نگاهی به بیماری‌های تریکوتیلومانیا، خارش عصبی، درماتیت ساختگی و هذیان وجودانگل
اهمیت نقش عوامل روحی روانی در بیماری‌های پوستی برای پزشکان به خوبی شناخته شده است. تعامل میان پوست و ذهن افراد به اشکال گوناگون تظاهر می‌کند. برای مثال در مورد بیماری‌های عود کننده‌ای مانند بیماری‌های التهابی پوست (اگزما، پسوریازیس و آکنه) نقش تشدید کننده استرس و عوامل هیجانی به اثبات رسیده است. از طرف دیگر بروز ضایعات و مشکلات پوستی به علت ایجاد ظاهر نازیبا سبب فشار روحی در فرد می‌شود و در مورد بیماری‌هایی مثل ویتیلیگو و آلوپسی آره آتا، مشکل اصلی و عمده بیمار، فشار روانی ایجاد شده به علت نازیبا شدن است.
در مواردی پزشکان با عوارضی مواجه می‌شوند که از سوی خود بیمار ایجاد شده و در واقع ضایعات به‌وسیله خود بیمار القا گردیده است که می‌توان به مواردی مانند هذیان پارازیتوز (احساس آلودگی به انگل)، تریکوتیلومانیا (کندن مو به علت اختلال روان پریشی)، نوروتیک اکسکوریشن (خارش عصبی) و درماتیت ساختگی(همه اینها توضیح داده می‌شوند) اشاره کرد. همچنین بیمارانی فقط با شکایت حسی پوستی مثل خارش مزمن ایدیوپاتیک، احساس راه رفتن مورچه روی پوست، سوزش، سوزن شدن و علایم عجیب و غریب دیگر مراجعه می‌کنند. هذیان پارازیتوز، تریکوتیلومانیا، نوروتیک اکسکوریشن و درماتیت ساختگی همگی اختلالات اولیه روانپزشکی هستند و در این موارد هیچ اختلال اولیه پوستی،طبی و عصبی وجود ندارد.
هذیان وجود انگل
ضایعاتی که خود بیماران در پوست خود ایجاد می‌کنند ممکن است شکلی شبیه دهانه آتشفشان ایجاد کند که به اصطلاح به آنها آتشفشان‌های ماه گفته می‌شود چون این بیماران پوست خود را به‌طور عمیقی می‌کنند که درحقیقت تلاش برای خارج کردن انگل است و از نشانه های مرحله حاد یا مزمن است. بیماران مبتلا به اختلال وسواسی که وسواس درباره یک نمای به‌خصوص پوست خود داشته باشند، به‌راحتی با یک بیمار دچار هذیان پارازیتوز اشتباه می‌شوند.
تریکوتیلومانیا
در تریکوتیلومانیا، بیمار موهای خود را می‌کند.این فرم از آلوپسی را باید از دیگر حالت‌های ریزش مو افتراق داد. تریکوتیلومانیا را می‌توان در هر گروه سنی حتی کودکان 18 ماهه نیز مشاهده کرد. نشانه‌ها به صورت یک منطقه دچار ریزش موی ناکامل است(آلوپسی ناقص) که محدوده نسبتا مشخصی دارد و موهای باقی‌مانده با اندازه‌های متفاوت در‌این منطقه دیده می‌شوند. این حالت اغلب ناحیه جلوی پیشانی و فرق سر را مبتلا می‌کند ولی گاهی ممکن است به‌طور منتشر، کل پوست سر را گرفتار کند. این حالت همچنین ابروها و مژه ها و به طور نادر موهای ناحیه تناسلی را گرفتار می‌کند. موها کنده یا موجی می‌شوند و کمتر شکستگی ساقه مو وجود دارد.
خارش عصبی
نوروتیک اکسکوریشن اصطلاحی است که برای تعریف خراشیدگی‌های پوستی با منشا روانی به کار می‌رود. بیماران مبتلا به نوروتیک اکسکوریشن، به طور معمول با خراشیدگی های متعدد در مناطقی که به راحتی در دسترس بدن است، مراجعه می‌کنند. ضایعات اغلب روی صورت، قسمت بازشونده اندام‌ها و نواحی در دسترس پشت است. ضایعات اغلب به شکل خفیف در بالا و طرفین کمر به‌صورت قرینه و شبیه به بال‌های پروانه دیده می‌شوند. زمینه‌ها و بیماری‌های روانی که به طور معمول در بیماران با نوروتیک اکسکوریشن دیده می‌شود افسردگی، اضطراب و اختلال وسواس است.
درماتیت ساختگی
در مورد درماتیت ساختگی، بیمار از ابزار و مواد پیچیده مثل اشیای تیز، مواد شیمیایی سوزاننده یا تزریق مواد برای ایجاد ضایعات پوستی استفاده می‌کند. به علت نشانه های متفاوت، به‌طور معمول این ضایعات به علت وجود خصوصیات مشخص مثل گوشه های تیز و تصاویر غیرمعمول در مناطقی که به راحتی در دسترس است، مشخص می‌شود. به‌طور معمول مشکلی در تشخیص‌این ضایعات از بیماری‌های پوستی واقعی یا از خارش عصبی، وجود ندارد. ظاهر ضایعات، به روش خاص مورد استفاده بیمار برای‌ایجاد ضایعه بستگی دارد. انواع به‌خصوصی از اختلالات روانی زمینه‌ای مثل تمارض، سایکوز (روان‌پریشی) و اختلالات شخصیتی که به‌وسیله رفتار خویش ویرانگر مشخص می‌شوند (مثل اختلال شخصیتی مرزی) اغلب همراه با این بیماران دیده می‌شود.
چه باید کرد؟
اولین گام درباره این بیماران، افتراق این حالت‌ها از موارد دیگر و اطمینان از منشأ روان‌شناختی آنهاست. چون بیماران دارای زمینه‌های طبی یا عصبی مثل خارش اورمیک نیز ممکن است فقط با ضایعاتی مراجعه کنند که توسط خود آنها ایجاد شده است و به همین علت سایر علایم روحی روانی را نیز باید مد نظر قرار داد. در هذیان پارازیتوز، بیماران به شکل غیر واقع بینانه عقیده دارند که به‌وسیله حشرات، کرم‌ها یا دیگر ارگانیسم‌ها آلوده شده‌اند. هذیان پارازیتوز اغلب در دو گروه مجزای جمعیت دیده می‌شود:
• در بیماران جوان‌تر که شیوع بیماری میان مرد و زن مساوی است و بین هذیان و وضعیت اقتصادی اجتماعی پایین واعتیاد به مواد مخدر رابطه‌ای وجود دارد.
• در بیماران مسن‌تر که به‌طور عمده زنان هستند همراهی سوءمصرف مواد یا کلاس اقتصادی اجتماعی پایین در آنها به اثبات نرسیده است. در هر دو گروه سنی بیماران درباره آلودگی انگلی خود، اعتقادی هذیانی دارند. بیشتر بیماران همچنین از formication شکایت دارند (خزیدن، گاز گرفتن، و احساس سوزن سوزن شدن). این بیماران حتی نمونه‌های گوناگونی از قطعات انگل‌ها را در قوطی‌های کوچک می‌آورند.
منبع: http://salamat.com