شیوه زندگی مهم‌ترین ابزار برای حفظ و ارتقای سلامت است و از بین دوازده عامل موثر در شیوه زندگی سلامت مدار چهار عامل (ایمان به خداوند، فعالیت فیزیکی منظم، تغذیه خوب و مدیریت استرس‌ها و هیجان‌های زندگی) از اهمیت بیشتری برخوردار هستند. ایمان به خداوند عاملی جدی در شیوه زندگی است که پس از سال‌ها فراموشی، اکنون در محافل علمی و سلامتی جهان مورد توجه واقع شده است و متخصصان جهانی سلامت می‌گویند: «وقت آن رسیده که به بعد معنوی سلامت توجه شود و آن عبارت است از: اعتقاد به خالق برتر و نظم حاکم بر جهان هستی و معنی‌دار بودن زندگی.» توجه به معنویت، پاسخ به یکی از نیازهای ضروری انسان بوده و کمبود آن مانند کمبود سایر موارد ضروری برای حیات انسان مانند کمبود ویتامین‌ها عوارض ناگوار و بیمارگونه فراوانی را در پی خواهد داشت.
این عامل به صورت مستقیم در سلامت معنوی و به صورت غیرمستقیم در همه ابعاد جسمی، روانی و اجتماعی سلامت تاثیرگذار است و برای دستیابی به سقف حداکثری سلامت نقش ویژه‌ای را ایفا می‌کند. در محیط فیزیکی، اجتماعی و روانی اطراف ما عوامل زیادی وجود دارند که تهدید کننده سلامت بوده و تعدادی از آنها از کنترل ما خارج هستند. درساده‌ترین شکل ایمان به خالق برتر و یک نیروی ماوراءالطبیعه قدرت و تحمل ما را در پیشگیری و از هم پاشیدگی ناشی از این عوامل مخرب افزایش می‌دهد. در کتاب ارزشمند رهنمودهای سلامت زیستن می‌خوانیم که: «اعتقاد به معنی داشتن زندگی، نظم حاکم بر جهان و قدرت برتر است که به زندگی فرد مفهومی ژرف‌تر می‌بخشد و روح انسان را فراتر از فرد به گذشت و بخشش و رسیدگی به نیازهای دیگران بیش از نیازهای خود فرامی‌خواند. پرورش روح به هر شیوه‌ای که انجام پذیرد نتیجه‌اش فرا رفتن از رنج‌های انسان است، ارتباط با خالق برتر از طریق عبادات، آیین‌ها و مراسم به زندگی فرد معنایی تازه می‌بخشد. افراد سالم از نظر روحی، اهدافی اساسی را در زندگی دنبال می‌کنند. آنها آموخته‌اند که چگونه عشق به شادی و آرامش را احساس کنند و به خود و به دیگران برای دستیابی به ظرفیت‌هایشان یاری رسانند.»
علایم و نشانه‌های برخورداری از معنویت چیست؟ در یک مقایسه اگر بهداشت جسمی را داشتن بدنی سالم با کارکرد مطلوب بدانیم، شخص برخوردار از بهداشت معنوی، توجه و کوشش برای دستیابی به کمال داشته، اخلاقیات و اصول تعریف‌شده‌ای دارد و هدفی متعالی را در زندگی دنبال کرده و متعهد به ارزش‌های والا و خالق برتر است. مختصر این که، ایمان به خداوند و خالق برتر، انسان را در توفان‌های مهیب زندگی و موقعیت‌های اضطراب‌آور و غیرقابل پیش‌بینی به صورت سپری محکم حفظ می‌کند. ایمان و معنویت در ساده‌ترین شکل آن همچون واکسنی است که ما را در هجوم بیماری‌های روانی یاری می‌کند.
منبع:www.salamat.com