پیشرفت تکنولوژی در عین حال که یک فرصت بشمار می‌رود، می‌توان به‌عنوان تهدیدی برای فروپاشی بنیان خانواده‌ها باشد، شاید باورش دشوار است، اما افرادی هستند در راهروهای دادگاه‌ها که به‌علت استفاده نادرست از شبکه‌های اجتماعی به نبال طلاق هستند.
به گزارش به نقل از ایسنا، اشتراک‌گذاری تصاویر و فیلم‌های شخصی یکی از پیامدهای گسترش فضای مجازی است که افراد بی‌مهابا اطلاعات شخصی خود را در معرض دید عموم به اشتراک می‌گذارند و برخی خانواده‌ها هم در مقابل خطرات و تهدیدات این فضا در امان نمانده و به سرعت از هم می‌پاشند.
مرد سرش را با کلافگی می‌فشارد و روی صندلی راهروی دادگاه خانواده نشسته است و زن نیز با فاصله‌ای از همسرش به آب سردکن تکیه داده و دست بچه‌اش را گرفته است .
با تردید به زن نزدیک شده و علت حضورش را در دادگاه خانواده جویا می‌شوم زیر چشمی به مردی که روی صندلی نشسته نگاه می‌کند و می‌گوید: الکی مثلاً می‌خواهیم طلاق بگیریم! می‌گویم مگر می‌شود الکی طلاق گرفت؟
به سراغ همسرش می‌روم تا پاسخ پرسش‌هایم را پیدا کنم. سینا 31 ساله که حدود شش سالی می‌شود زندگی مشترکش را آغاز کرده است، ابتدا در خصوص درخواست طلاقش، می‌گوید: همسرم را دوست دارم اما به ناچار باید از او جدا شوم، چون دیگر تحمل ندارم زندگی‌ام ویترین صفحات مجازی شود.
مرد جوان با اشاره به اعتیاد همسرش به اینترنت و فضای مجازی، اظهار می‌کند: همسرم به استفاده از معتاد شده و در واقع اگر می‌خواهید از زیر و بم زندگی ما باخبر شوید بهتر است سری به صفحه اینستاگرام همسرم بزنید، احتمالاً مشاوره امروزمان را نیز در آنجا گزارش می‌کند!
وی ادامه می‌دهد: حریم خصوصی در زندگی ما معنی نداشته و زنم معتقد است هر آنچه در خانه اتفاق می‌افتد باید به قیمت گرفتن لایک به اشتراک بگذارد. هر لحظه‌ی زندگیمان در معرض دید عموم است.
وی با ابراز تأسف می‌گوید: چند ماه قبل همسرم بدون اجازه من عکس‌هایی از زمان بارداری در اینستاگرام به اشتراک گذاشته بود و بنده به عنوان یک مرد هرگز دوست نداشتم هزاران نفر عکس بارداری همسرم را لایک کنند. آن موقع نیز در مقابل اعتراض من لبخند زد و غیرت مردانه‌ام را به باد تمسخر گرفت و گفت « چقد تو بی‌کلاسی» این موارد خطوط قرمز و ارزش‌های من است به خاطر همین می‌خواهم او را طلاق دهم.
سینا خاطرنشان می‌کند: همکارانم در اداره تصاویر بی‌حجاب همسرم را در فضای مجازی می‌بینند و گاه با حرف‌های طعنه‌آمیز به این موضوع اشاره می‌کنند.
«صالح قلی‌پور»، دکترای روانشناسی تربیتی در گفت‌وگو با ایسنا، با تأکید بر این‌که فضای مجازی و اینترنت تهدیدی برای افراد شمرده می‌شود، اظهار می‌کند: گذراندن بخشی از زمان و زندگی افراد در فضای مجازی آسیب‌هایی را به همراه دارد که موجب مشکلات جسمی از قبیل آسیب دیدن چشم، بیماری‌های جسمی و روانی، محدود بودن زمان برای انجام دادن وظایف شخصی و خانگی یا شغلی و همسری می‌شود. اگر زوجین بیش از حد معمول به فضای مجازی مراجعه کنند، علاوه بر مشکلات شخصی زندگیشان هم دچار مشکلات زیادی می‌شود.
وی ادامه می‌دهد: در ایران از سال 2013، شبکه‌های مجازی بین همگان به طور گسترده رواج یافته و تبدیل به یک نوع بیماری شده است. انجمن روانشناسی آمریکا اعلام کرده فردی که بیش از سه ساعت وقت خود را در شبکه‌های مجازی و اجتماعی می‌گذراند مبتلا به یک نوع بیماری به نام «اختلال، اضطراب دور ماندن از تلفن همراه» است. از علائم آن می‌توان کنترل و چک کردن مکرر و در اولویت قرار دادن تلفن همراه در زندگی اشاره کرد. در این بیماری فرد دچار نوعی اعتیاد به تلفن همراه می‌شود .
این دکترای روانشناس تربیتی در ادامه با اشاره به زوجینی که با یکدیگر دارای مشکل و مسائل جزئی در زندگی مشترک هستند و گامی برای حل این مشکلات بر نمی‌دارند، تأکید می‌کند: این دسته افراد دچار آسیب زیادی در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی می‌شوند. اگر زوجی دارای مشکل یا نقطه ضعفی است و این مشکل را برطرف نمی‌کنند، به تدریج به سمت این شبکه‌های اجتماعی سوق می‌یابند و حتی اگر خیانتی وجود نداشته باشد کم کم دچار تردید، شکاکی و بی اعتمادی می‌شوند .
