به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری میزان، مجلس نمایندگان آمریکا روز چهارشنبه در نهایت پس از کش‌وقوس‌های فراوان طرح تحریمهای جامع علیه ایران، روسیه و کره‌شمالی را با اکثریت آراء یعنی 419 رأی مثبت و تنها 3 رأی مخالف به تصویب رساند.
بر مبنای این طرح ایران به اتهام «حمایت از تروریسم، نقض حقوق بشر، و برنامه توسعه موشک‌های بالستیک»، کره‌شمالی به خاطر آزمایش‌های موشکی بالستیک قاره‌پیما و بی‌توجهی به قطعنامه‌های سازمان ملل و روسیه نیز به بهانه دخالت و دستکاری در روند برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری 2016 آمریکا تحت تحریمهای شدید قرار می‌گیرند.
طرحی که روز چهارشنبه هفته پیش مجلس نمایندگان آمریکا علیه ایران، روسیه و کره‌شمالی به تصویب رساند در واقع نسخه جدید و توسعه یافته طرحی بود که در اواسط خردادماه سال جاری 14 نفر از نمایندگان مجلس سنا آمریکا از جمله «رابرت منندز» و «باب کروکر» تحت عنوان «قانون 2017 مقابله با اقدامات بی‌ثبات‌کننده ایران» یا به اختصار «S.722» به کمیته روابط خارجی مجلس سنا ارائه دادند تا پس از بررسی به در مجلس سنا به رأی گذاشته شود.
طرح تحریمهای ایران در چهارم خردادماه سال جاری در کمیته روابط خارجی مجلس سنای آمریکا به تصویب رسید که مورد استقبال دولت آمریکا نیز قرار گرفت.
اما پیش از رأی‌گیری در مجلس سنا دموکرات‌های مجلس سنا اعلام کردند تنها در صورتی به این طرح رأی مثبت می‌دهند که روسیه نیز به این طرح تحریمی اضافه شود، بنابراین علی‌رغم میل دونالد ترامپ که به نظر می‌رسد در پی سیاست تنش‌زدایی با روسیه باشد، جمهوریخواهان مجلس سنا موافقت کردند که روسیه را نیز به این طرح تحریمی اضافه کنند.
در 24 خردادماه 97 سناتور دموکرات وجمهوریخواه به اضافه‌شدن روسیه به عنوان یک متمم طرح تحریمی ایران رأی مثبت دادند و تنها 2 دو سناتور رأی منفی دادند.
استدلال نمایندگان دموکرات مجلس سنا برای گنجاندن روسیه به این طرح ادعای دخالت دولت روسیه در انتخابات ریاست‌جمهوری 2016 آمریکا است که به تلافی باید مقامات ارش این کشور و نهاد‌های آن هدف تحریمهای این طرح قرار گیرند؛ این طرح تحریمی رئیس‌جمهور آمریکا را موظف می‌کند برای هرگونه کاهش تحریمهای روسیه از مجلس نمایندگان آمریکا (کنگره) اجازه بگیرد.
سرانجام مجلس سنا در روز 25 خرداد با اکثریت آراء طرح تحریمهای علیه ایران با عنوان «مقابله با اقدامات بی‌ثبات‌کننده ایران» را با 98 رأی موافق و تنها 2 رأی مخالف به تصویب رساند.
هم‌اکنون این طرح تحریمی مجلس سنا علیه ایران به همراه متمم آن یعنی طرح تحریمی علیه روسیه برای اینکه به قانون تبدیل شود می‌بایست در کنگره نیز تصویب شود و پس از آن دونالد ترامپ آن را امضاء کند.
اما این طرح به مدت چند هفته در مجلس نمایندگان مسکوت باقی ماند و بحث‌هایی درباره آن درگرفت، دونالد ترامپ و کاخ سفید تلاش می‌کردند تا روسیه را از این طرح خارج کنند، و از سوی دیگر مجلس نمایندگان کره‌شمالی را نیز به این طرح اضافه کردند.
با اضافه‌شدن کره‌شمالی به این طرح تحریمی، عنوان کلی آن از «قانون مقابله با اقدامات بی‌ثبات‌کننده ایران» به «قانون مقابله با دشمنان آمریکا از طربق تحریمها» تغییر یافت و با همین عنوان بامداد روز چهارشنبه (4 مرداد) در کنگره آمریکا به رأی گذاشته شد و با 419 رأی موافق و تنها 3 رأی مخالف به تصویب رسید.
از آنجایی که در مجلس نمایندگان کره‌شمالی را نیز به طرح اولیه مجلس سنا اضافه کرده بودند و هم‌اکنون عنوان کلی آن نیز تغییر کرده بود می‌بایست دوباره به مجلس سنا برگردد و به رأی گذاشته شود؛ مجلس سنا نیز در پنچ‌شنبه شب (5 مرداد) طرح تحریمهای جامع علیه ایران، روسیه و کره‌شمالی را با 98 رأی موافق و 2 رأی منفی به تصویب رساند.
