خبرگزاری ایسنا: «تایم» نوشت:پرتره «اَدل بلوخ ـ باوئر دو» که دومین اثر مشهور «گوستاو کلیمت» اتریشی محسوب میشود، روز هشتم فوریه به قیمت 150 میلیون دلار چوب حراج خورد و مشخص شد طی 10 سال گذشته این نقاشی از آنِ «اپرا وینفری» مجری، بازیگر، تهیهکننده و تولیدکننده باسابقه و مطرح آمریکایی بوده است.
پرتره «اَدل بلوخ ـ باوئر دو» پس از پرتره «اَدل بلوخ ـ باوئر یک» که به رنگ طلایی کشیده شده، شناختهشدهترین نقاشی «کلیمت» هنرمند اتریشی است. «وینفری» که زنی بسیار ثروتمند است، این اثر هنری را در سال 2006 به قیمت 87 میلیون و 900 هزار دلار در حراجی «کریستی» از آن خود کرد. حالا این تابلوی 54 در 54 سانتیمتری به قیمت 150 میلیون دلار به یک مجموعهدار چینی فروخته شده است.
«وینفری» به پول این نقاشی رنگ و روغن هیچ نیازی ندارد. براساس گزارش سالانه مجله «فوربز»، ثروت او در حال حاضر دو میلیارد و 900 میلیون دلار است. آنچه او را جذب این نقاشی کرده، ذوق هنری او و علاقهاش به داستان پشت این اثر است.
«اَدل بلوخ ـ باوئر» در واقع همسر ویَنی «فردینان بلوخ ـ باوئر» صنعتگر شکر بود. او تنها زنی است که «کلیمت» دوبار پرتره او را کشید. «ادل» زنی هنردوست بود و از دوستان نزدیک و حامیان این نقاش اتریشی به حساب میآمد. او رئیس سالن بانوان وین بود.
«وینفری» اولین هنرمند زن سیاهپوست است که در رسانههای آمریکایی به شهرت رسید. او حتما داستان مقاومتهای «ادل» که زنی یهودی در وین بود و به خاطر جنسیت و مذهبش طرد میشد، را شنیده است. «اپرا» هم مثل «ادل» در جامعه خود یک بیگانه بود که از صفر شروع کرد، به مبارزه ادامه داد و سرانجام موفق شد.
«کلیمت» پرتره «اَدل بلوخ ـ باوئر یک» طلاییرنگ را در سال 1907 خلق کرد. این نقاشی نمادی شد برای آغاز قرن جدید. این نقاشی که به عنوان نمادی از مقاومت هم شناخته میشود، توسط نیروهای نازی از همسر «الن» دزدیده شد و بعد از اتمام جنگ جهانی، اتریشیها از استرداد آن خودداری کردند. فیلمی به نام «بانوی طلایی« هم داستان شاهکار هنری «کلیمت» را روایت کرد که «هلن میرن» در نقش اصلی آن ظاهر شد.
«گوستاو کلیمت» نقاش نمادگرای اتریشی و یکی از برجستهترین اعضای «آرت نوو»ی وین بود که در ژانویه 1862 به دنیا آمد. او در زمینههای نقاشی، نقاشیهای دیواری، طراحی و کارهای هنری دیگر سرآمد بود. بسیاری از آثار او در نگارخانه «Vienna Secession» نگهداری میشوند. این نقاش معروف اتریشی در سال 1918 در سن 55 سالگی درگذشت.