برترین ها: تنگه جبل الطارق بین اروپا و آفریقا تنها راه آبی نیست که اقیانوس اطلس را به دریای مدیترانه متصل می‌کند. در هزار کیلومتری شمال آن یک مسیر ارتباطی دیگر نیز وجود دارد. این مسیر شهر فرانسوی بوردو در نزدیکی اقیانوس اطلس را به بندر مدیترانه‌ای سیته از طریق مجموعه کانال هایی که کانال دو دریا نامیده می‌شوند متصل می‌کند. این کانال مصنوعی یکی از برجسته‌ترین شاهکارهای مهندسی قرن هفدهم است. اغلب این کانال‌ها روی هم کانال دو میدی نامیده می‌شوند.
قبل از اینکه این کانال ساخته شود، سفر از طریق تنگه جبل الطارق یک ماه طول می‌کشید و خطرات زیادی به همراه داشت. علاوه بر دزدان دریایی، تنگه به دلیل شکل و جغرافیای فیزیکی مورد حمله طوفان‌های شدید قرار می‌گرفت.
احتمال ساخت یک مسیر جایگزین از طریق فرانسه اولین بار توسط رومیان باستان مورد بحث قرار گرفت. بعد‌ها بسیاری از پادشاهان فرانسوی به ساخت کانالی که به واسطه آن بتوانند از عبور از اسپانیا اجتناب کنند علاقه نشان دادند، اما با چالش‌های تکنولوژی بسیاری روبرو بودند. تا اینکه در قرن هفدهم اولین پروژه واقع گرایانه برای کانال مطرح شد.
ساخت کانال در سال 1667 آغاز شد و در سال 1681 به پایان رسید. در این 14 سال پیر پل ریکت بسیاری از مسائل مهندسی آن را حل کرد که امروزه حمل و نقل در رودخانه را به چالش می‌کشد. در اواسط قرن نوزدهم ترافیک کانال به اوج خود رسید. پس از آن راه آهن جایگزین شد و حمل و نقل با قایق کاهش یافت. امروزه این کانال در درجه اول برای قایقرانی تفریحی و ورش‌های آبی استفاده می‌شود و یک جاذبه توریستی است. در سال 1996 این کانال به عنوان میراث جهانی یونسکو شناخته شد.