هم‌اکنون این طرح یک گام دیگر برای تبدیل‌شدن به قانون فاصله دارد، یعنی امضاء دونالد ترامپ. رئیس‌جمهور آمریکا این اختیار را دارد تا طرحی را وتو کند، اما گذشته از اینکه کاخ سفید ساعاتی پس از تصویب این طرح در مجلس نمایندگان و مجلس سنا اعلام کرد که دونالد ترامپ با احتمال خیلی بالا این طرح را امضاء می‌کند، وتوکردن این طرح از سوی دونالد ترامپ عملی کاملا بیهوده است چرا که رأی قاطع دو مجلس آمریکا به این طرح عملا وتو او را بی‌اثر می‌کند؛ بر طبق قانون کنونی آمریکا رأی وتو رئیس‌جمهور با دوسوم آراء دو مجلس سنا و نمایندگان بی‌اثر می‌شود.
در ادامه بخشی از این طرح که مربوط به نوع تحریمهای مربوط به ایران است و قرار است پس از امضاء دونالد ترامپ اجرایی شوند آورده شده‌است.
متن کامل طرح تحریمهای جدید آمریکا علیه ایران
جلسه اول
آقایان کروکر، منندز، روبیو، کاردین، کاتن، آقای کیسی، کروز، بنت، ریچ، کونز، سالیوان، بلومنتال، یانگ و کانلی به منظور اعمال تحریم علیه ایران در رابطه با برنامه موشک‌های بالستیک ایران، حمایت از اقدامات تروریستی بین المللی، نقض حقوق بشر و به دلیل سایر مقاصد ایران، طرحی را به کمیته روابط خارجی مجلس سنا تقدیم کرده‌اند.
طرح
طرح پیش‌رو به منظور اعمال تحریم علیه ایران در رابطه با برنامه موشک‌های بالستیک ایران، حمایت از اقدامات تروریستی بین المللی، نقض حقوق بشر و به دلیل سایر مقاصد (ایران) با هدف تصویب در سنا و مجلس نمایندگان آمریکا ارائه می‌شود.
بخش 1. عنوان کوتاه؛ فهرست مطالب
(الف) عنوان کوتاه - این لایحه "قانون 2017 مقابله با اقدامات بی ثبات کننده ایران" خوانده می‌شود.
(ب) فهرست مطالب – محتوای این قانون به شرح زیر است:
بخش 1. عنوان کوتاه؛ فهرست مطالب
بخش 2. تعاریف
بخش 3. راهبرد منطقه‌ای مقابله با تهدید‌های متعارف و نامتقارن ایران در خاورمیانه و شمال آفریقا
بخش 4. اعمال تحریمهای بیشتر در پاسخ به برنامه موشک‌های بالستیک ایران
بخش 5. اعمال تحریمهای مرتبط با تروریسم در رابطه با سپاه پاسداران
بخش 6. اعمال تحریمهای بیشتر در رابطه با اشخاص مسئول در نقض حقوق بشر
بخش 7. اعمال تحریمهای تسلیحاتی
بخش 8. تداوم تاثیر تحریمهای مرتبط با حمایت ایران از تروریسم
بخش 9. گزارش درباره هماهنگی میان آمریکا و اتحادیه اروپا درخصوص اعمال تحریمها
بخش 10. گزارش درباره شهروندان آمریکایی بازداشت شده در ایران
بخش 11. استثنائات درباره امنیت ملی و کمک‌های انساندوستانه؛ قاعده تفسیر
بخش 12. اختیار رئیس جمهوری در بی‌اثرکردن تحریم ها
بخش 2. تعاریف
در این قانون:
(1) اقدام تروریستی بین المللی- عبارت «قانون تروریستی بین المللی» همان تعریفی را دارد که در بخش 14 قانون تحریمهای ایران 1996 آمده است (Public Law 104–172؛ 50 U.S.C. 7، 1701 note).
(2) کمیته‌های مربوطه در کنگره. - عبارت «کمیته‌های مربوطه در کنگره» همان معنی را دارد که در بخش 14 قانون تحریمهای ایران 1996 آمده است (Public Law 12، 104–172؛ 50 U.S.C. 1701 note).
(3) شخص خارجی- عبارت «شخص خارجی» به کسی گفته می‌شود که اهل آمریکا نباشد.
(4) شخص ایرانی- عبارت «شخص ایرانی» به کسی گفته می‌شود که (الف) فردی که شهروند ایران است یا ملیت ایرانی دارد؛ یا (ب) شرکتی که تحت قوانین ایران سازماندهی شده یا در حیطه قوانین دولت ایران قرار دارد.
(5) IRGC. - عبارت «IRGC» یعنی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
(6) دانسته (آگاهانه) – عبارت «دانسته» همان معنایی را دارد که در بخش 14 قانون تحریمهای ایران 1996 آمده است (Public Law 104–172؛ 11، 50 U.S.C. 1701 note).
(7) شخص- عبارت «شخص» یعنی فرد یا شرکت.
(8) شخص آمریکایی- عبارت «شخص آمریکایی» یعنی (الف) یک شهروند آمریکایی یا یک بیگانه که برای اقامت دائم در آمریکا به طور کامل پذیرش شده است؛ یا (ب) شرکتی که تحت قوانین آمریکا یا در چارچوب هر یک از حوزه‌های قانونی آمریکا سازماندهی شده باشد؛ شعبه خارجی چنین شرکت‌هایی شامل این مورد می‌شود.
