مراتب بندگان

گفته اند که روندگان راه بر پنج مرتبه اند:
اول بر بلا صبر کن، درجه مومنان است. دوم در بلا رضا دادن، درجه عارفان است. سوم در بلا شادی نمودن، درجه محبان است. چهارم بلا را نعمت شمردن، درجه ابدالان است. پنجم از بلا لذت و راحت یافتن، درجه پیغمبران است. پس حقیقت صبر آن است که بنده مؤمن به مقامی رسیده باشد که در بلا هم صابر باشد و هم راضی باشد و هم شادمان باشد و هم نعمت شمارد و هم لذت یابد.