همه ما در زندگی خودمان نیازمند برقرار کردن رابطه با دیگران هستیم. برخی از این روابط بسیار سطحی و گذرا هستند، در حالی که برخی دیگر ماندگارند و بخش مهمی از زندگی ما را تشکیل میدهند. حمایتی که فرد می تواند از شبکه اجتماعی خود دریافت کند نقش مهمی در سلامت روانی او دارد.
مطالعات نشان داده فردی که احساس می کند فرد یا افرادی وجود دارند که از او حمایت می کنند، از سلامت روانی بالاتری برخوردار است. اما رابطه افراد باید چه خصوصیاتی داشته باشد تا بتواند در مخاطب خود احساس مورد حمایت بودن را ایجاد کند؟ از مهمترین خصوصیات این رابطه آن است که کمککننده و پاسخگوی نیازها و مشکلات فرد باشید، به خصوص زمانی که فرد به آن نیاز دارد.
نکته دیگر ضابطهمندی حمایت است، به شکلی که از قبل بتوان رفتارتان را پیشبینی کرد که در چه شرایطی به کمک فرد خواهید آمد و یا در چه شرایطی انتظار دارید که خود فرد از پس مسائلش برآید. نه اینکه وقتی حالتان خوب بود و حوصله داشتید حمایتاش کنید؛ وگرنه، نه! قابل پیش بینی بودن به فرد نوعی احساس امنیت و اطمینان در برابر شرایط احتمالی آینده می دهد.
وقتی که ندانیم دوستان ما در چه شرایطی از ما حمایت خواهند کرد و در چه شرایطی پشت ما را خالی می کنند دچار اضطراب و سردرگمی خواهیم شد. بنابراین پیوستگی رفتار اهمیت زیادی دارد و هنگامی بیشترین تاثیر را دارد که بتواند تکرار شود و فرد را در شرایط حساس و بحرانی تنها نگذارد.
نکته مهم دیگر حفظ حد و مرزها و احترام به استقلال فردی است؛ به شکلی که بیش از اندازه در کارهای فرد سرک نکشد و نخواهد به هر قیمتی که شده از همه رموز او سر در بیاورد.
لازم نیست که حامی بتواند فرد را از کلیه خطرات احتمالی حفظ کند. معمولا عوارض و خطرات این گونه رفتارهای حمایتکننده بیش از حد، بیشتر از منافع آن است.
پرداختن به تکتک امور و جزئیات هریک از آنها قدرت تصمیمگیری و استقلال فرد را از او سلب می کند و بسیار آسیب زننده است. بنابراین حفظ نوعی اعتدال و پیوستگی راز ایجاد یک رابطه حامیانه خوب است.
پی نوشت ها :
* روان پزشک
منبع:www.salamat.com