صحیح مسلم تصریح می کند که معاویه بن ابی سفیان به سعد ابن ابی وقاص گفت: «چرا ابوتراب را ناسزا نمی گویی»؟24
همچنین ده ها حدیث دیگر حاکی از این است که معاویه سب و لعن به حضرت علی علیه السلام را پایه گذاری کرد.
حریز بن عثمان، علی علیه السلام را صبحگاهان هفتاد مرتبه و شامگاهان نیز هفتاد مرتبه لعن می کرد؛ «إنَّهُ کانَ یَلعَنُ عَلیاً فی الصَّبَاحِ سَبعینَ مَرَّه و فِی العِشَاءِ سَبعِینَ مَرَّه».25
رفتار معاویه و یزید با بهترین صحابه پیامبر صلی الله علیه وآله و عزیزترین افراد نزد پیامبر صلی الله علیه وآله، هیچ گونه توجیهی ندارد. آنها حتی به دشنام و ناسزا اکتفا نکردند، بلکه به قتل و جنایت نیز دست زدند.
خداوند متعال، کسانی را که تنها کتمان حق کرده اند، سزاوار لعنت دانسته است؛ «إِنَّ الَّذِینَ یَکْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَیِّنَاتِ وَالْهُدَی مِن بَعْدِ مَا بَیَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِی الْکِتَابِ أُولَئِکَ یَلعَنُهُمُ اللّهُ وَیَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ»؛26 کسانی که نشانه های روشن و رهنمودی را که فرو فرستاده ایم، بعد از آن که آن را برای مردم در کتاب توضیح داده ایم، نهفته می دارند، آنان را خدا لعنت می کند و لعنت کنندگان، لعنتشان می کنند».
آیا چنین افرادی که جامعه بشریت را از امام به حق محروم ساخته اند، سزاوار لعن و نفرین در طول تاریخ نیستند؟
البته باید بدعت گذاران و قاتلان را از پیروان ناآگاه، جدا دانست و نسبت به دوستداران صحابه راستین پیامبر صلی الله علیه وآله احترام گذاشت و به صورت مسالمت آمیز با آنان زندگی کرد و فضایل اهل بیت علهم السلام برای آنان بیان کرد تا با حق و حقیقت، بیش از پیش، آشنا شوند.
پی نوشت:
24. صحیح مسلم، حدیث 2404.
25. تهذیب التهذیب، ج 2، ص 207.
26. بقره، آیه 159.