مهربانی با دشمن

. وَ اَمَّا السّائِلَ فَلا تَنهَر. 1

«و اما سائل و درخواست کننده را از خود مران.»

اخلاق پسندیده امام علی الگوی هر مسلمان است و برای رسیدن به درجات عالیه اخلاقی باید همگان به ایشان تأسی و اقتدا کنیم.

یک روز در گرماگرم جنگ، یکی از سپاهیان دشمن که شمشیر خود را از دست داده بود، نزد امیرالمؤمنین علی آمد و عرض کرد:

«ای علی شمشیر خوبی داری، کاش آن را به من می بخشیدی؛ زیرا من اکنون شمشیری ندارم.»

امام علی به پیروی از قرآن که می فرماید:«درخواست کننده را ازخود مران.»شمشیر خود را به سوی او انداخت و فرمود:«این شمشیر مال تو باشد.»

آن سرباز دشمن از این کار امام تعجب کرد و گفت:

آیا در چنین وقتی، شمشیر خود را به دشمن می دهی؟

امام علی فرمود:

«چه می توان کرد؛ زیرا تو دست نیاز به سوی من دراز کردی و محروم کردن سائل و نیازمند ـ هر چند که دشمن باشد از جوانمردی دور است.»

مرد جنگجوی، خود را به پای امام انداخت و گفت:

«آنچه تو را چنین بزرگوار ساخته، دین و آیین توست. دین تو را می پذیرم و دستان تو را می بوسم.»2