سرویس فرهنگی فردا: ترانه علیدوستی بازیگر سینما روز گذشته با انتشار دو توئیت از حسن روحانی رئیس دولت دوازدهم خواست که در کابینه خود از وزرای زن استفاده کند. در متن این توئیت‌ها آمده است: ممکن نیست بین نیمی از جمعیت کسی پیدا نشود که شایسته این مقام باشد و اگر چنین ادعایی کنیم متهم به تبعیضیم. گذشته از این شما به ما قول دادید آقای روحانی.
فارغ از همه بحث‌هایی که در ارتباط با داشتن یا نداشتن شرایط رسیدن بانوان به مقام وزارت در میان جریانات سیاسی وجود دارد، مسئله‌ای که در باب این دو پیام وجود دارد؛ چرایی ورود بازیگران به عرصه‌ای است که اساسا هیچ تخصصی در آن ندارند.
مسئله‌ای که در باب آن چند گزاره قابل تامل وجود دارد:
1. خانم علیدوستی در حالی از حسن روحانی درخواست کرده تا در کابینه دولت جدید از حضور بانوان در مقام وزارت استفاده کند که اساسا مشخص نیست تخصص ایشان در حوزه سیاست و مسائل مرتبط با آن چیست که چنین درخواستی را از رئیس‌جمهور کرده‌اند؟ آیا خانم علیدوستی علاوه بر بازیگری و ترجمه کتاب؛ در حوزه سیاست هم فعال بودند و اهالی رسانه از آن بی‌خبرند؟!
2. شاید بخش اول اظهارنظر ایشان را بتوان به پای دغدغه شخصی یک هنرمند در ارتباط با مسائل جاری کشورش گذاشت ولی از ظاهر توئیت دیگر ایشان که به قول رئیس‌جمهور به طرفدارانش درباره انتخاب وزیر زن اشاره می‌کند؛ پیامی جز ورود مستقیم او به مسائل سیاسی-عرصه‌ای که در آن تخصص ندارد- برداشت نمی‌شود.
3. اظهارنظر کردن یک بازیگر در ارتباط با مسائل سیاسی کشور که در واقع مصداقی از دخالت او در اموری است که در آن تخصص ندارد به همان اندازه بد است که ورود سیاسیون به عرصه هنر و مسائل غیرتخصصی. ولی نکته آنجاست که اهالی هنر همواره نسبت به ورود سیاسیون به این عرصه گلایه‌مند بودند ولی از طرف دیگر خود را صاحب حق می‌دانند که درباره مسائل سیاسی نظر بدهند؛ در این شرایط بالاخره حق با کدام طرف است؟ مضاعف بر اینکه دخالت سیاسیون در عرصه هنر به واسطه جایگاه و مسئولیتی که دارند حداقل «تا حدودی» قابل قبول است ولی آیا بازیگران نیز جایگاهی همچون اهالی سیاست دارند؟
4. بیشتر مشکل کشور ما از زمانی شروع شد که همه احساس کردند می‌توانند در همه حوزه‌ها –چه تخصص دارند و چه ندارند- اظهارنظر کنند. مشکلی که باعث شده تا امروز سینماگران درباره سیاست اظهارنظر کنند و اهالی سیاست درباره محتوای آثار سینمایی و در این میان مشخص نیست که بالاخره تکلیف و وظیفه هر کدام از این گروه‌ها در چه حوزه‌ای است؟
5. اظهارنظر خانم علیدوستی در ارتباط با این موضوع که با ذوق‌زدگی برخی از کانال‌های تلگرامی و رسانه‌های حامی جریان شبه روشنفکری سینمای ایران به سرعت بازتاب پیدا کرد، دقیقا مشابه استفاده ابزاری برخی از جریانات سیاسی از فردی همچو امیر تتلو است. البته که اظهارنظر کردن حق شهروندی هر فردی است ولی بدون شک نباید انتظار داشت که مردم هنرمندان را در مقام یک کنشگر سیاسی بپذیرند و نظرات آنان را به عنوان یک فرد صاحب‌نظر در این زمینه قبول کرد. درواقع به همان اندازه که ورود فردی همچون تتلو به مسائل سیاسی و اظهارنظرش در قامت یک کنشگر سیاسی اشتباه است، ورود فردی همچون ترانه علیدوستی به این حوزه نیز به واسطه نداشتن تخصص اشتباه است؛ ولی نکته آنجاست که رسانه‌های آن جریان خاص تتلو را به بهانه تاتو و عکس‌های قدیمیش به سخره می‌گیرند ولی گویا خانم علیدوستی که از قضا او هم تاتو دارد؛ می‌تواند آزادانه در ارتباط با هر موضوعی (از سیاست گرفته تا مسائل اجتماعی) اظهارنظرکند!
