نقش سیلیس در چین و چروک پوست

نور آفتاب مستقیم به طور مستمر و بسیار زیاد، روی چین و چروک زودرس پوست تاثیر می‌گذارد در حالی که کمبود یک ماده معدنی به نام سیلیس در مقایسه با آن اثر ناچیزی روی چین و چروک پوست دارد. سیلیس یکی از موادی است که بدن ما به میزان اندکی به آن نیازمند است. کمبود این ماده آن قدر حایز اهمیت نیست که به بروز عوارضی نظیر چروکیدگی و پیری پوست منجر شود. در مواد غذایی مختلف، به اندازه کافی و حتی بیشتر از آنچه بدن ما به آن نیاز دارد، از این ماده وجود دارد. کسانی که از همه گروه‌های مواد غذایی در حد متعارف مصرف می‌کنند و رژیم غذایی خاصی ندارند و به بیماری‌ خاصی مبتلا نیستند، هیچ‌گاه دچار کمبود این ماده معدنی نمی‌شوند. کمبود آن فقط در افرادی دیده می‌شود که به دلیل بیماری، مشکل غذایی پیدا می‌کنند یا به دلیل رژیم‌های غذایی سفت و سخت به کمبودهای غذایی دچارند.
سیلیس یکی از عناصری است که در کلاژن‌سازی پوست دخالت دارد اما نقش آن بسیار اندک است. یعنی آن‌قدر که نور آفتاب در صدمات سلول‌های پوستی و ایجاد چروک روی پوست موثر است، کمبود این ماده معدنی تاثیری در چروکیدگی پوست، مخصوصا پوست صورت، ندارد. به هر حال، این ماده در ساخت کِرِم‌ها نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد تا چین و چروک‌‌های پوست کمتر شود. کمبود سیلیس در این کِرِم‌ها می‌تواند از جمله علل چروکیدگی پوست باشد اما تاثیر چندانی ندارد و نباید آن‌قدرها این موضوع را برجسته کرد. متاسفانه اخیرا برخی رسانه‌ها در مورد نقش «روی» و «سیلیس» در خصوص پیری پوست، تاکید بیش از حد کرده‌اند. واقعیت این است که کِرِم‌های حاوی سیلیس در هنگام استفاده از شوینده‌ها از چین و چروک پوست دست‌ها جلوگیری می‌کنند و در واقع این کِرِم‌ها با دوز بالاتر سیلیس به عنوان کِرِم حاجب در دست استفاده می‌شوند. کسانی که به دستکش حساسیت دارند و با مواد شوینده زیاد کار می‌کنند، می‌توانند از کِرِم‌های حاوی سیلیس 15درصد استفاده کنند. این کِرِم‌ها در بازار به نام سیلیس 10 و 15 معروف هستند.

پی نوشت ها :
 

* متخصص پوست‌ و مو