همه ی انسان های سالم به درجه های متفاوتی عرق می کنند؛ چرا که ترشح عرق ضمن تنظیم درجه ی حرارت بد ن، خواص مفید دیگری هم دارد، بنابراین تقریباً همه ی افراد به استفاده از محصول های بهداشتی نیاز دارند.
مام ها نیز ار محصولات بهداشتی هستند که فروش آن ها در تابستان بیشتر می شود و شما در راز زیبایی، بیشتر با آن ها آشنا می شوید.
تعریق شدید (هیپرهیدروز)
لفظ «هیپرهیدروز» به مواردی اطلاق می شود که مقدار ترشح عرق بیش از حد طبیعی است و گاهی نه تنها موجب آزار جسمی بلکه موجب صد مه های روحی و حتی شرم سازی اجتماعی می شود. «هیپرهیدروز» اغلب به طور اتفاقی در مراجعه ی بیماران به کلینیک ها برای بیماری های دیگر توسط پزشک معالج تشخیص داده می شود. این که عرق بعضی ها بدبوتر است، به این خاطر نیست که آن ها از مام استفاده نمی کنند، بلکه این افراد زیادتر از حالت عادی عرق می کنند. به علت تعداد کم افراد مبتلا به هیپرهیدروز (تعریق شدید) در جامعه، به نظر می رسد بعضی غذاها و نیز تعدادی از داروها می توانند موجب بوی بد بد ن شوند.
راه های درمان «هیپرهیدروز»:
افراد مبتلا به این مشکل باید به دنبال درمان باشند. برای درمان تعریق شدید (هیپرهیدروز) راه های مختلفی وجود دارند؛ مثلاً آلومینیوم و سایر نمک های متالیک (فلزی) مثل زیرکونیوم که به علت انسداد مکانیکی غدد عرق موجب کاهش ترشح عرق می شوند.
درمان تزریقی نیز یکی از راه های فیزیکی در درمان تعریق شدید است که آب معمولی و جریان الکتریکی برای تعویض یون های داخل غدد عرق و جدار آن ها استفاده می شود. تزریق «بوتولینوم» نیز به علت کاهش ترشح غدد عرق از راه های کنترل است. استفاده از ترکیب های موضعی « آنتی کولینرژیک» که موجب کاهش ترشح می شوند نیز کمک درمانی دارد. جراحی و قطع اعصاب سمپاتیک تنه یی نیز از دیگر راه های درمان است.
درمان های سیستمیک و استفاده از بعضی داروها مانند تعدادی از داروهای ضد افسرد گی (سه حلقه یی ها) و آنتی کولینرژیک های خوراکی و حتی روان درمانی نیز هر کدام ضمن کنترل و کاهش غدد عرق عوارض دیگری دارند که گاهی مصرف آن در بیماران با مشکل هایی همراه است.
بوی بد بد ن ( برم هیدروز)
عرق بعضی افراد بسیار بدبو است. این عده مبتلا به «برم هیدروز» هستند. «برم هیدروز» نیز شبیه « هیپرهیدروز» بوده ولی در این حالت غدد عرق بوی بدی داشته و نواحی گرفتار اغلب زیر بغل و پاها هستند. اگر چه گرفتاری دو ناحیه ی مزبور از نظر ابتلای نوع غدد عرق متفاوت هستند، ولی در صورت ابتلای ثانوی به میکروب یا قارچ موجب بوی بد نواحی فوق می شوند. قابل ذ کر است که غدد عرق تنها عامل بوی بد نیست و موارد دیگری چون سبوم ( غدد چربی داخل پوست) و پوست سر نیز عامل بوی بد ن هستند.
انواع ضد عرق ها
دئودورانت ها و ضد عرق ها به صورت فوم ها و فرمول های فراوان وجود دارند؛ مثل رول ها، ژل ها ، حالت های چسب مانند، صابون و ... که بسیاری از این محصول ها برای مصرف زیر بغل هستند .اگر چه دئودورانت ها وضد عرق ها دسثه ی بزرگی از محصول های بهداشتی- آرایشی را تشکیل می د هند ولی تأثیر زیادی در بیماران با «هیپر هیدروز» (تعریق شدید) نداشته و اثر آن ها نیز موقتی است.
