رهبر انقلاب در
دیدار با فعالان بخش های اقتصادی کشور گفتند «ما باید ... بتوانیم خودمان را از درآمد نفت واقعاً بی نیاز کنیم. یکی از بزرگترین بلیات اقتصاد ما، و نه فقط اقتصاد ما، بلکه بلیات عمومی کشور، وابستگی ما به درآمد نفت است.» آقای اسدالله عسگراولادی، عضو اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران در یادداشت خود پیشنهاداتی را در جهت ارتقای نقش و اثرگذازی بخش خصوصی و به تبع آن کم رنگ شدن نقش نقت در اقتصاد کشور ارائه کرده است.
بخش خصوصی و حضور در تصمیم گیری ها میزان صادرات غیر نفتی ما در نخستین سال های پیروزی انقلاب در حدود 300 میلیون دلار بود که خوشبختانه این رقم در سال گذشته به مرز 32 تا 36 میلیارد دلار رسید. این جهش عظیم اقتصادی گویای توانمندی نظام جمهوری اسلامی در طول 30 گذشته است. اما این ابتدای راه است. فعالان اقتصادی کشور که همواره یار و یاور نظام مقدس جمهوری اسلامی و دولت بوده اند این ظرفیت و توانایی را دارند که گام های بلندتری در عرصه ی اقتصادی بردارند.
ما می توانیم صادرات غیر نفتی را به مرز صادرات نفت برسانیم و صادرات غیر نفتی را از واردات بیشتر کنیم. در چهار ماه نخست سال 90 صادرات غیرنفتی کشور از رشد خوبی نسبت به همین مدت در سال گذشته برخوردار بوده و این رشد نوید دهنده ی بیش از 42 تا 45 میلیارد دلار صادرات غیر نفتی در پایان سال است.
اما برای نیل به این هدف باید بخش خصوصی در مراجع تصمیم گیری اقتصاد کشور حضور داشته باشد. این فعالان اقتصادی و بخش خصوصی هستند که اقتصاد را با پوست و گوشت خود لمس می کنند و به خوبی دردها و گرفتاری های اقتصادی کشور را می دانند و به راه حل های آن نیز کاملاً واقف اند. به نظر من دولت باید در ترکیب هیأت های اقتصادی که به کشورهای مختلف می فرستد، نماینده ای از بخش خصوصی را نیز قرار دهد و این فرصت را به بخش خصوصی بدهد تا در رایزنی های اقتصادی با کشورهای جهان نقش مشاوره ای خود را ایفا کند.
آرزوی دیرینه پیشنهاد دوم در این خصوص سرمایه گذاری در بخش صادرات غیر نفتی است. صادرات غیرنفتی ایران در طی 5 سال آینده به سرمایه گذاری 25 میلیارد دلاری نیاز دارد که این امر نیز برعهده ی دولت خدمت گزار است. با آماده شدن این بسترها، بخش خصوصی این آمادگی را در خود می بیند که جهش صادراتی را رقم بزند.
نکته ی دیگر آن که صادرات غیر نفتی ایران باید از حالت سنتی به علمی تبدیل شود. در این مسیر نیاز داریم که ماشین آلات مدرن را به چرخه ی تولید واحدهای صنعتی اضافه کنیم. از این جهت اهمیت سرمایه گذاری در بخش صادرات غیر نفتی کاملاً احساس می شود. همه ی این ها در شرایطی است که ما برنامه ی بیست ساله و سند چشم انداز ایران 1404 را پیش روی خود داریم. برنامه ای که یکی از اهداف آن ارتقای ارزشی صادرات غیر نفتی از واردات و صادرات نفت است.
رهبر انقلاب در سال های آغازین انقلاب که رئیس جمهور بودند، یک آرزو داشتند و آن این که روزی برسد تا بتوان چاه های نفت را بست و اقتصاد کشور را با صادرات غیر نفتی به گردش درآورد. این آرزوی همه ی فعالان اقتصادی و مسؤولان دلسوز کشور است که برای تحقق این آرزو از هیچ تلاشی دریغ نمی ورزند.