بخش 3. راهبرد منطقه‌ای برای مقابله با تهدید‌های متعارف یا نامتقارن ایران در خاورمیانه و شمال آفریقا
(الف) کلیات- وزیر خارجه، وزیر دفاع، وزیر خزانه‌داری و مدیر آژانس اطلاعات ملی حداکثر تا 180 روز پس از تصویب این قانون و هر دو سال یکبار باید بطور مشترک راهبردی را در جهت مقابله با تهدید‌ها و فعالیت‌های متعارف و نامتقارن ایران علیه آمریکا و متحدان کلیدی واشنگتن در خاورمیانه، شمال آفریقا و ماورای آن تدوین کرده و به کمیته‌های مربوطه در کنگره تسلیم کنند.
(ب) عناصر- راهبردی که در بند فوق آمده باید دربرگیرنده دستکم موارد زیر باشد:
(1) خلاصه‌ای از طرح ها، ابزار‌ها و اهداف نزدیک و بلند مدت آمریکا برای مقابله با فعالیت‌های بی ثبات کنده ایران، از جمله شناسایی کشور‌هایی که هدف مشترکی در مقابله با اهداف بی ثبات کننده ایران دارند.
(2) خلاصه‌ای از توانمندی‌ها و کمک‌های کشور‌ها به تلاش‌های مشترک در مقابله با فعالیت‌های بی ثبا کننده ایران و خلاصه‌ای از اقدامات یا کمک‌های بیشتر که هر کشوری می‌تواند ارائه دهد.
(3) ارزیابی توانمندی‌های نیرو‌های متعارف ایران و ارزیابی طرح‌های ایران برای ارتقای توانمندی‌های نیرو‌های متعارف؛ شامل نحوه دستیابی، توسعه و استقرار قابلیت‌های موشک‌های کروز و بالستیک، هواپیما‌های بدون سرنشین و قابلیت‌های ضد دسترسی یا منطقه ممنوعه و توان تهاجمی دریایی.
(4) ارزیابی توانمندی‌های تسلیحات شیمیایی و بیولوژیک ایران و ارزیابی طرح‌های ایرانی برای ارتقای قابلیت‌های شیمیایی و بیولوژیک.
(5) ارزیابی فعالیت‌های نامتقارن ایران در منطقه، شامل: (الف) حجم، قابلیت‌ها و فعالیت‌های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از جمله سپاه قدس؛ (ب) حجم، قابلیت‌ها و فعالیت‌های عملیاتی سایبری ایران؛ (ج) انواع و میزان حمایت‌های مالی، کمک‌های مرگبار و غیرمرگبار و آموزش‌های ایران که در اختیار حزب الله، حماس، گروه‌های ویژه در عراق، رژیم بشار اسد در سوریه، مبارزان حوثی در یمن و سایر گروه‌های خشونت طلب در خاورمیانه قرار گرفته است؛ و (د) حیطه و اهداف عملیات‌های اطلاعاتی ایران و استفاده از تبلیغات رسانه‌ای.
(6) خلاصه‌ای از اقدامات آمریکا که به صورت یکجانبه یا در همکاری با دولت‌های خارجی به منظور مقابله با فعالیت‌های بی ثبات کننده ایران انجام شده است، از جمله: (الف) ممانعت از ارسال سلاح‌های مرگبار ایرانی به گروه‌هایی که طبق بخش 219 قانون مهاجرت و ملیت (8 U.S.C. 1189) سازمان‌های تروریستی خارجی قلمداد می‌شوند.
(ب) دخالت ایران در خطوط بین المللی کشتیرانی تجاری؛
(ج) تلاش ایران برای تضعیف یا برانداختن دولت‌هایی در خاورمیانه که به طور بین المللی به رسمیت شناخته شده اند؛ و
(د) حمایت ایران از رژیم بشار اسد در سوریه، شامل: (a) کمک مالی، تجهیزات و پرسنل نظامی و سایر حمایت‌های که در اختیار آن رژیم قرار گرفته؛ و (b) حمایت و هدایت سایر بازیگران مسلحی که سوری و ایرانی نیستند و از جانب آن رژیم عمل می‌کنند.
(ج) شکل راهبرد - راهبرد درخواست شده در بخش (الف) باید به شکل طبقه بندی نشده باشد، اما می‌تواند همراه با ضمیمه‌های طبقه بندی شده ارائه شود.
بخش 4. اعمال تحریمهای بیشتر در پاسخ به برنامه موشک‌های بالستیک ایران
(الف) کلیات. - رئیس جمهوری باید تحریمهای مندرج در بند (ب) را در رابطه با شخصی که رئیس جمهوری مشخص می‌کند در همان تاریخ تصویب این قانون یا بعد از آن اعمال کند.
(1) شخصی که با هر فعالیتی به فعالیت‌های دولت ایران در رابطه با برنامه موشک‌های بالستیک آن یا هر برنامه دیگر ایران در جهت توسعه و استقرار یا نگهداری سیستم‌های شلیک تسلیحات کشتار جمعی ازجمله هر تلاشی برای تولید، دستیابی، تملک، توسعه، حمل، انتقال یا استفاده از چنین قابلیت‌هایی کمک مادی کرده باشد یا خطری مادی ایجاد کرده باشد؛
(2) شرکتی که جانشین شخصیتی شده که در پاراگراف (1) به آن ارجاع شده است؛
(3) مالک یا کنترل کننده، تحت مالکیت یا تحت کنترل، یا تحت کنترل مشترک یا مالکیت مشترک شخصیتی است که در پاراگراف (1) آمده است؛
(4) از جانب یا برای شخصیتی عمل می‌کند که در پاراگراف (1)، (2) یا (3) آمده است؛ یا (5) به طور دانسته [آگاهانه]حمایت‌های مالی، مادی، فنی یا سایر حمایت‌ها یا کالا‌ها و خدمات در حمایت از شخصیت مورد اشاره در پاراگراف (1)، (2)، (3) یا (4)، ارائه داده یا برای انجام آن تلاش کرده باشد.
