستیزان اسلامی طرف دار اسلام سیاسی نیستند و 10. طبقه متوسط هم کانون مدرنیته است و هم پیشتاز غرب ستیزی.
ایراد اصلی این کتاب آن است که غرب ستیزی را بسیار وسیع تعریف می کند و از اسلام سیاسی تا فاشیسم، سوسیالیسم و مارکسیسم را شامل می شود. در این کتاب، به اشاره، نظریاتی از سید قطب، دکتر شریعتی، جلال آل احمد، آیت اللّه طالقانی و برخی از متفکران ژاپنی و آلمانی مطرح شده است. و مائو به عنوان یک غرب ستیز معرفی می شود.
1. Occidentalism
