در این مقاله، ما سعی کردیم بینشی به شما نسبت به مقایسه‌ی درون گرا – برون گرا بدهیم تا به شما کمک کند تصمیم بگیرید کدام ویژگی شخصیتی بر دیگری غلبه دارد.
درون گرایی و برون گرایی ویژگی‌های شخصیتی اصلی در انسان‌ها هستند. اگر چه حالت اول بیشتر به افکار و احساسات خود فرد محدود می‌شود اما دومی بیشتر مرتبط با دنیای بیرونی است. این فقط یکی از تفاوت‌های بی‌شمار بین درون گرایان و برون گرایان است.
درون گرایان و برون گرایان :
اگر بخواهیم به ساده‌ترین و ممکن‌ترین صورت توضیح بدهیم، درون گرا فردی است که در خلوت انرژی می‌گیرد در حالی که برون گرا فردی است که با حضور افراد در کنار خودش انرژی می‌گیرد. اما چیزهای خیلی زیادی در مورد این دو مفهوم وجود دارند که ما سعی کرده‌ایم در زیر توضیح دهیم.
درون گرایان : در روان شناسی، درون گرایی به عنوان حالت یا تمایل به سمت مرتبط بودن و علاقه داشتن کلی یا غالب به زندگی ذهنی و روانی خود فرد تعریف می‌شود. درون گرایان اغلب خود آگاه، احساساتی، ساکت و اهل تعمق و اندیشه هستند. آنها خیلی اجتماعی نیستند و ترجیح می‌دهند وقت خود را در تنهایی سپری کنند و گستره‌ای از فعالیت‌ها مثل خواندن، نوشتن، نقاشی کردن و غیره را انجام دهند که آنها را شاد می‌کنند. بودن در اتاق شلوغ آنها را عصبی و ناراحت می‌کند. درون گرایان دوست دارند قبل از حرف زدن فکر بکنند – ویژگی‌ای که برون گرایان فاقد آن هستند.
برون گرایان : در روان شناسی، برون گرایی به عنوان عمل، حالت و یا عادت مرتبط بودن و کسب خشنودی و لذت غالباً از چیزی که بیرون خویشتن است تعریف می‌شود. برون گرایان مدعی، جسور، مشتاق، پر حرف، رک و صریح و غیره هستند. این افراد کاملاً اجتماعی هستند و وقتی افرادی در کنار آنها نباشند خسته و کسل می‌شوند. شما می‌توانید این افراد را در دورهمی‌های اجتماعی از مهمانی‌های معمولی گرفته تا فعالیت‌های اجتماعی جدی‌تر بیابید. برون گرایان در دوره‌های کاری نظیر سیاست، تدریس و آموزش، فروش و بازاریابی و غیره به خوبی عمل می‌کنند.
مقایسه شخصیت :
اگر چه درون گرایان بیشتر به افکار و احساسات خودشان علاقه دارند اما برون گرایان بیشتر به آنچه که در اطراف آنها اتفاق می‌افتد علاقه دارند – این تفاوت اصلی بین این دو ویژگی شخصیتی است. درون گرایان در جستجوی حریم شخصی خودشان هستند و دوست ندارند کسی به آن تجاوز کند. از طرف دیگر، برون گرایان بیشتر اجتماعی هستند و دوست دارند از هر کسی با لبخندی بر لب‌شان پذیرایی کنند. معمولاً درون گرایان محافظه کار هستند و دوستان خیلی زیادی ندارند. در واقع، آنها حتی ملاقات کنندگان غیر منتظره را دوست ندارند. برون گرایان آزاد و پذیرا هستند و به راحتی دوستان جدید پیدا می‌کنند. آنان در سازش با یک گروه جدید به ندرت با مشکل مواجه می‌شوند. درون گرایان اغلب اوقات به صورت ساکت و متفکر هستند. در حالی که برون گرایان پذیرای بحث‌ها هستند و ترجیح می‌دهند خودشان را با دیگران مقایسه کنند. درون گرایان قبل از این که صحبت کنند فکر می‌کنند و وضعیت را بررسی و آنالیز می‌کنند. از طرفی برون گرایان طبیعت کاملاً رک و صریحی دارند و در مورد هر چیزی که فکر می‌کنند صحبت می‌کنند.
اگر چه درون گرایان و برون گرایان کاملاً با هم دیگر مخالف هستند اما روابط بین افراد از هر ویژگی شخصیتی نمی‌توانند قانونمند شوند. اتفاقاً طبق قانون جذب مخالف‌ها، درون گرا و برون گرا زوج شادی می‌سازند. با وجود این که مشکلات جزئی در هر رابطه‌ای غیر قابل اجتناب هستند اما شناخت تفاوت بین این دو ویژگی می‌تواند در ایجاد حرکت هموار، مفید و موثر باشد.
هم درون گرایی و هم برون گرایی تحت محدویت می‌توانند به مشکل تبدیل شوند. اگر چه هر دو این ویژگی‌ها در نقاط انتهایی طیف یافت می‌شوند اما هیچ فردی صرفاً درون گرا و یا برون گرا نیست. واقعیت این است که بیشتر ماها هر دو این ویژگی‌های شخصیتی را درون خود داریم و یکی از این ویژگی‌ها بر دیگری بیشتر غالب است.