(ب) مشروح تحریم ها- شرح تحریمها در این بخش به صورت زیر است:
(1) توقیف (بلوکه کردن) دارایی ها: رئیس جمهوری باید مطابق با قانون اختیارات اقتصادی در شرایط اضطراری بین المللی، همه نقل و انتقالات دارایی‌ها و سود‌های حاصل از این دارایی‌ها را که به هر شخص موضوعه در بند (الف) تعلق دارد متوقف کند، البته اگر چنین سود‌ها یا دارایی‌هایی در آمریکا باشد یا به آمریکا بیاید یا در مالکیت یا کنترل شخصیتی آمریکایی قرار داشته باشد یا قرار بگیرد.
(2) راه ندادن به آمریکا - وزارت خارجه باید از اعطای روادید به شخصی که در بند (الف) آمده و بیگانه است امتناع کند و وزارت امنیت داخلی نباید وی را به ایالات متحده راه دهد.
(ب) مجازات ها- شخصی که هر نوع مقررات، مجوز یا دستوری را که برای اجرای بند (ج) (1) آمده است نقض کرده، یا در جهت نقض آن تلاش کند، برای نقض آن توطئه کند یا باعث نقض آن شود باید مشمول مجازات‌هایی شود که در بخش‌های (ب) و (ج) بند 206 قانون اختیارات اقتصادی در شرایط اضطراری بین المللی می‌آید (5091 U.S.C. 1705)؛ درست به اندازه مجازات شخصی که مرتکب یک اقدام غیرقانونی تشریح شده در بخش (الف) همان قسمت، شده است.
(د) گزارش درباره کمک‌ها به برنامه موشک‌های بالستیک ایران:
(1) کلیات: رئیس جمهوری تا 90 روز بعد از تصویب این قانون و بعد از آن هر 180 روز یکبار باید به گزارشی درباره اشخاصی که در زیر توصیف می‌شوند به کمیته‌های مربوطه کنگره ارائه دهد: (الف) شخصی که در دوره مشخص شده در پاراگراف (2) فعالیتی انجام داده است که به فعالیت‌های دولت ایران در رابطه با برنامه موشک‌های بالستیک یا هر برنامه دیگری در ایران برای توسعه، استقرار یا نگهداری سیستم‌های دارای قابلیت شلیک سلاح‌های کشتار جمعی از جمله هر تلاشی برای تولید، دستیابی، تملک، توسعه، حمل، انتقال یا استفاده از چنین قابلیت هایی، کمک مادی کرده یا با ارائه کمک مادی خطری را ایجاد کرده است. (ب) شخصی که جانشین شخصی شده که در زیرپاراگراف (الف) به آن ارجاع شده است؛
(ج) مالک یا کنترل کننده، تحت مالکیت یا تحت کنترل، یا مالکیت مشترک یا تحت کنترل مشترک شخصیتی است که در زیرپاراگراف (الف) آمده است؛
(د) برای یا از جانب شخصی عمل می‌کند که در زیرپاراگراف (الف)، (ب) یا (ج) آمده است؛ یا
(ه) بدانیم یا باور داشته باشیم که حمایت‌های مالی، مادی، فنی یا سایر حمایت‌ها یا کالا‌ها و خدمات در حمایت از شخص مورد اشاره در زیرپاراگراف (الف)، (ب)، (ج) یا (د)، ارائه داده یا برای آن تلاش کرده باشد.
(2) دوره مشخص شده:دوره مشخص شده در این پاراگراف دوره‌ای است که (الف) در صورتی که اولین گزارش طبق پاراگراف (1) ارائه شود این دوره از 14 ژوئیه 2015 شروع شده و در تاریخ تسلیم گزارش پایان می‌یابد؛ و (ب) در صورتی که گزارش دیگری وجود داشته باشد و طبق دوره 180 روزه به پیش می‌رود.
(3) شکل گزارش: هر گزارشی که طبق پاراگراف (الف) ارائه شود باید به شکل طبقه بندی نشده باشد، اما می‌تواند یک ضمیمه طبقه بندی شده داشته باشد.
بخش 5. اعمال تحریمهای مرتبط با تروریسم در رابطه با سپاه پاسداران
(الف) یافته‌ها- کنگره به دنبال یافته‌های زیر است:
(1) سپاه پاسداران مشمول فرمان اجرایی 13382 (50 U.S.C. 1701 note) در رابطه با توقیف دارایی‌های اشاعه‌دهندگان و حامیان سیستم پرتاب تسلیحات کشتار جمعی، لایحه جامع تحریمها، پاسخگویی و عدم سرمایه گذاری در ایران 2010 (22 U.S.C. 11، 8501 et seq.)، دستور اجرایی 13553 (50 U.S.C. 12، 1701 note) در رابطه با توقیف دارایی‌ها و ممانعت از ورود اشخاص خاصی به ایالات متحده در ارتباط با نقض فاحش حقوق بشر توسط دولت ایران و سوریه از طریق فناوری اطلاعات است.
