دعای هفدهم (در طلب دوری از شیطان)؛ پناه بردن به خدا از سیاهی ها

ای بزرگ ترین، به تو پناه می آوریم[1] از دسیسه های شیطان رانده شده و از حیله ها و فریب هایش. از تکیه کردن به نویدها و نیرنگ ها و دام های او و از این که خیال گمراه کردن مان را از مسیر طاعتت بپروراند و ما را به گناه کردن سست و بیچاره سازد. به تو پناه می آوریم از این که آنچه بر ما زیبا می نمایاند، بپسندیم و از آنچه زشت جلوه می دهد، تنفّر جوییم. مهربانا، به عبادتت او را از گِرد ما دور کن و به تلاشی که در راه عشق تو می ورزیم، او را خوار و منکوب کن و بین ما و او پرده ای بکش که پاره اش نسازد و سدّی بین مان قرار ده که آن را نشکافد.
در پناه توجه به تو
 
خداوندا، بر محمّد صلی الله علیه و آله و آلش درود فرست و شیطان را از ما غافل کن و به دشمنانت مشغول دار. ما را به نیکوی توجّه به تو، از او ایمن ساز و از حیله اش در امانمان دار، آن سان که از ما بگریزد و در اطراف ما نشانی از او نماند.
 
لطیفا، بر محمّد صلی الله علیه و آله و آلش درود فرست و چنانکه آن شیطان رانده از درگاهت در ضلالت است، ما را به هدایت رهنمون باش و ما را در برابر تباهی او از توشه تقوا برخوردار ساز و در راه تقوامان بدار، نه در راه او که راه هلاک است.
دشمنی با شیطان
 
خداوندا، برای شیطان راهی به درون قلبمان باز مگذار و او را در هیچ جای زندگی ما جای مده. مهربانا، باطلی را که در دیده ما می آراید، به ما بشناسان و چون شناساندی از آن در مانما ندار. به راه ستیز با او بینامان کن. شیوه دشمنی با او را بر دلمان الهام فرما و از خواب غفلت به سوی بیداری ان راهنمایی فرما تا به او میل نکنیم و در برابر او با توفیق خودت پیروزمان گردان.
انکار شیطان
 
لطیفا، قلب هامان را از انکار زشت کاری های شیطان لبریز ساز و در فرو شکستن مکرهایش لطفت را بر ما جاری کن. عزیزا، بر محمّد صلی الله علیه و آله و آلش درود فرست و از چیرگی شیطان در امانمان دار. رشته امیدش را از ما بگسل و هوای گمراه کردن مان را از سرش بیرون بر.

دعایی برای همه
 
مهربانا، بر محمّد صلی الله علیه و آله و خاندانش درود فرست و پدران، مادران، فرزندان، خویشان، نزدیکان و همسایگان ما را، از زنان و مردان مؤمن، در حصاری مطمئن و قلعه ای امن و پناهگاهی استوار از گزند شیطان نگاه دار. در برابرش سپرهای ایمن بر آن ها بپوشان و سلاحی کارساز بر ضدّ او عطای شان فرما.
 
رحیما، باران اجابتِ این دعا را بر آنان که به خدایی تو شهادت دهند، با خلوص نیّت یگانه ات بدانند و در پرتو پرستشی راستین با شیطان بستیزند و در طلب نور هدایت تو و برای فرار از ظلمت شیطان در پی شناخت علوم ربّانی باشند، جاری ساز.
یا جبّار
 
مهربانا، آن گره که شیطان بر بندد، تو بگشای. آن راه که بگشاید، تو بربند آنچه تدبیر کند، نقش بر آب کن. از آن کار که اراده کند، بازش دار و چون بر کاری عزم کند، درهم شکنش.
 
بارالها، سپاهش را نابود کن، حیله اش را تباه ساز، حصارش را درهم شکن و بینی اش را به خاک بمال.
 
مهربانا، ما را در ردیف دشمنان شیطان قرار ده و از شمار دوستانش مخواه همان، چنان که اگر حیله ای در اندازد، اطاعت نکنیم و چون بخواندمان اجابت نکنیم. هر که را فرمانمان بَرَد، به مبارزه با شیطان اش بخوانیم و از پی روی او باز داریم.
در زمره نیکوکاران
 
خداوندا، بر محمّد صلی الله علیه و آله آخرینِ رسولانت و برترینِ فرستادگانت، و بر خاندان پاک و طاهرش سلام و رحمت فرست و ما و خویشان و برادرانمان و همه زنان و مردان مؤمن را از شر شیطان درپناه خودگیر و از آنچه از بیم آن به تو پناه آوریم در امانمان دار. نیازمان را بشنو و آنچه از آن غفلت کردیم، عطایمان کن و آنچه از یاد بُردیم، از یاد مبر و برای ما نگاه دار و اینگونه ما را در زمره نیکوکاران و پاکان قرار ده. آمین یا رب العالمین.
 
دعای هجدهم از صحیفه سجادیه (در طلب دفع بلاها)
رحمت بی پایان
 
ای مهرورزترین، ای خدای من، تو را سپاس می گویم بر آفتاب نیکویی که در آسمان سرنوشتم روشن کردی. تو را سپاس می گویم بر آتش بلایی که فرونشاندی.
 
مهربانا، جام رحمتی که به من بخشیدی، تنها از عافیت فناپذیرِ دنیایی پر مساز تا بدین دلخوشی بدبخت شوم و دیگری به چیزی که بر من ناگوار است، سعادت یابد.
 
لطیفا، اگر این عافیت گذرا که در دامنش شب و روز می گذرانم، آغاز بلایی جاودان و مایه ماندن باری بر دوشم باشد، پس آنچه دور است، پیش آور و آنچه در پیش است دور دار؛ که آنچه رفتنی است اندک، و آنچه ماندنی است بسیار است و بر محمّد صلی الله علیه و آله و خاندانش درود و سلام فرست.