اصطلاحات مورد استفاده در درمان سرطان

-درمان بیولوژیکی یا زیستی، درمانی است که باعث ارتقای توانایی سلول های محافظ بدن برای مبارزه با عفونت و بیماری سرطان می شود.
-شیمی درمانی، درمانی است که در آن از داروهای ضد سرطانی استفاده می شود.
- تزریق داخل سیاهرگ یا ورید که به آن IV (حروف اول Intra و Venous) نیز گفته می شود، روش رایجی است که در آن دارو از طریق
لوله ی نازکی که از یک سو به مخزنی وصل شده و از سوی دیگر با سوزن وارد سیاه رگ یا ورید شده وارد جریان خون می شود. دارو نیز می تواند از طریق سرنگ به سیاه رگ تزریق شود (سیاه رگ ها لوله هایی هستند که خون را از تمام بخش های بدن به قلب بر می گردانند). پس از جراحی نیز خون یا سایر مایعات که به بهبودی کمک می کنند از طریق IV ها به بیمار تزریق می شوند.
- پروتکل، برنامه ی درمانی بسیار دقیقی است که دکتر در هنگام درمان بیمار سرطانی از روی آن درمان را پی می گیرد.
- پرتو درمانی، درمان سرطان از طریق پرتوهای انرژی قوی است که برای کشتن سلول های سرطانی یا آسیب رساندن به آن ها به کار برده می شود. این درمان از طریق تاباندن اشعه از دستگاه پرتو افکنی یا از طریق خوراندن یا تزریق موادی در محل ابتلا به سرطان عمل می کند. پرتو درمانی باعث آلوده شدن بیمار به رادیو اکتیو نمی شود.
-تأثیرات جانبی، به مشکلاتی که در اثر درمان سرطان برای سلول های سالم بدن به وجود می آید، گفته می شود. رایج ترین عوارض جانبی، از دست رفتن موها، احساس خستگی، وجود حالت تهوع، استفراغ و زخم های دهان هستند.(1)

پی نوشت :

1- National Cancer Institute (2009) When Someone in Your Family Has Cancer. U.S. National Institute of Health. www.cancer.gov.

منبع مقاله :
خدابخشی، رامین، (1388)، سرطان و بحران های روانی: سرطان زنگ بیداری، تهران، نشرقطره، چاپ اول