(2) نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (که در این بخش ‘‘IRGC-QF’’ خوانده می‌شود) بازوی اصلی دولت ایران برای اجرای سیاست‌های آن در حمایت از گروه‌های تروریستی و شورشی است. نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی کمک لجستیکی، حمایت مادی، آموزشی و مالی در اختیار شبه نظامیان و عوامل تروریستی در سراسر خاورمیانه و جنوب آسیا قرار می‌دهد و در اکتبر 2007 به دلیل حمایت از تروریسم و از سوی وزارت خزانه داری و متعاقب فرمان اجرایی 1322450 U.S.C. 1701 note) مرتبط با توقیف اموال و منع نقل و انتقالات میان اشخاصی که مرتکب اعمال تروریستی شده یا تهدید به ارتکاب آن می‌کنند یا از آن حمایت می‌کنند) تحریم‌هایی علیه آن وضع شد.
(3) کلیت سپاه پاسداران (نه فقط سپاه قدس) مسئول اجرای برنامه بین المللی ایران برای اجرای فعالیت‌های بی ثبات کننده، حمایت از اقدامات تروریستی بین المللی و برنامه موشک‌های بالستیک است.
(ب) کلیات- رئیس جمهوری تا 90 روز پس از تصویب این لایحه، تحریمهای مشروح در بخش (ج) را در رابطه با سپاه انقلاب اسلامی و اشخاص خارجی را که مقام، عامل یا وابسته سپاه هستند، اعمال خواهد کرد.
(ج) مشروح تحریم ها: تحریمهای مشروح در این بخش تحریم‌هایی است که متعاقب فرمان اجرایی 13224 (50 U.S.C. 1701 note مربوط به توقیف دارایی‌ها و ممنوعیت نقل و انتقالات [مالی]با افرادی که مرتکب اعمال تروریستی شده یا تهدید به ارتکاب آن کرده اند یا از تروریسم حمایت می‌کنند) در رابطه با شخص خارجی اعمال می‌شود.
بخش 6. اعمال تحریمهای بیشتر در رابطه با اشخاص مسئول در نقض حقوق بشر
(الف) کلیات: وزیر خارجه باید تا 90 روز پس از تصویب این لایحه و پس از آن به صورت سالانه فهرستی از هر شخصی که وزیر طبق شواهد معتبر زیر تعیین می‌کند به کمیته‌های مربوطه در کنگره ارائه دهد.
(1) مرتکب کشتار غیرقانونی، شکنجه یا سایر مواردی که به طور بین‌المللی نقض آشکار حقوق بشر خوانده می‌شود، شده باشد، علیه افراد داخل که بخواهند: (الف) فعالیت غیرقانونی مقامات دولتی ایران را فاش کنند؛ یا (ب) به آزادی‌هایی مانند آزادی مذهب، بیان، اجتماع و انجمن و حق محاکمه عادلانه و انتخابات دمکراتیک و حقوق بشری را که به صورت بین المللی به رسمیت شناخته شده است، دست یابند، یا آن‌ها را اجرا کند، یا از آن‌ها دفاع کنند یا اشاعه دهند. و (2) به عنوان عامل یک شخص خارجی یا از جانب آن در فعالیتی که در پاراگراف (1) شرح آن رفته، فعالیت کرده باشد.
(ب) شرح تحریم ها:
(1) کلیات: رئیس جمهوری می‌تواند طبق لایحه اختیارات اقتصادی در شرایط اضطراری بین المللی (50 U.S.C. 1701 et seq.) همه نقل و انتقال دارایی‌ها و سود دارایی‌های شخص مورد نظر در بند (الف) را اگر در ایالات متحده باشد یا به ایالات متحده بیاید یا تحت مالکیت یا کنترل یک شخص آمریکایی باشد یا دربیاید، مسدود کند.
(2) مجازات‌ها: هر فردی که پاراگراف (1) یا هر مقرراتی، مجوزی یا فرمانی را که در جهت اجرای پاراگراف (1) صادر شده باشد زیر پا بگذارد یا برای نقض آن تلاش کند یا باعث نقض آن شود باید مشمول مجازات‌هایی شود که در بخش‌های (ب) و (ج) قسمت 206 لایحه اختیارات اقتصادی در شرایط اضطراری بین المللی (50 U.S.C. 1705) مطرح شده است؛ درست به اندازه شخصی که مرتکب عملی غیرقانونی شده و در بخش (الف) همان قسمت توضیح داده شده است.
بخش 7. اعمال تحریمهای تسلیحاتی
(الف) بطور کلی، به استثنای قسمت (د)، رئیس‌جمهوری باید تحریمهای مشروح در بخش (ب) را در رابطه با هر فردی که در زیر می‌آید اعمال کند:
(1) فردی که مشارکت دارد در هر فعالیتی که از لحاظ مادی به تامین، فروش یا انتقال مستقیم یا غیرمستقیم هر نوع تانک، خودروی زرهی، سیستم‌های توپخانه‌ای با کالیبر بالا، هواپیمای جنگی، هلی کوپتر جنگی، ناو، موشک یا سیستم‌های موشکی طبق تعریف و اهداف برنامه ثبت تسلیحات متعارف سازمان ملل به ایران یا از ایران و استفاده یا بهره گرفتن از آن‌ها در ایران یا توسط ایران نقش داشته باشد؛ یا
(2) شخصی که هر نوع آموزش فنی، خدمات یا منابع مالی، توصیه یا دیگر خدمات یا کمک‌های مربوط به تامین، فروش، انتقال، تولید، نگهداری و استفاده از تسلیحات و موارد مربوطه مشروحه در پاراگراف (1) در اختیار ایران قرار دهد.
