عرصه دفاع مقدس، بستری بود برای ظهور طلایه داران مکتب خون، جهاد و شهادت تا فرمان ولایت بر زمین نماند.[1]
«شب حمله»، شب قدر جبهه های ما بود که رزمندگان «غسل شهادت» می کردند و با قصد قربت، با تیغ اخلاص، «منیّت» را ذبح می کردند و اسماعیل های این منا می شدند و خود را فدای خدا می کردند.
عرصه جهاد و شهادت، زمینه ای بود برای ظهور قهرمانانی که هشت سال جنگ نابرابر تحمیلی را به دفاعی مقدس تبدیل کردند و در آن، جوان مردی، از خودگذشتگی، خودباوری و شهادت طلبی را به منصه ظهور رساندند.
در هشت سال دفاع و مقاومت خستگی ناپذیر، الگوی تازه ای از اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله تبلور یافت و خوداتکایی و بی اعتنایی به قطب های قدرت، تحقق عینی یافت.
جنگ هشت ساله ایران سبب شد تمامی سردمداران نظام های فاسد، در مقابل اسلام احساس خواری کنند.
در عرصه دفاع مقدس، جنگ، جنگ ارزش هاست و هدف در جنگ ارزش ها، رسیدن به اصالت، تقدس، نور، هدایت، سعادت، معرفت، انسانیت، وارستگی، توحید و بندگی است.
از نتایج و برکات دفاع مقدس، ایجاد سدّ معنوی و روحانی در مقابل تبلیغات مسموم و ضداخلاقی رسانه ها و شبکه های شیطانی کشورهای بیگانه بود.
ملت ایران در هشت سال دفاع مقدس، در نبردی اعتقادی، دشمن را از دست اندازی به حریم باورها و اعتقادات باز داشت و کشور را از پاره پاره شدن و انقلاب را از خطر نابودی رهانید.
در دوران دفاع مقدس، اسلام انقلابی از سطح به عمق رسید و شور انقلابی، به شعور انقلابی تبدیل شد و همچنین جوهره کفرستیزی و مقاومت که از روح اسلام سرچشمه می گیرد، احیا شد.
در عرصه پیکار با شیاطین جنّ و انس، رزمندگان اسلام با الگوگیری از سیره پیامبر بزرگوار اسلام و امامان معصوم علیهم السلام و پیروی از حماسه آفرینی عاشورا، چهره حقیقی اسلام را آشکار ساختند.
دفترچه خاطرات دفاع مقدس، چه رنگ روشنی دارد! هر کس چند صفحه از آن را بخواند، کافی است که بوی بهشت را استشمام کند و شهد وصال را بچشد.
باید دیروز را مرور کرد تا اذن جاری شدن در امروز حاصل شود. باید دانست در پس آن افق سرخ، چه رازهایی از حماسه و شور جریان دارد. باید لمس کرد آنچه را بر جریده مقاومت و عشق ثبت شده است!
ما مانده ایم و دشواری وظیفه، ما مانده ایم و کوله باری از حجت ها. گوش به پیغام های آخرشان می سپاریم و دل و جان به مسیر روشنشان.
هشت سال، درهای «جهاد و شهادت» که به بهشت گشوده می شود، به روی ما باز بود. در این سال ها، باران فیض الهی و فوز عظیم می بارید و نسیم رحمت می وزید و خوان رزق خدا گسترده بود و ساقی جان در بزم حضور، جام شهادت می گرداند.
هشت سال، دفتر عاشوراییان گسترده بود و در بازار «سودای ایثار»، خداوند، مشتری جان ها و مال ها بود. در این سال ها، کاروان شهادت در سفر بود و دعوت به رهایی از «تن»ها و «من»ها بود.
هشت سال با قصد قربت و به نیّت یاری قرآن و اطاعت از «ولی فقیه» همه هست و نیست خود را در طبق اخلاص و صداقت نهادیم و پیش کش «جبهه» کردیم.
در مکتب سرخ شهادت، قلم سلاح است و سرمشق ها، خط خون و جبهه، کلاس درس و حسین، آموزگار شهادت و شما شهیدان، دیباچه شرفید! نامتان، نگین زینت بخش حلقه عاشقان است.
شما، شمع جمع مایید؛ فروغ بی انتهایید؛ زنده جاویدید؛ تفسیر حیاتید؛ پشتوانه انقلابید و شفیع ما در روز محشرید!
[1] .پایگاه حوزه مجله ارمغان شماره 3، فصل دوم: 10 رمضان.
