آفتاب یزد، 3/10/81
در این مقاله با اشاره به اهمیت و نقش حیاتی خانواده در سلامت و شکوفایی جوامع بشری و با ارائه بعضی از اصول قانون اساسی که اهمیت خانواده را به رسمیت شناخته و فراهم آوردن زمینه تشکیل و بالندگی این نهاد را از وظایف حکومت اسلامی دانسته است، این سؤال مطرح شده که راستی در دو دهه گذشته کدام قوانین و مقررات را در راستای ایجاد تسهیلات لازم برای ازدواج افراد تدوین کرده ایم و به مرحله اجرا درآورده ایم؟ پاسداری و حفاظت از قداست خانواده را چگونه و از چه راه هایی تامین کرده ایم؟ و ...
در ادامه ضمن تاکید بر تاثیر کاهش یا از بین رفتن مشکلات، مسائل و بحران های خانوادگی، در رخت بر بستن مصائب و معضلات و ناهنجاری های اجتماعی از جامعه، معنویت و اخلاق بهترین عامل تقویت خانواده معرفی شده است . آن گاه سقوط و بحران اخلاقی در جوامع مدرن و پیش رفته صنعتی، شاهدی بر عدم کفایت زندگی مادی صرف در پاسخگویی به نیازهای گوناگون بشر مطرح شده است . سپس آمده است: در چنین اوضاع و احوالی که بر بشر حیران و سرگردان می گذرد، عاملی که می تواند نقش مهم و آرامش بخشی را در رابطه با فرد و اجتماع ایفا نماید، بدون شک اصول اخلاقی معنوی است که اعتقادات مذهبی نیز در مرکز دایره آن قرار دارد . به ویژه در دنیای ماشین زده امروز، مذهب دریچه ای روشن است به فردای مبهم زندگی انسان ها; انسان هایی مسخ شده و بیگانه از خویشتن خویش . اگرچه خود در این میان جای بحث دارد که کدام مذهب؟ و با کدامین معیار؟ و با به کارگیری چه روش ها و اصولی؟ نه آنچنان که در قرون وسطا و تحت تاثیر عواملی چند به نام مسیحیت بر مردم معتقد و محروم آن دوره تحمیل می شد; بلکه مذهبی پویا، پیشرو و در یک کلام، موتور محرکه جامعه و عامل بازدارنده نیرومند از کج رفتاری ها و انحرافات .
نویسنده که معتقد است بهترین ملاک و معیار برای تشخیص سلامت جامعه «ارزش های » موجود و رایج آن جامعه است، در پایان مقاله خود توصیه هایی را به مثابه راهکارهای عملی برای نهادینه کردن اخلاق و معنویت در خانواده و جامعه بیان می کند که برخی از آنها عبارت است از: انجام اصلاحات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ... مناسب، به نحوی که عملا جامعه به اهمیت و کاربرد اصول اخلاقی و معنوی پی ببرد و در صدد اجرای آنها برآید; تبلیغات سالم، سازنده و مفید با محتوایی گیرا و عمیق با استفاده از رسانه های گروهی به خصوص در زمینه خانواده; برخورد اصولی و منطقی با انحرافات و کج رفتاری ها به جای ترویج برخورد فیزیکی و ... .
