گفت وگو با جواد منصوری
رسالت، 4و5/5/83
این مصاحبه طولانی با پرسش و پاسخ هایی درباره جایگاه علم و تولید علم در جامعه اسلامی و نیز نقش آن در توسعه آغاز می شود؛ پس از اشاره به علت مهاجرت محققان به کشورهای دیگر، مجددا به بحث جنبش تولید علم از دیدگاه اسلامی بازمی گردد. و به بحث رابطه علم و ایمان می پردازد. علم بدون ایمان نوعی تهدید برای جامعه بشری و در عین حال جزو ابزار دفاعی هر ملتی است و مهم ترین نقش را در استقلال کشور دارد. معادله واردات و تولید علم در این زمینه باید با هم مساوی باشند. واردات علم و تکنولوژی به تنهایی کارآمد نیست و بلکه با وابستگی مساوی است. نتیجه واردات علم تغییر در فرهنگ مصرفی کشور است. اینکه مجلات علمی خارجی، معیار ارزش گزاری محققان قرار می گیرد باعث تأسف است. برای انتشار دست آوردهای علمی می توان یک نشریه مستقل بین المللی ایجاد کرد.
ادامه مقاله را جایگاه تولید علم در سند چشم انداز بیست ساله تشکیل می دهد. سپس، بسترها و زمینه های جنبش نرم افزاری بیان می شود که عبارت اند از: تغییر نگاه مدیران کشور و جدی گرفتن تحقیقات؛ امنیت عمومی از قبیل امنیت شغلی، علمی و فکری که وابسته به قانون مداری نیز می باشد؛ توسعه متوازن و فرهنگ عمومی. فرهنگ عمومی در این عرصه بسیار مؤثر است که بدین وسیله نقش دولت در بازسازی فرهنگ عمومی برجسته می شود. از آسیب های تولید علم، مدرک گرایی و عدم احترام به عالم در جامعه است.
بخش سوم به ارائه گزارشی از روند شکل گیری فرهنگ عمومی، می پردازد. هیچ یک از دستگاه ها در این زمینه موفق عمل نکرده اند. و علت آن نیز روشن نشدن اهمیت مقاله برای مدیران است. نارسایی فرهنگی کشور ما چند دلیل عمده دارد که عبارت اند از: نداشتن تربیت اجتماعی و عمومی؛ عدم نظم پذیری افراد و عدم قانون گرایی. آقای منصوری هر یک از این موارد را با بیان مثال هایی از اوضاع جاری کشور تبیین می کند و برای اصلاح این مشکلات نیز بیشترین تأکید را بر ساختار نظام آموزشی کشور دارد.
در ادامه، اولویت ها در فرهنگ عمومی بررسی شده است، مانند نظام آموزشی؛ شایسته سالاری؛ اعمال قانون؛ اعتماد مردم به دولت؛ روان کردن امور مردم در دستگاه های اداری؛ آموزش مستمر کارکنان؛ تحول کیفی در سازمان آموزشی و پژوهشی کشور. در پایان مجددا بر تربیت اجتماعی تأکید می کند.