ویژگی های یک ضد عرق مناسب
مصرف دئودورانت ها و ضد عرق ها به عنوان یک محصول آرایشی- بهداشتی در جامعه رواج داشته و خیلی از افراد بالغ به خصوص خانم ها از این ترکیب ها استفاده می کنند که به صورت فرمول ها و مارک های مختلف و با رایحه های خوشبو و متفاوت در بازار موجود هستند. تهیه ی چنین محصول هایی راحت بوده و احتیاج به هیچ گونه نسخه یی نداشته و محدودیتی نیز برای مصرف آن ها به عنوان محصول های آرایشی- بهداشتی وضع نشده است. ترکیب ها و فرمولاسیون این محصول ها عمدتاً شامل املاح آلومینیوم یا زیرکونیوم است که با غلظت های مختلف در کارخانه های مختلف تولید می شوند و نیز جهت از بین برد ن میکروب ها آنتی بیوتیک های مختلفی به آن ها اضافه می شوند و هر کدام دارای ترکیبات نگهدارنده یی هستند که از میکروبی شد ن یا قارچی شد ن یا فساد آن ها در کوتاه مدت یا مدت تعیین شده جلوگیری می کنند و نیز هر مارکی اسانس و رایحه یی برای خوشبو شد ن آن ها به این محصول ها اضافه می کنند.
حساسیت و خارش بر اثر استفاده از ضد عرق ها
از آن جایی که درجه ی حساسیت افراد متفاوت است. امکان چنین حساسیتی با هر ترکیبی وجود دارد و لازمه ی درمان این مشکل، قطع مصرف محصول و درمان اختصاصی است. شایع ترین عارضه یی که ممکن است ایجاد شود در ماتیت های (التهاب های) موضعی ناشی از تحریک این مواد است که این مورد بیشتر در ارتباط با نمک های آلومینیوم است که در نواحی زیر بغل و گاه دست ها و پاها (محل های مصرف) ایجاد می شود. با کاهش د فعه های مصرف یا استفاده در ترکیبات ملایم تر از مارک دیگر نیز استفاده از آن در پوست خشک شده و به خصوص شب ها که عرق کرد ن کمتر است، ضمن این که موجب اثر بیشتر و عوارض کمتر می شود، آسیب کمتری نیز به البسه وارد می کند. در صورت بروز چنین التهابی استفاده از کرم های موضعی « استرویید» برای رفع مشکل و قطع محصول کمک می کند. پس لازم است از مصرف چنین محصول هایی به دفعات مکرر و زیاد و نیز در سطح وسیع و گسترده و عرق کرده و پرهیز کرد. گاهی با مصرف مام ها یک ضایعه ی گلوله یی شکل در زیر بغل ایجاد می شود که بعضی ها آن را با سرطان اشتباه می گیرند، یک ترکیب که اغلب در دئودورانت ها وجود دارد زیرکونیوم است که ممکن است موجب واکنش (گرانولوم زیرکونیوم) شود که به صورت یک ضایعه ی التهابی نسبتاً سفت سلولی و تقریباً گرد و به اندازه ی چند میلی متر یا بزرگ تر بوده که در تورده ی پوست زیر بغل به وجود می آید. این ضایعه ناشی از حساسیت تأخیری به ترکیب زیرکونیوم بوده و در صورت حدس چنین تشخیصی نمونه برداری (بیوپسی) از پوست توصیه می شود و در صورت اثبات بیماری احتیاج به درمان اختصاصی دارد ولی می توان اظهار کرد که با وجود مصرف بسیار زیاد چنین محصول های عوارض خیلی جدی تاکنون گزارش نشده و تعدادی نیز به صورت تئوری بوده است.
منبع:7 روز زند گی شماره 108