(ب) شرح تحریم ها: (1) توقیف دارایی: رئیس جمهوری باید طبق لایحه اختیارات اقتصادی در شرایط اضطراری بین المللی (50 U.S.C. 1701، 14 et seq.) همه نقل و انتقالات دارایی‌ها و سود دارایی‌های شخص مورد نظر در بند (الف) را اگر چنین دارایی‌ها و سود‌هایی در ایالات متحده باشد یا به ایالات متحده بیاید یا تحت مالکیت یا کنترل یک شخص آمریکایی باشد یا دربیاید، مسدود کند.
(2) راه ندادن به آمریکا: وزارت خارجه باید از اعطای روادید به شخصی که در بند (الف) آمده و بیگانه است امتناع کند و وزارت امنیت داخلی نباید وی را به ایالات متحده راه دهد.
(ج) مجازات ها: هر فردی که پاراگراف (ب) (1) یا هر مقرراتی، مجوزی یا فرمانی را که در جهت اجرای پاراگراف (1) صادر شده باشد زیر پا بگذارد یا برای نقض آن تلاش کند یا باعث نقض آن شود باید مشمول مجازات‌هایی شود که در بخش‌های (ب) و (ج) قسمت 206 لایحه اختیارات اقتصادی در شرایط اضطراری بین المللی (507 U.S.C. 1705) مطرح شده است؛ درست به همان اندازه‌ای که یک شخص مرتکب عملی غیرقانونی شده و در بخش (الف) همان قسمت توضیح داده شده است.
(د) استثنا: نیازی نیست که رئیس جمهوری تحریمهای بخش (الف) را علیه شخصی که در فعالیتی که شرحش آمده است، اعمال کند، اما به شرطی که رئیس جمهوری به کمیته مربوطه در کنگره مجوز بدهد که: (1) اجازه این فعالیت به سود منافع ملی آمریکا است؛ (2) ایران دیگر تهدیدی مهم علیه امنیت ملی ایالات متحده و متحدان ایالات متحده نیست؛ و (3) حکومت ایران حمایت مالی و عملیاتی از اقدامات تروریستی را متوقف کرده است و دیگر شرایط لازم برای معرفی به عنوان یک دولت حامی تروریسم را ندارد. (ه) تعریف دولت حامی تروریسم: در این بخش، عبارت «دولت حامی تروریسم» به معنای کشوری است که وزیر خارجه (آمریکا) تعیین کرده است دولتش مکررا بنا به مقاصد زیر از اقدامات تروریستی حمایت کرده است:
(1) بخش 6 (j) (1) (A) لایحه صادرات دولت 1979 (50 U.S.C. 4605 (j) (1) (A ادامه اجرای آن متعاقب لایحه اختیارات اقتصادی در شرایط اضطراری به و به قوت خود باقی است (50 U.S.C. 1701 et 9 seq)
(2) بخش 620 (a) لایحه کمک‌های خارجی 1961 (22 U.S.C. 2371 (a)
(3) بخش 40 (d) لایحه کنترل صادرات سلاح (22 U.S.C. 278d)؛ یا
(4) یا هر ماده قانونی دیگر.
بخش 8. ادامه تاثیر تحریمهای مرتبط با حمایت ایران از تروریسم
(الف) کلیات: تحریمهای آمریکا که در رابطه با یک شخص طبق دستور اجرایی 13382 (50، 19 U.S.C. 1701 note در رابطه با توقیف دارایی‌های توزیع کنندگان سیستم‌های شلیک تسلیحات کشتار جمعی) یا فرمان اجرایی 13224 (50 U.S.C.22، 1701 note; در رابطه با توقیف دارایی‌ها و ممانعت از مبادلات با اشخاصی که مرتکب تروریسم شده یا از تهدید به ارتکاب آن می‌کنند یا از آن حمایت می‌کنند) اعمال شده و تحریم‌هایی که در نتیجه فعالیت‌های مشروح در بخش (ب) آمده اند و تا روز قبل از تصویب این لایحه به قوت خود باقی است تا 90 روز بعد از آنکه رئیس جمهوری مجوز مشروح در بخش (ج) در رابطه با آن شخص را به کمیته‌های مربوطه در کنگره تقدیم می‌کند به قوت خود باقی خواهد ماند. (ب) مشروح فعالیت ها: فعالیتی که در این بخش شرح داده می‌شود عبارت است از-
(1) فعالیتی که به برنامه موشک‌های بالستیک دولت ایران کمک کند؛ یا
(2) از اقدامات تروریستی حکومت ایران حمایت کند.
