*موهبتی که خداوند به راغب غلوش داشت
موهبت الهی خودش را نشان داد و کودک 8 ساله موضوع گفتگوی اهل روستا مخصوصا اساتید حفظ و حفاظ شد به خاطر صدای زیبایش تاثیر به سزائی در شدت اهتمام استادمان به او و خیر خواهی و مراقبت دائمی از او داشت چرا که آثار خوبی را در چهره او می دید و آینده روشنی در میان مشاهیر قاریان را از وی متوقع بود وهمین مسئله باعث شد که راغب تاقبل از 10 سالگی موفق به حفظ قرآن کریم گردد و بعد از حفظ کامل قرآن، نیکو دانستن احکام آن بدست شیخ عبدالغنی شرقاوی در روستای برما.
درسن 14 سالگی ذکر خیرش به روستاهای همجوار رسید و پیشرفت تا به شهر طنطا جایگاه عالمان هم رسید در رمضان سال 1953 دعوت هایی پشت سر هم از روستاها و شهرهای نزدیک به روستا به او رسید در سن 15 سالگی به روستای (محلة القصب) در استان کفر الشیخ دعوت شد این مهم در ابتدا کار سختی بود در میان فضایی که امواج رقابت در بین خبرگان کرسی تلاوت در این منطقه مخصوصا استان غربی موج می زند چگونه بدین جایگاه بلند نائل گردد.
قاری جوان وجوانمرد و جسور به آنچه می دید و یا می شنید که رقابت ها و مسابقاتی که آتش آنرا قاری یگانه استاد مصطفی اسماعیل بر افروخته بود به اوج خود می رسد اعتنائی نمی کرد بر او لازم بود که بدنبال عواملی بگردد که او را برای وقوف بر این سرزمین سخت کمک کند و نیز قواعدی استوار که از میان آنها بتواند به دعوتی که احیانا از طرف یکی از ایشان به او برمی خورد پاسخ گوید.
او به درستی دریافت که بزرگواری و عظمت از جانب خود او سر نخواهد زد وهمانا بر طالب آن لازم است که با کوشش ومداومت به سویش سعی کند، بنابراین استادی استوار و متین در علوم قرآن را جستجو نمود تا علم تجوید و قرائات را از او فرا گیرد او متوجه قبله علوم قرآن شهر طنطا شد و به مؤسسه و آکادمی قرائات در مسجد احمدی ملحق شد و مرحوم استاد ابراهیم طبلیهی متولی امور او شد.
*خاطره استاد راغب از ورود به آکادمی قرائات
من موفق شدم که در منطقه خودمان یک نمونه عالی از استاد مصطفی اسماعیل قرار بدهم من در صدد تقلید او بر آمدم و به شهر طنطا رفته و بدنبال عالم قرائاتی می گشتم تا اینکه یکی از معروفین مرا به مردی در مؤسسه احمدی راهنمایی کرد که نامش مرحوم شیخ ابراهیم طبلیهی بود که به من تجوید و احکام درست را آموخت و من در نزد او قرائت کردم و او مرا ترغیب کرد تا هر روز در مقام احمدی قرائت کنم، مخصوصا ما بین اذن و اقامه عصر، بسیاری اطراف مرا پر می کردند و به لطف خداوند دردل بسیاری از مردم راه پیدا کردم بالاخص به جهت اینکه من از استاد مصطفی در اداء اعجاب بر انگیز و محبوبش در نزد مردم تقلید می کردم، من به روستاهای استان غربی دعوت شده و در استانهای همجوار هم شناخته شدم از چیزهایی که مرا کاملا به خودم مطمئن می ساخت کوشش و مقاومت و حرص زیاد و شدید من بر قرآن کریم و تلاوت همراه با تعهد و تقوای آن بود»
قاری جوان راغب مصطفی غلوش توانست در سن کوچکی و قبل از 18 سالگی برای خود مجد و عظمتی بیافریند، با اینکه حق دفاع از وطن بر عهده او قرار گرفت و برای سربازی و اداء خدمت خوانده شد چیزی که چاره و گریزی از آن نبود، در سال 1958میلادی در حالیکه 20 سال داشت سربازی را شروع کرد و به مرکز آموزش اداره امنیت مرکزی فرستاده شد.
*حرص استاد غلوش برای قرائت قرآن
استاد غلوش می گوید: با توجه به اینکه من به نیروهای امنیت مرکزی ملحق شده بودم دائما به مسجد امام حسین (ع) تردد می کردم و خبر می گرفتم تا اینکه اگر شده حتی یک آیه در بزرگترین و مشهورترین مساجد مصر و قاهره قرائت کنم و بر این امر حریص بودم که خود را به مسئولین مسجد عرضه کنم تا شاید برایم فرصتی پیش آید تا ده آیه ای قرائت کنم یا در این مسجد بزرگ اذان بگویم به شیخ مسجد حسینی شیخ حلمی عرفه معرفی شدم و آنچه مقدور بود از قرآن در نزدش خوانده و او بسیار از من خوشش آمد و روزی به آنچه در درونم بود تصریح کرده و از او خواستم که بزرگواری کرده و به من برای اذان و قرائت یک عشر قبل از اقامه نماز اجازه دهد.
