امام زمان علیه السلام در کنار خانه کعبه
امام زمان علیه السلام در کنار خانه کعبه تکیه می دهد به دیوار خانه ی کعبه، خودش را معرفی می کند، چهار کلمه معرفی است، من به اختصار می گویم، اما شما یک ماه باید فکر کنید: اول کلمه ای که می گوید این است منم بقیة الله از آدم، این یکی؛ منم ذخیره از نوح، این هم دوم؛ منم مصطفی از ابراهیم؛ کلمه ی چهارم این است أنا صفوة من محمد. ما کلمه ی آخر را بگوییم: مصطفی از تمام عالم وجود، فقط پیغمبر خاتم است، عالم و آدم غربال شده از این غربال یک گوهر در آمده و آن گوهر مصطفی است؛ یگانه کسی که در عالم این حرف را می زند اوست، اوست که می گوید مصطفی از تمام عالمِ وجود، احمد است و من باز مصطفی از محمدم.
تکامل عقول و قلوب و نفوس به اعجاز دست امام زمان علیه السلام
دست را می گذارد روی سر هر کسی، به گذاشتن دست، فوری سه اثر پیدا می شود: اثر اول این است که عقل آن شخص چهل برابر می شود، حالا در این دست چیست؟ این دست به کجا متصل است؟ این اثر اول است؛ اثر دوم این است که دست روی سر هر کس که گذاشت قلب او مثل آهن می شود؛ اثر سوم چیست؟ دست روی سر هر کس که گذاشت کینه و حسد از دل او می رود؛ معنای این حدیث را خوب دقت کردید؟ همه ی انبیاء برای چه آمدند؟ برای این آمدند که عقل بشر را بالا ببرند، تزکیه کنند نفوس را به صفات حمیده، بعد تقویت کنند قلوب را به ایمان. کاری که 124 هزار پیغمبر باید در طول زمان بکنند، او به یک دست گذاشتن روی هر سری می کند! هم عقل را به این مرتبه می رساند، هم آن قوت را به قلب می دهد، هم آن نفوس را تزکیه می کند.
امام عصر علیه السلام مجمع رموز اسماء و عصاره ائمه علیهم السلام
امام زمان است یا رحمت رحمانیه؟! امام زمان است یا رحمت رحیمیه؟! امام زمان است یا حمکتِ حکیم علی الاطلاق؟! امام زمان است یا علوِّ علیِّ عظیم؟! امام زمان است یا مقام محمدتِ حمیدِ مجید؟! تمام این رموز اسماء در وجود او منعکس است. و خلیفة آبائه المهدیین… آنچه آن پدرهای مهدی داشتند در اوست. هیچ این نکته را فکر کردید همه مهدی هستند اما او شده مهدی. همه مهدی هستند، ولی با این که همه حقیقت مهدی هستند اما اسم مهدی روی اوست! و سرّ این مطلب این است، در این جمله است: السلام علیک یا خلیفة آبائه المهدیین تمام مهدی های عالم وجود، همه عصاره شده اند در وجود او!
تمام جواهر عالم و کلمات انبیاء علیهم السلام نزد صاحب الزمان علیه السلام
شما فکر کنید ببینید نزد حضرت موسی چه بود. نزد حضرت عیسی چه بود. وقتی ابراهیم به آتش افتاد پیش او چه بود وقتی نوح در کشتی سوار شد همراه او چه بود فکر در هر یک از اینها برای اهلش بهت انگیز است. آنچه پیش عیسی بود هشت کلمه بود به این کلمات ابراء اکمه می شد به این کلمات احیاء موتی می شد به این کلمات نفخ در طیر می شد به این کلمات قلب و انقلاب طبایع وجود می شد همه ی آن کلمات پیش حجة بن الحسن است، تمام آن کلمات. آن نُه آیه ای که پیش موسی بود که یک آیه اش وقتی ظاهر شد: سَحَرُواْ أَعْیُنَ النَّاسِ وَاسْتَرْهَبُوهُمْ وَجَاءوا بِسِحْرٍ عَظِیمٍ تمام آیات تسع نزد صاحب الزمان است. یک تنه هم موسی است، هم عیسی، و مهم این است. آنچه پیش ابراهیم بود هنگام افتادن در آتش، نزد اوست. کسی که همه ی جواهر عالم نزد او جمع است آیا می شود وصفش کرد؟ آیا می شود گفت: کیست؟ چیست؟
امام زمان علیه السلام مظهر تمام اسماء حسنای خدا
در خلافت، آنی که در مستخلَفٌ عنه است باید وجودِ نازلش در خلیفه باشد، مفهوم خلافت این است وقتی این نکته را دقت کردید عبارت را ببینید: السلام علیک یا خلیفة الله، این یکی، و خلیفة آبائه المهدیین… معنی این دو کلمه چیست؟ خلیفة الله یعنی آنچه «اسماء حسنی» خداست... «اسماء حسنی» خدا هزار اسم است، همه تان درس خوانده اید، «الله» مستجمع جمیع «اسماء حسنی» خداست. کسی که اطلاق بشود بر او «خلیفة الله» باید وجود او مظهر تمام «اسماء حسنی» خدا باشد و الا محال است بشود خلیفة الله؛