(ج) مجوز:
(1) کلیات: مجوزی که در این بخش شرح داده می‌شود مجوزی است که شخصی در رابطه با تحریمهای اعمالی تحت فرمان اجرایی 13382 یا فرمان اجرایی 13224، طی سه ماهه منتهی به تاریخ مجوز، کسب کرده است و از هر فعالیت مشروح در بخش (ب) حمایت نکرده، اما یا آن را تسهیل کرده یا در آن مشارکت داشته است.
(2) ارسال به کنگره:
(الف) کلیات: رئیس جمهوری باید مجوز شرح داده شده در پاراگراف (1) را به صورت مکتوب به کمیته‌های مربوطه در کنگره تسلیم کند و شامل توجیهات لازم برای صدور مجوز باشد.
(ب) شکل مجوز: مجوزی که در پاراگراف (1) شرح داده شده است باید به صورت طبقه بندی نشده ارائه شود، اما می‌تواند شامل یک ضمیمه طبقه بندی شده باشد.
(د) اعمال مجدد: اگر تحریمها علیه شخصی که مشمول این بخش است، معلق شود اگر رئیس جمهوری مشخص کند که آن شخص فعالیت‌های مشروح در بخش (ب) را از سر گرفته است چنین تحریم‌هایی باید دوباره اعمال شود.
بخش 9. گزارش هماهنگی تحریمها میان ایالات متحده و اتحادیه اروپا
(الف) کلیات: رئیس جمهوری باید تا 90 روز پس از تصویب این لایحه و هر 180 روز پس از آن، گزارشی مشتمل بر موارد زیر به کمیته مربوطه در کنگره ارسال کند:
(1) تشریح هر یک از موارد مطروحه طی دوره مشخص شده در بخش (ب) که:
(الف) آمریکا علیه شخصی به دلیل فعالیتی در ارتباط با اشاعه تسلیحات کشتار جمعی یا سیستم‌های پرتاب چنین تسلیحاتی به ایران یا توسط ایران، حمایت از اقدامات تروریستی ایران یا نقض حقوق بشر در ایران تحریمی را اعمال کرده است، اما اتحادیه اروپا تحریمهای مربوطه را اعمال نکرده است؛ و
(ب) اتحادیه اروپا علیه شخصی به دلیل فعالیتی در ارتباط با اشاعه تسلیحات کشتار جمعی یا سیستم‌های پرتاب چنین تسلیحاتی به ایران یا توسط ایران، حمایت از اقدامات تروریستی ایران یا نقض حقوق بشر در ایران تحریمی را اعمال کرده است، اما آمریکا تحریمهای مربوطه را اعمال نکرده است.
(2) توضیح دلیل اینکه چه تفاوتی میان تحریمهای اتحادیه اروپا و تحریمهای آمریکا در زیرپاراگراف‌های (الف) و (ب) پاراگراف (1) آمده است، وجود دارد.
(ب) دوره مشخص شده: دوره مشخص شده در این بخش عبارت است از:
(1) اگر گزارش اول درباره بخش (الف) ارائه شود آغاز آن از 22 سپتامبر 2009 خواهد بود و پایان آن زمانی است که تحویل می‌شود. (2) در صورتی که گزارش دیگری وجود داشته باشد دوره 180 روزه پیش از تسلیم ملاک است.
(ج) شکل گزارش. - گزارشی که طبق بخش (الف) ارائه می‌شود باید به صورت غیرطبقه بندی نشده باشد، اما می‌تواند ضمیمه‌ای طبقه بندی شده داشته باشد.
بخش 10: گزارش درباره شهروندان آمریکایی بازداشت شده در ایران
(الف) کلیات: رئیس جمهوری باید تا 90 روز پس از تصویب این لایحه و پس از آن هر 180 روز یکبار، گزارشی درباره شهروندان ایالات متحده بازداشت شده و همچنین آنانی که شهروند سایر کشور‌ها نیز هستند و توسط ایران یا گروه‌های مورد حمایت ایران بازداشت شده اند به کمیته مربوطه در کنگره ارائه دهد. این گزارش باید شامل موارد زیر باشد:
(1) اطلاعات درباره هر مسئول دولتی در ایران که به هر نحوی در این بازداشت‌ها دخیل است؛ و
(2) خلاصه‌ای از تلاش‌های دولت آمریکا که به منظور آزادی سریع این شهروندان انجام شده است.
(ب) شکل گزارش: این گزارش که در بخش (الف) خواسته‌شده است باید به صورت غیرطبقه بندی نشده ارائه شود، اما می‌تواند یک ضمیمه طبقه بندی شده داشته باشد.
بخش 11. استثنائات درباره امنیت ملی و کمک‌های انساندوستانه؛ قاعده تفسیر
(الف) کلیات- فعالیت‌های زیر باید از تحریمهای بخش‌های 4، 5، 6 و 7 مستثنی باشد:
(1) هر فعالیتی که مشمول بند پنج (V) لایحه امنیت ملی 1947 (50 U.S.C. 3091 et seq.) یا فعالیت‌های اطلاعاتی مجوزدار آمریکا است.
(2) پذیرش یک بیگانه در آمریکا اگر مستلزم تبعیت از تعهدات ایالات متحده در توافقنامه میان سازمان ملل و آمریکا درباره مقر سازمان ملل (امضا شده در 26 ژوئن 1947 در لِیک ساکسِس و اجرا شده در 21 نوامبر 1947) یا تحت کنوانسیون روابط کنسولی وین (24 آوریل 1963 در وین و اجرا شده در 19 مارس 1967) باشد.
