شرایط ظهور

گاهی پیدایش معلول از علّت بر حالت یا کیفیت خاصی متوقف است. در این صورت، علّت را مقتضی و سبب ما و کیفیت و حالت لازم را شرط می نامند. این، تعریف فلسفی شرط است؛ اما مراد ما از شرایط ظهور، پدیده هایی است که ظهور امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف متوقف بر آن ها است، به گونه ای که بدون تحقق آن پدیده ها، ظهور رخ نخواهد داد.

برای توضیح مفهوم شرایط ظهور و تشخیص آن از علایم ظهور، می توان از این مثال ساده بهره گرفت:

بیماری را تصور کنید که در اثر بیماری درجه حرارت بدنش بالا رفته و به اصطلاح تب کرده است. اگر دکتر برای بهبودی وی دارویی تجویز کند و در اثر آن حرارت بدن به وضع طبیعی خود برگردد و به اصطلاح تب بیمار قطع شود، آن چه علت اصلی بهبودی است دارو و خواص درونی آن است و نه پایین آمدن درجه حرارت بدن، طبیعی شدن حرارت بدن تنها نشانه و علامت بهبودی فرد بیمار است. علایم و شرایط ظهور نیز همین گونه هستند. علایم ظهور، هیچ نقشی در تحقق ظهور ندارند و کارکردشان گزارشگری و حکایتگری از نزدیک تر شدن ظهور امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف است؛ بر خلاف شرایط ظهور که رابطه آن ها با ظهور، رابطه علّی، معلولی و سببی، مسببی است و تحقق ظهور، در گرو فراهم شدن آن شرایط و زمینه ها است؛ به گونه ای که با وجود آن ها، ظهور محقق خواهد شد و با فقدان آن ها، ظهور به تأخیر خواهد افتاد.[1]

 شرایط و علایم ظهور (بخش دوم )

شرایط و نشانه های ظهور امام مهدی علیه السلام /نشانه های نوروز موعود