خیلی از مردم از ما می‌پرسند که آیا امکان وجود متانول در عرقیاتی که به روش صنعتی تهیه می‌شوند، وجود دارد؟
باید در پاسخ به این عزیزان بگویم که پایه تهیه عرقیات به روش صنعتی و سنتی تقریبا یکسان است. تنها شکل ظروف یا میزان گیاه مصرفی ممکن است متفاوت باشد.
این عرقیات حاوی اسانس یا رایحه هستند و مصرف خوراکی آنها می‌تواند آثار و خواص آن گیاهان را داشته باشد. مثلا گیاه نعناع اثر ضددرد و نفخ دارد و عرق نعناع هم دارای همین خواص است اما موضوعی که باید مدنظر داشت آن است که اگر سازنده در تهیه عرق میزان گیاه کمی به کار ببرد و عرق مقدار کمی اسانس یا رایحه داشته باشد، عرق ضعیف بوده و خواص و اثر چندانی ندارد. مساله دیگری که باید در روند تهیه عرقیات مدنظر گرفت این است که در تهیه و به خصوص بعد از تهیه یعنی در زمان تقسیم در ظروف، ظروف آلوده به آلودگی‌های میکروبی یا قارچی نباشند.
در ضمن کار و تبخیر معمولا به دلیل سر و کار داشتن با گرما آلودگی به وجود نمی‌آید و اکثر آلودگی‌ها مربوط به بعد از اتمام روند تبخیر و به خصوص مربوط به محیط کاری و ظروف به کار رفته است.
به همین دلیل است که این عرقیات در اوایل، شفاف هستند ولی به مرور زمان در صورتی که آلودگی داشته باشند، کدر شده و رسوب یا کپک‌هایی در آنها مشاهده می‌شود. پس همه عرقیات باید کاملا شفاف بوده و هر نوع کدورت نشانه آلودگی است.
در بخش سنتی نیز از آنجا که میزان مصرف گیاه زیاد نیست، برگ (مثلا برگ نعناع) جداشده و عرق‌گیری می‌شود. در بخش صنعتی چون میزان مصرف گیاه بالاست گاهی ممکن است چوبه‌های گیاه وارد کار شود و در اثر تقطیر چوب‌ها متانول وارد عرق شود. اگر میزان متانول در عرق بالا باشد خطرناک خواهد بود. البته وجود متانول را تا زمانی که آزمایش نکنند، نمی‌توان اثبات کرد و موضوعی عمومی نیست و نمونه‌ها باید به دقت مورد آزمایش قرار بگیرند.
منبع:www.salamat.com