(3) انجام یا تسهیل مبادلات برای فروش کالا‌های کشاورزی، غذا، دارو یا تجهیزات پزشکی به ایران یا برای کمک‌های انساندوستانه به مردم ایران، شامل همکاری در مبادلات مالی مرتبط با کمک‌های انساندوستانه یا با اهداف انساندوستانه، انتقال کالا یا خدماتی که برای کمک‌ها و اهداف انساندوستانه ضروری است یا صرفا برای تماس‌های تصادفی در مسیر تامین کمک‌های انساندوستانه یا برای مقاصد انساندوستانه با افرادی که تحت کنترل شخص خارجی مشمول تحریمهای این لایحه است.
(ب) تعاریف- در این بخش:
(1) کالا‌های کشاورزی: عبارت "کالا‌های کشاورزی" همان معنایی را دارد که در بخش 102 قانون تجارت کشاورزی 1978 (7 U.S.C. 5602) آمده است.
(2) تجهیزات پزشکی: عبارت "تجهیزات پزشکی" همان معنایی را دارد که "تجهیزات" در بخش 201 قانون فدرال غذا، دارو و لوازم آرایشی (21 U.S.C. 321) دارد.
(ج) قاعده تفسیر:هیچ یک از بخش‌های این لایحه نباید به منظور محدود کردن اختیارات رئیس جمهوری در جهت مشمول کردن اشخاص در تحریمها برحسب قانون اختیارات اقتصادی در شرایط اضطراری بین المللی (21 U.S.C. 20، 321) تفسیر شود.
بخش 12. اختیارات رئیس جمهوری در بلااثر کردن تحریمها
(الف) مصادیق اختیارات بلااثر کردن (صدور معافیت):
(1) کلیات: رئیس جمهوری می‌تواند برای مدتی که نباید بیشتر از 180 روز باشد و طبق الزامات بخش‌های 4، 5، 6، 7 و 8، به طور مورد به مورد بخش‌هایی از تحریمهای ادامه یافته علیه یک شخص را بلااثر کند. پس از آنکه رئیس جمهوری گزارش‌هایی را که برای منافع ملی آمریکا حیاتی است به کمیته‌های مربوطه در کنگره ارائه می‌دهد می‌تواند برای مدتی که کمتر از 30 روز نیست چنین تحریم‌هایی را بلااثر کند.
(2) تمدید بلااثرها (تجدید معافیت ها): رئیس‌جمهوری می‌تواند به صورت مورد به مورد بخش‌های بلااثر شده تحت پاراگراف (1) را تا 15 روز پیش از انقضای بلااثرها، و برای مدت اضافی دیگری که نباید بیشتر از 160 روز باشد، تمدید کند. رئیس جمهوری گزارش مشروح در پاراگراف (1) را به کمیته‌های مربوطه در کنگره ارائه می‌کند.
(3) تمدید‌های متوالی: اگر رئیس‌جمهوری از روند‌های مندرج در پاراگراف (2) برای هر بار تمدید کردن بلااثرها پیروی کند و گزارش مشروح در پاراگراف (1) را ارائه دهد، می‌توان از اختیارات مندرج در پاراگراف (2) برای دوره‌های اضافی بلااثر کردن تحریمها استفاده کرد. اما این دوره‌ها نباید بیشتر از 180 روز باشد. (ب) محتوای گزارش‌های تحریمهای بلااثر شده (گزارش‌های معافیت): هر گزارشی که طبق بخش (الف) در رابطه با بلااثر کردن تحریمها و مطابق بخش‌های 4، 5، 6، 7 در ارتباط با شخصی یا تمدید بلااثر کردن تحریمها ارائه می‌شود باید شامل موارد زیر باشد.
(1) اعلام یک منطق ویژه و دقیق برای مشخص کردن بلااثرها که این امری حیاتی برای منافع ملی ایالات متحده است؛
(2) توضیح اقدامی که باعث شده است شخصی مشمول تحریمها شود؛
(3) توضیح تلاش‌هایی که آمریکا انجام داده است تا همکاری دولت با نهاد قضایی اولیه را برای مجازات یا خاتمه داده به عمل شخص یا اقدام در محلی که فعالیتش در پاراگراف (2) شرح داده شده است، تضمین کند.
(4) ارزیابی اهمیت فعالیت توصیف شده در پاراگراف (2) در کمک به توانایی ایران برای تهدید کردن منافع آمریکا یا متحدان آمریکا، توسعه سیستم‌های پرتاب تسلیحات کشتار جمعی، حمایت از اقدامات تروریستی بین‌المللی یا نقض حقوق بشری هر شخصی در ایران.
(ج) تاثیر گزارش در بلااثر کردن تحریمها (معافیت): اگر رئیس جمهوری در رابطه با بلااثر کردن تحریمها علیه شخصی مطابق بخش‌های 4، 5، 6، 7 و یا 8 یا تمدید بلااثر کردن تحریمها گزارشی طبق بخش (الف) ارائه دهد نیازی نخواهد بود رئیس جمهوری تحریمهای بخش‌های 4، 5، 6، 7 و یا 8 در رابطه با شخص توصیف شده در گزارش دوره 30 روزه مندرج در قسمت (الف) حفظ کرده یا اعمال کند.
