تحریم احتکار

رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم از احتکار نهی کرد و فرمود:
 
طعام را احتکار نمی کند، مگر خطاکار (حرّ عاملی، همان: ج 7، ص 426؛ نوری، همان: ج 13، ص 274) [، و نیز فرمود] که هر که احتکار کند تا بدین وسیله، گرانی را بر مسلمانان تحمیل کند، خداوند از او بری است (بیهقی، همان: ج 9، ص 354).
 
زمانی در مدینه طعام کمیاب شد. مسلمانان به آن جناب شکایت بردند. حضرت محتکران را امر فرمود که کالاهای احتکار شده را به وسط بازار و برابر دیدگان مردم بیاورند و به فروش رسانند (حرّ عاملی، همان: ج 17، ص 429؛ همان: ص 430).
 
امیر مؤمنان علیه السلام به پیروی از سیره رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم ، جلوگیری از احتکار را از شؤون حکومت دانست و مالک را فرمان داد:
 
از احتکار جلوگیری کن که رسول خدا از آن نهی فرمود... و هرگاه کسی بعد از نهی تو، به احتکار دست زد، وی را کیفر کن (فیض الاسلام، همان، ص 1017 و 1018).