به گزارش خبرنگار
حوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ معضل کودکان کار و خیابان، سال های سال است که مورد توجه سیاستگزاران حوزه اجتماعی، مدیران خدمات رفاه و همچنین فعالان اجتماعی در سازمان های مردم نهاد است.
معضل فقر، اعتیاد والدین، حاشیه نشینی و سایر
آسیب های اجتماعی به گسترش معضل
کودکان کار و خیابان منجر شده است. کودکانی که با این نام خوانده می شوند، بیش از 90 درصد زمان خود را در فضایی غیر از خانه و به دور از امنیت خانواده، یعنی در خیابان ها سپری می کنند، چنین کودکانی با توجه به حساسیت سنی که در آن قرار دارند، خلأ عاطفی سنگینی را تجربه می کنند و این خلأ عواقب جبران ناپذیری را برای آنهابه همراه دارد.
*محبت اصولی بخشی از خلأ عاطفی کودکان کار را جبران می کند
حسن عماری روانشناس در این باره می گوید: موضوع رفتار با کودکان کار، مانند شمشیر دولبه ای است که از سویی نباید منجر به گسترش این معضل شود و از سوی دیگر باعث سرخوردگی و تحقیر این کودکان شوند.
این روانشناس ادامه داد: محبت شهروندان به عنوان کسانی که بیشترین ارتباط را با کودکان کار دارند باید اصولی و حساب شده باشد و استانداردهای رفتاری با کودکان کار را رعایت کنند.
وی افزود: بر اساس استانداردهای رفتاری باید با کودکان کار طوری رفتار کنیم که شأن انسانی آن ها را خدشه دار نکنیم و شهروندان فراموش نکنند که خرید آن ها از این قبیل کودکان، مهر تاییدی بر ادامه این روند است، چرا که خرید از کودکان کار، تأثیری در بهبود کیفیت مطلوب زندگی آن ها ندارد و تنها به تشویق و ادامه ماجرای درآمد زایی این کودکان منجر می شود.
عماری در خصوص فعالیت برخی کمپین ها در حوزه معضلات اجتماعی و به ویژه معضل کودکان کار اظهار داشت: طرح ها و پویش های مردمی که با هدف حمایت و تحت پوشش قرار دادن کودکان کار اجرا می شوند، به شرطی موفق می شوند که به گداپروری منتهی نشود.
وی افزود: شهروندان با مشارکت در کمپین های حمایت از کودکان کار، می توانند عامل تشویق این کودکان به شناسایی ارزش انسانی خود باشند، فعالان اجتماعی با عدم تحقیر کودکان کار و مشاوره و راهنمایی مناسب می توانند در تغییر جایگاه این کودکان نقش تأثیرگذاری را ایفا کنند.
این روانشناس تأکید کرد: شهروندان استانداردهای رفتاری تعیین شده توسط کارشناسان و صاحب نظران معضلات اجتماعی را جایگزین رفتارهای قهرآمیز و نگاه ترحم بار در برخورد با کودکان کار کنند.
عماری گفت: لبخند و نگاه چهره به چهره شهروندان با کودکان کار، و بروز رفتاری که نشان از اهمیت دادن به رفع مشکلات این کودکان باشد، در جهت جلب اعتماد کودکان و جلوگیری از ابتلای آن ها به سایر معضلات و آسیب های اجتماعی نقش قابل توجهی دارد.
در شرایط فعلی روند روبه رشد معضلات اجتماعی جوامع در حال توسعه راتهدید می کند و در این میان کودکان بیشتر از سایرین آسیب می بینند. یکی از راه حل های معضلات اجتماعی، موضوع مردمی کردن آنهاست و جوامعی که تفکرات و اقدامات راهگشای عنصر مردمی را مدنظر قرار می دهند، نتایج روشنی را در حل آسیب‌های اجتماعی نظیر معضل کودکان کار به دست می آورند. بهتر است سازمان ها و نهادهای مرتبط با حقوق کودکان، از تاثیر حضور مردم و فعالان اجتماعی در رفع آسیب‌های اجتماعی غفلت نکنند و از فرصت های مهیا شده توسط سازمان های مردم نهاد در حوزه کودکان کار بهره‌مند شوند.