او به من گفت: راغب اگر شیخ طه فشنی تاخیر کرد فرصتی برای تو خواهد بود، من از ته قلب از خداوند خواستم که شیخ طه فشنی تاخیر کند و گوئی که درهای آسمان به تمامی باز گشته بود و خداوند دعوت مرا اجابت فرمود و شیخ فشنی تاخیر کرد و موعد اذان نزدیک شد و شیخ حلمی به من گفت: آماده باش و به مسئول مسجد گفت: بگذار راغب اذان بگوید پس اجازه داد و مرا در کنار شیخ محمد غزالی (رحمه الله ) نگه داشت تا وقتی که با فرارسیدن وقت نماز عصر از درس فارغ گردد، شیخ مصطفی اسماعیل عبارتی را در آخر اذان اضافه می کرد و می گفت: «…الصلاة و السلام علیک یا نبی الرحمة یا ناشرالهدی یا سیدی یا رسول الله» من هم همچنانکه استاد مصطفی اذان می گفت اذان گفتم این در حالی بود که من لباس سربازی به تن داشتم که نظر مردم را به من جلب می کرد این موضوع در ماه رمضان اتفاق افتاد و صدا در حال روزه خوب و کشیده و زیبا می شود ومن 10 آیه را خواندم و از سوره الحاقة هم شروع کردم و جو مسجد منقلب شد تا آنجا که من شبیه خیمه ای در وسط میدانی شدم و در قرائت فرو رفتم چرا که مردم با گفتن الله یفتح علیک، یبارک فیک، تانی الآیة، به من شجاعت می بخشیدند ومن آیات را بنا به خواست افراد موجود در مسجد بیش از یکبار خواندم و زمان تلاوت به بیش از نیم ساعت رسید.
من به پادگان برگشتم در حالیکه شادی ام وصف ناشدنی و اعتماد به نفسم از اینکه مسجد پادگان را در طول مدت خدمتم به من واگذار کرده بودند زیاد شده بود به من برای خروج در هر زمانی اجازه می دادند و من به مسجد امام حسین (ع) زیاد رفت و آمد می کردم و به واسطه این مسجد شهرت پیدا کردم و با این مسئله من خیلی خوشحال شدم چرا که در مسجدی قرائت می کردم که مرحوم شیخ محمود خلیل حصری در آن سوره می خواند و مرحوم شیخ طه فشنی در آن اذان می گفت و مرحوم دانشمند بزرگوار استاد غزالی در آن درس می داد و خطبه می خواند این شرف عظیمی بود که هر کس در سن من و هر حافظ قرآنی آنرا آرزو داشت»
*از مسجد حسینی تا رادیو
و در مسجد امام حسین (ع) شروع به جدا شدن به سمت چیزی که خوابش را می دیدم شدم به بزرگان مسئولان دولتی شناسانده شده و به ایشان نزدیک شدم و ایشان مرا بر قرائت پیش روی جماعت تشجیع کردند و سبب از بین رفتن ترس و وحشت در وجود من شدند و عامل نیرومندی بودند در رابطه با دعوت هایی (برای احیاء مجالس حزن و ماتم در قاهره) که به من متوجه می شد در آن مجالس با مشاهیر قاریان رادیو مانند استاد مصطفی استاد عبدالباسط استاد حصری و غیر ایشان از مشاهیر همراه می شدم، از میان کسانی که به مسجد حسینی می آمدند استاد محمد امین حماد که مدیر رادیو در آن وقت بود حاضرین به او گفتند استاد، به راغب کارتی بدهید تا بتواند به رادیو بیاید و تقاضانامه ملحق شدن به رادیو را پر کند و تقدیم دارد او همان جابه من کارت را داد و گفت: فردا در دفترمن در ساختمان رادیو در شریفین نزد من باش، من به مسجد امام حسین (ع) رفتم وشیخ حلمی عرفه، سرهنگ صلاح الالفی و سرهنگ محمد الشماع را دیدم و هر 3 با آمدن من برای رفتن پیش مدیر رادیو موافقت کردند مدیر بخاطر بودن من با آنها با من حسن استقبال داشت و من تقاضا نامه را نوشتم.
بنابر تاریخ اعلام شده به رادیو رفتم تا امتحان را نزد هیات داوران به اتمام برسانم آن جا در اطرافم 160 قاری دیدم، ایشان به من گفتند: تو در ضمن نگهبانی هستی؟ -من لباس سربازی به تن داشتم- من گفتم من هم همراه شما هستم و برای امتحان آمده ام ایشان تعجب کردند و بعضی از آنها برای من آرزوی موفقیت کردند …هیات داوران 2 قسم بود قسمتی برای صوت و قسمتی برای قرآن به من گفتند از این قسمت بخوان «من جاء بالحسنة فله عشر امثالها و من جاء بالسیئة فلا یجزی الا مثلها و هم لا یظلمون» به لطف خدا موفق بودم اعضاء هیات برایم درود فرستادند و به محافظت صدا توصیه ام کردند.
