معرفـی و آشـنایی با منـابـع مطالعاتی مهدوی

اشاره: در آموزه های اسلامی و سخنان پیامبر گرامی و امامان معصوم(ع) نشناختن امام زمان برابر با مردن در عصر جاهلیت (بدون دین و مذهب) دانسته شده است. اهمیت این مطلب در این دوران که عصر امامت خرین حجت خدا، امام مهدی(ع) است، بیش از پیش احساس می شود و ضروری است که اهل ایمان همة تلاش خود را برای گسترش شناخت نسبت به این امام همام و دوران و شرایط زمانه به کار گیرند. از این رو، بر آن شدیم تا برخی از منابع جدید مطالعاتی در باب موضوع مهدویت و آخرالزمان را که در سال های اخیر به چاپ رسیده و از محتوای مناسب و درخوری برخوردار است، به حضور شما معرفی کنیم. باشد که در راه فراگیری این معارف موفق باشیم.

1. معرفت امام عصر(ع) و تکلیف منتظران

چاپ دوم: تهران: موعود عصر(عج)، 1385.

این کتاب، اثری نسبتاً جامع در زمینة مهم ترین موضوعات و مباحث مهدوی است که در حال حاضر مورد توجه عموم مردم، به ویژه اقشار تحصیل کرده، از دانشجویان و طلاب قرار گرفته است. می توان گفت این کتاب همانند متنی آموزشی با قلمی شیوا و سیری منطقی خواننده را به تدریج با باور مهدوی و فرهنگ انتظار و تکالیف عصر غیبت آشنا ساخته و ملاک ها و معیارهای متقن و مستدلی بر اساس منابع اصلی و دست اوّل در مواجهه با دیدگاه های مختلف به او می دهد. لازم به ذکر است بخشی از این اثر حائز رتبة نخست (کشوری) کتاب سال مهدویت شده است. فصل های پنج گانة این کتاب عبارتند از:

1. امام مهدی(ع)، خصایص و ویژگی ها، 2. انتظار؛ رویکردها و کارکردها، 3. ظهور؛ نشانه ها و چشم اندازها، 4. باور مهدوی؛ آسیب ها و بایسته ها، 5. انتظار؛ روزها و یادها.

مهم ترین وظیغه عصر غیبت

اوّلین و مهم ترین وظیفه ای که هر شیعة منتظر بر عهده دارد کسب معرفت نسبت به وجود مقدّس امام و حجّت زمان خویش است. این موضوع تا بدان درجه از اهمیت قرار دارد که در روایات بسیاری که از طریق شیعه و اهل سنّت از پیامبر گرامی اسلام(ص) و ائمه معصومین(ع)، نقل شده، آمده است که:

هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلی مرده است. 1

و در روایت دیگری که مرحوم کلینی به سند صحیح از فضیل بن یسار نقل می کند آمده است که:

شنیدم حضرت اباجعفر (امام محمّد باقر)(ع)، می فرمودند: هر کس در حالی که امامی نداشته باشد بمیرد، مردنش مردن جاهلیت است و هر آنکه در حال شناختن امامش بمیرد پیش افتادن یا تأخیر این امر (دولت آل محمّد (ص)) او را زیان نرساند و هر کس بمیرد در حالی که امامش را شناخته همچون کسی است که در خیمة قائم(ع) با آن حضرت باشد. 2

توجّه به مفاد دعاهایی که خواندن آنها در عصر غیبت مورد تأکید قرار گرفته است، نیز ما را به اهمیّت موضوع شناخت حجّت خدا رهنمون می سازد، چنانکه در یکی از دعاهای معروف و معتبری که شیخ صدوق آن را در کتاب کمال الدین نقل کرده، می خوانیم:

بار الها! خودت را به من بشناسان که اگر خود را به من نشناسانی پیغمبرت را نخواهم شناخت، بارالها! پیغمبرت را به من بشناسان که اگر پیغمبرت را به من نشناسانی حجّت تو را نخواهم شناخت. بارالها! حجّت خود را به من بشناسان که اگر حجتّت را به من نشناسانی از دینم گمراه می گردم، خداوندا! مرا به مرگ جاهلیّت نمیران و دلم را از (حق) پس از آنکه هدایتم فرمودی منحرف مگردان... . 3