Free to Play: مستندی که گیمر‌ها را به سینما کشاند

بازی‌های کامپیوتری همه‌ی ما را برای مدتی کوتاهی هم که شده مشغول خودکرده‌اند. بخشی از خاطرات جوانی و چه‌بسا بزرگ‌سالی نسل‌های بسیاری احتمالاً از جنگ‌ودعواهای در گیم نت و رقابت بر سر بهتر بودن دربازی‌های کامپیوتری است. رقابتی که با عمومی‌تر شدن استفاده از اینترنت از محله‌ها خارج شد و در سطح جهانی تعریف دوباره پیدا کرد. بهتر بودن سخت‌تر و سخت‌تر شد تا جایی که برای نمایش آن گردهمایی‌های بین‌المللی و به دنبال آن جوایز بزرگ مالی پدیدار شدند. فراگیری آن تا جایی جلو رفت که در بعضی از کشورها بازی‌های رایانه‌ای از ورزش‌های المپیکی هم محبوب‌تر شدند و بزرگ‌تر شدن جوایز تا جایی پیس رفتند که لقب “حرفه‌ای” را لایق برندگانشان کردند.
Defense of the Ancients یا Dota یک بازی کامپیوتری آنلاین رایگان، یکی از مود‌های پرطرفدار Warcraft III: reign of chaos است که به شکل رقابت بین دو تیم پنج‌نفره باهدف رسیدن به قلعه‌ی حریف یعنی Ancient بازی می‌شود. هر یک از بازیکن‌ها شخصیت یا Hero خود را از بین 100 گزینه‌ی بازی انتخاب کرده و چهار Hero که احتمال می‌دهند تیم حریف انتخاب می‌کند را از بازی حذف می‌کنند. مبارزه در Map همیشگی Dota شروع می‌شود و بازیکن‌ها تلاش خود را برای رسیدن به Ancient حریف آغاز می‌کنند. Free_to_play اصطلاحی برای بازی‌هایی مانند Dota2 است که به‌صورت رایگان عرضه می‌شوند و اسم مناسبی برای مستندی است که هدف آن نشان دادن تأثیر ورود جایزه‌های بزرگ به دنیای بازی‌های کامپیوتری است که معنای جدیدی به بازی کردن حرفه‌ای‌ها می‌دهد.

مستند Free to Play، به دنبال سه بازیکن با روحیات متفاوت از نقاط مختلف دنیا می‌رود که قرار است در مسابقه‌ی The International برای جایزه‌ی یک‌میلیون دلاری با بهترین‌های جهان به رقابت بپردازند.”hyhy” یکی از کسانی که همراه او می‌شویم بازیکنی از سنگاپور است که به همراه عمه، مادر و پدرش که تأمین‌کننده‌ی خانواده است زندگی می‌کند. او از سمت خانواده‌اش بابت زمان زیادی که صرف بازی کردن می‌کند، به‌شدت سرزنش می‌شود و برای شرکت در مسابقات هم مجبور به غیبت در امتحانات آخر سال خود شده و تنها گزینه برای سربلندی در مقابل خانواده را اول شدن در مسابقات می‌بیند. همچنین موفقیت او در مسابقات می‌تواند روزنه‌ی امیدی برای بازگشت رابطه‌ی عاطفی سابق او ایجاد کند که هنوز با آن درگیری دارد.
شخص بعدی که با او همراه می‌شویم، بازیکنی آمریکایی است که با مادر تنهای خود زندگی می‌کند. مادرش او را به‌عنوان یک بازیکن پذیرفته اما می‌داند که تأمین کردن هزینه‌هایش به‌عنوان کسی که تمام‌وقت بازی می‌کند کار دشواری است. او برای همین با یک مانیتور دست‌دوم قدیمی بازی می‌کند که همه‌ی این‌ها انگیزه‌ی مالی او را برای بردن دوچندان می‌کند. آخرین کسی که با او همراه می‌شویم بازیکن اوکراینی است که بعد از دست دادن بهترین دوست خود –پدرش- بازی کردن را بهترین کار می‌داند.

وقتی‌که یک تیم مستندسازی همراه سوژه‌ای می‌شود که چالشی مانند یک مسابقه در پیش رویش است، این ریسک را پذیرفته که نتیجه می‌تواند هر چیزی باشد و تمام اتفاق‌ها می‌تواند به یک‌میزان خوشایند نباشد. در Free to Play فیلم‌ساز این ریسک را پذیرفته که شاید هر سه تیمی که دنبال آنان بوده، در مراحل اولیه حذف شوند و هیچ‌کدام به جوایز اصلی دست پیدا نکنند. او همچنین از شرایط رقابتی مسابقه نهایت استفاده را کرده و پس از اولین باخت یکی از سوژه‌ها در مسابقه‌ی فینال با کات زدن به حرف‌های خانواده‌ی او درباره‌ی نارضایتی‌شان در مورد بازی کردن فرزندشان، هیجان مخاطب را برای فهمیدن نتیجه بالا می‌برد و تعلیقی جذاب درروند داستان به وجود می‌آورد.Free to Play ما را به اعماق دنیای بازی و ذهن بازیکن‌ها می‌برد به میزانی که اگر قبلاً Dota بازی کرده باشید یا اصطلاحات آن را بدانید در بعضی قسمت‌ها بیشتر همدل مستند می‌شوید. برای همین هم است که این فیلم توانست برای مدت کوتاهی بازیکن‌ها را از پای دستگاه‌هایشان بلند کند و بر روی صندلی سالن سینما بنشاند. دنیای بازی هرروز در حال دگرگونی و پیشرفت است و علاوه بر آن برخورد دیگران از بیرون با این دنیا در حال تغییر است. جایزه‌ی مسابقات The International امسال با پیشرفت چشم‌گیری به 9/1 میلیون دلار رسیده که نشان از آینده‌ی غیرقابل‌پیش‌بینی این بازی‌ها دارد.
این مستند هیجان انگیز رو می‌توانید به‌صورت آنلاین در نماوا مشاهده کنید.