*گروهبان وقاری رادیو
از مدت سربازی ام 20 روز مانده بود و من در صدد گرفتن گواهی پایا ن خدمت بودم و قبل از 2 یا 3 ماه انتظار معلوم شدن نتیجه را نداشتم پس از گرفتن گواهی پایا ن خدمت به شهر خودم (برما) رفتم و با چیزی که انتظار نداشتم مواجه شدم اهل روستا استقبال غیر منتظره ای از من کردند و می گفتند: هزار بارک الله راغب مرا بغل کردند و نزدیک بود روی گردن قرارم داده و ببرند گفتم قضیه چیست؟ گفتند: مگر این خبر را نشنیده ای؟ گفتم: کدام خبر؟ گفتند اسم و عکس تو با تیتر درشت در همه روزنامه ها درج شده که (گروهبان قاری) خدای را سپاس که به من صبر و تحملی داد تا این خبر سعید را تحمل کنم خبری که عقل و صبر نیاز داشت تا کسی در خوشحالی افراط نکند.
سبک تلاوت استاد غلوش
در رابطه با سبک استاد غلوش، باید گفت که ایشان تا مدت ها مقلد استاد مصطفی اسماعیل بوده است تا آنجا که شاید بسختی بتوان صوت آن دو را از یکدیگر تمیز داد. اما پس از ورود به صدا و سیما، بنا بر سفارش بسیاری از بزرگان، سبکی خاص برای خود در پیش گرفت; گرچه هنوز از تلاوتهای او بوی قرائت مصطفی اسماعیل برمی خیزد و بر مشام جان می نشیند.
از جمله قاریان و استادانی که شیخ غلوش با آنها در ارتباط بود، می توان به «طبلاوی »، «حصان »، «شعیشع »، «شبیب » و «بسیونی » اشاره کرد. در زمینه سفرهای استاد غلوش باید گفت که ایشان به بسیاری از کشورهای دنیا، از جمله کشورهای اروپایی، آسیایی و آفریقایی سفر کرده و با اساتیدی چون «خلیل الحصری »، «مصطفی اسماعیل »، «منشاوی »، «نصیرالدین طوبار» و «بسیونی » همراه بوده است.
*ماجرای مسلمان شدن 25 مسیحی با تلاوت استاد غلوش
در مسافرتی که با مرحوم «طوبار» در ماه ربیع الاول به برخی از کشورهای اروپایی داشتیم، در فرانسه و لندن و سپس در آمریکا و کانادا به تلاوت قرآن پرداختیم. در این مجالس و محافل تعدادی از شنوندگان مسیحی بودند که پس از استماع تلاوت قرآن، 25 نفر از آنان مسلمان شدند. این عده با رئیس مرکز اسلامی، «محمد رئوف » تماس گرفته، اظهار داشتند که با شنیدن تلاوت قرآن، مسلمان شده اند.
استاد راغب مصطفی غلوش از خاطرات سفر خود به ایران می گوید: «بواقع تا کنون چنین صحنه ای را از احساس و هیجان مردم ندیده بودم. حقیقتا صحنه مبارکی بود در حالی که انظار و قلوب مردم متوجه قرآن بود، نشسته بودند و گوش می کردند. همه آنها شیوه های خواندن قرآن را می دانند و این از فضل خداست. من آینده خوبی را برای قاریان ایرانی پیش بینی می کنم، چون آنها از لحاظ لحن و تجوید بسیار دقیق و موفق هستند.» استاد غلوش، آثار بسیاری از تلاوت تحقیق را به جامعه مسلمین تقدیم کرده است. از جمله تلاوت سوره های: رحمن، حاقه، احزاب، نساء، زخرف و ابراهیم.
*سفر به دول مختلف دنیا
استاد راغب بیش از 30 سال متوالی برای قرائت کتاب الله مجید به کشورهای جهان من جمله ایران سفر کرد و به این نکته ایمان داشت که این ماموریت و رسالت سنگینی است که به نحو شایسته باید آنرا اداء کرد … در سالهای اخیر ماندن در مصر را ترجیح می دهد تا میلیون ها نفر از تلاوت قرآن بامدادی و روزهای جمعه و مناسبت های مختلف او بهره مند شوند و نیز موقعیتی برای سفر دوستان او یعنی مشاهیر قاریان به دولت های مختلف فراهم شود. ایام می گذرد و فضائل نیز همچنان با او می گردد فضیلتی که او و گروهی از بزرگان عرصه قرآن از قرآن کریم بدست آورده اند.