محمدعلی کعبی رویِ تمام پنجره ها خط کشید و رفت
چیزی برای بودنش اینجا ندید و رفت
جنگل دو دست خواهش چوبی درست کرد
آن شب که در میانِ درختان وزید و رفت
آن شاخه، آه بعد عروجش چه حیف شد
وقتی که آن پرنده زیبا پرید و رفت
در، با تمام قدرت خود، روی دست خورد
در کوچه، باد پشت سرش می دوید و رفت
دنبال می کنم قدمش را، هنوز هست
خونِ پری که روی خیابان کشید و رفت
تا آسمان که پنجره اش همچنان فراخ
از این زمین که بال و پرش را درید و رفت
باران گرفت لحظه آخر که پر کشید
بر چترهای غم زده خون می چکید و رفت
با همین خاطره ها
رجب افشنگ و این خاطره ها
که برمی خیزند و
سایه های بلندشان
راه می رود بر دیوارها
اتفاقی نیست
آشنایند به هر چه چشم و
چشم انداز
به هر چه دریا و
دل
. پیش از این
سوارانی عاشق بودند
بعد از این
دعای مادرانند
به سجّاده
و پنجره
که راز گشودن است
و راز دیدن است
رابطه عاشقانه همین گریستن است
بیایم کنارش و
دریا
دریا
دل بپاشم
با همین خاطره ها
که راه می روند بر دیوار
وَ سایه هاشان
بلندِ
بلند
. دفتر مرثیه
رجب افشنگ تنها حماسه هست
فرازِ دست مردم شهر
تشییع می شود
. می گویند
: «عطرِ خدا را داشت
و دو بال فرشته
بر دو کتفش
...» برمی گردم
در خلوتِ نهانی اندوه
واپسین دفتر مرثیه را می گشایم و
ورق می زنم
تا انتهای راه
شاید ردّش را بیابم
کنار استخوانی شکسته
یا کنار پلاکی
گمشده
در خاکریز
. بر مزار دلم رجب افشنگ
چون چراغی شکسته
در مه
اندوه دلم را می آویزم
بر شاخه شکسته ترین درخت
. «پاییز
» بوی غریب «شهید»ی گمشده است
بر مزار دلم
. هم اتاقی با عشق رزیتا نعمتی روی تختش پر از اَقاقی بود
آن که با عشق هم اتاقی بود
وزنِ دستان او شکسته شده
سبک این زخم ها عراقی بود
وقت پیوند از طبیب گرفت
آسمان تشنه تلاقی بود
روی شطرنج بازیِ چفیه
بردن شاه، دست ساقی بود
آی مثبت نداشت خون کسی
روح می رفت و مرد باقی بود
شب پرستارِ آفتاب پرید
جای خالی پر از اقاقی بود
عطر گل های شهید رزیتا نعمتی رفتی و بعد تو هی ثانیه ها سر شده اند
کوچه ها مرتکب حالت دیگر شده اند
بی تو با نان یتیمی شب پنهان سکوت
جوجه ها بال گرفتند و کبوتر شده اند
اسم تو ای گل لاله به سر کوچه نشست
لااقل نامه رسان ها همه از بر شده اند
وصیت نامه تو موزه متروک شد و
چه حروفی که ترک خورده و لاغر شده اند
سهمم از وسعت دریای تو همواره چه بود
اندکی قافیه های غزلم تَر شده اند
شعر، کفر کلماتی است که درمی آیند
عطر گل های شهیدی است که پرپر شده اند