بهزاد عمرانی خواننده گروه موسیقی «بمرانی» در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان گفت: تولید آلبوم جدید گروه «بمرانی» یک سال زمان می‌برد و شیوه ما به گونه‌ای بوده که ممکن است در لحظه های آخر، آثاری جدید را به آلبوم اضافه کنیم.
وی با اشاره به روند شکل‌گیری و آغاز فعالیت‌های موسیقایی گروه «بمرانی» اظهار کرد: سال 1387 به تنهایی کنسرتی برگزار کردم و سپس مانی مزکی و جهانیار قربانی به من پیوستند اما در ابتدا «بمرانی» نام هنری من بود. پس از آمدن این دو عضو جدید، پسرعموی من برای نواختن پیانو و سپس پسرعموی دیگری برای نواختن گیتار باس به ما اضافه شدند.
خواننده گروه موسیقی «بمرانی» تصریح کرد: خط اصلی فعالیت‌های گروه «بمرانی» در این سال‌ها این بود که ما هیچ وقت نخواستیم به سلیقه مخاطب نزدیک شویم و موسیقی همیشه برایمان این معنا را دارد که هنرمند باید مخاطب را به سلیقه موسیقایی خود نزدیک کند وگرنه یک هنرمند هیچ‌وقت سبک و صدای خاصی از خود ارائه نمی‌دهد.
وی در ادامه صحبت‌های خود اظهار کرد: با وجود اینکه ما در گروه «بمرانی» سبک خاص و ویژه‌ای نداریم، از این جهت نمی‌توان گفت که «بمرانی» یک گروه پاپ یا راک است چرا که ما سبک‌های مختلفی را تجربه می‌کنیم اما به‌طور اساسی «بمرانی» یک کارگاه است که در این محل چند نفر مدام در حال تجربه کردن هستند.
عمرانی یاد‌آور شد: یکی از دلایل اینکه گفته می‌شود موسیقی گروه «بمرانی» صدای مربوط به خودش را دارد، این است که این گروه هیچ‌گاه سمت سلیقه مخاطب قدم برنمی‌دارد و همیشه سعی کرده‌ایم فعالیت‌های مربوط به خود را داشته باشیم و تجربیات جدیدی به‌دست آوریم.
وی همچنین توضیح داد: در روند فعالیت‌های گروه «بمرانی» همواره تلاش کرده‌ایم که نیرو و انرژی خود را روی شنیده شدن بگذاریم تا اینکه بخواهیم کاری تولید کنیم که افراد موسیقی ما را به‌خاطر آن اثر خاص گوش بدهند. به‌عنوان نمونه موسیقی «پلنگ صورتی» یک قطعه پرمخاطب است و همه آن را دوست دارند اما وقتی گفته می‌شود سبک این قطعه «بلوز» است شاید بسیاری از افراد هیچ ایده‌ای درباره این سبک نداشته باشند اما به‌هر حال این قطعه پخش شد، افراد آن را شنیدند و از آن استقبال کردند.
عمرانی تصریح کرد: بزرگترین ویژگی محبوبیت گروه موسیقی «بمرانی» این است که موسیقی ما با پخش درست به گوش مخاطب رسید و شنیده شد. تا زمانی که یک موسیقی پخش نشود، افراد حق انتخاب ندارند و انتخاب‌هایشان همگی همین موسیقی‌هایی می شود که هم‌اکنون در دسترس وجود دارد.
وی اظهار کرد: تصور می‌کنم موسیقی باید در مسیری حرکت کند که افراد حق انتخاب داشته باشند و بسیاری از هنرمندان با ارائه کارهای جدید توانستند آواز خواندن قدیمی ایرانی را زنده و بسیاری از افراد را به آن علاقمند کنند. به مرور زمان گروه‌های دیگری مانند «دنگ شو»، «چاتار»، «دال»، و «پالت» به فعالیت در این عرصه همراه با ارائه سبکی جدید پرداختند و آثارشان با استقبال خوبی از سوی مخاطبان روبه‌رو شد.
خواننده گروه «بمرانی» ادامه داد: در مقطعی از زمان شرایط به‌گونه‌ای پیش رفت که ما به خواندن آثار ایرانی علاقمند شدیم و چنین آثاری برایمان جذابیت زیادی پیدا کرد. تصور می‌کنم تنوع قابل ملاحظه ای باید به موسیقی‌های موجود اضافه شود تا افراد بتوانند دایره وسیع‌تری برای انتخاب داشته باشند.
وی خاطرنشان کرد: استقبال از آلبوم جدید گروه «بمرانی» با عنوان «گذشتن و رفتن پیوسته» خیلی خوب بود به اندازه‌ای که متوجه شدیم اگر سبک‌های جدیدی را تجربه نکنیم و در این روند کسی از ما انتظار نداشته باشد، نمی‌توانیم به نقطه مطلوب دست پیدا کنیم. به یاد دارم زمانی‌که آلبوم «مخرج مشترک» را منتشر کردیم از میان نظرات، از هر 10 نظری که دریافت می کردیم، 8 مورد بدوبیراه گفتن به گروه بود اما با گذشت زمان، این روند تغییر کرد.