وی با بیان این‌که در فضای مجازی چیزی به نام حریم شخصی و خصوصی وجود ندارد، اعلام می‌کند: هر شخص غریبه‌ای بدون محدودیت و آزادانه می‌تواند به حریم شخصی که تمایل دارد، وارد شود.
قلی پور با اشاره به این‌که برخی زوجین در شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام، تصاویر شخصی و حریم خصوصی زندگی خود را به اشتراک می‌گذارند، اظهار می‌کند: زوجین به هیچ وجه نباید برخلاف میل هم و بدون رضایت یکدیگر دست به چنین کاری بزنند که این یکی از مقدمات به وجود آمدن مشکلات جدی مانند طلاق در زندگی می‌شود.
وی ادامه می‌دهد: افراد به‌علت کمبود اعتماد به نفس، نمایش و توجه‌طلبی، دست به این نمایش دروغین می‌زنند و چون فضای مجازی غیر واقعی است افراد با کم‌رویی مواجه نبوده و به طور آزادانه و برخلاف ارزش‌های خود با اعتماد به نفس کاذب برای جلب توجه دیگران به پخش و اشتراک حریم خصوصی زندگی خود می‌پردازند.
قلی‌پور با اشاره به این‌که استفاده از فضای مجازی یکی دیگر از عوامل طلاق است، عنوان می‌کند: برای جلوگیری از آسیب‌های این مقوله، زمان استفاده از شبکه‌های مجازی باید به طور کامل مدیریت و کنترل شود. زوجین باید در حضور یکدیگر از گذراندن وقت در شبکه‌های مجازی خودداری کنند.صرفاً همه وقت خود را جهت گشتن در فضای مجازی سپری نکنند و زمان محدودی را برای این کار اختصاص دهند. هم‌چنین زوجین باید تلفن همراه خود را در اختیار یکدیگر قرار دهند.
وی ادامه می‌دهد: با توجه به این‌که با پیشرفت تکنولوژی و راه‌های ارتباطی جهان و استفاده از اینترنت و شبکه‌های مجازی به طور گسترده مورد استقبال همگان قرار گرفته است، بنده مخالف قطع و کنار گذاشتن کلی فضای مجازی و تکنولوژی هستم. افراد باید برای جلوگیری و تسلط کامل این ابزارات به زندگیشان، تعداد، دفعات و زمان استفاده از آن را محدود کنند.
وی تأکید می‌کند: فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی دارای برنامه‌های خوب و مفید هستند، اما متأسفانه فرهنگ درست استفاده کردن از آن هنوز در جامعه‌ی ما به طور کامل نهادینه نشده است و حتی به مشکلات جدی از قبیل طلاق منجر می‌شود.
قلی‌پور در خصوص طلاق عاطفی زوجین بیان می‌کند: پیش از طلاق قانونی زوجین به طور عاطفی از یکدیگر جدا می‌شوند که اصطلاحاً به آن طلاق عاطفی می‌گویند.بر همین اساس زوجین تنها به‌علت فرزندان یا دیگران همدیگر را تحمل می‌کنند. این نوع طلاق موجب به وجود آمدن مشکلاتی از قبیل بی‌توجهی، احترام نگذاشتن، ایجاد شک و تردید و خشونت می‌شود.
«حسن صبوری‌مقدم»، روانشناس خانواده در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص طلاق زوجین اظهار می‌کند: اگر سرانجام زندگی مشترک زوجی منجر به طلاق می‌شود، به‌علت وجود مشکلاتی از قبیل ناهمخوانی فکری، فرهنگی، عاطفی، اجتماعی و اقتصادی است یا این‌که زوجین در زمینه‌ی زندگی زناشویی آموزش لازم را کسب نکرده‌اند.
وی با تأکید بر این‌که برای جلوگیری و کاهش آمار طلاق، زوجین باید پیش از ازدواج به طور آگاهانه آموزش ببینند، اعلام می‌کند: فردی که می‌خواهد ازدواج کند باید با توجه به تناسب‌های اجتماعی، فرهنگی و شخصیتی شریک زندگی خود را انتخاب کند.
وی ادامه می‌دهد: نخستین قربانی‌هایی که در طلاق بیشترین آسیب را می‌بینند، فرزندان هستند. حتی اگر پدر و مادر پس از طلاق با فرزندان خود ارتباط داشته باشند، تفاوتی به حال فرزندان نداشته و آسیب عاطفی، روحی و روانی دامن‌گیر کودکان طلاق می‌شود.
«محسن ارشدزاده»، مدیرکل بهزیستی آذربایجان‌شرقی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان این‌که طلاق عاطفی، خشونت، اختلافات خانوادگی، اعتیاد و...تحکیم بنیان خانواده را متزلزل می‌کند، اظهار می‌کند: دو نوع طلاق شامل زوجین می‌شود که یکی طلاق توافقی و دیگری طلاق یک طرفه است.
وی ادامه می‌دهد: در طلاق توافقی زوجین با یکدیگر به توافق رسیده و تصمیم به جدایی از یکدیگر می‌گیرند. متأسفانه سازش دادن بین زوجین در چنین طلاق‌هایی توسط مشاوران بسیار سخت است و تنها می توان 10 درصد زوجین را برای سازش متقاعد کرد.
وی بیان می‌کند: نوع دوم طلاق، طلاق یک طرفه است، در این نوع، طلاق توسط درخواست یک نفر انجام می‌گیرد و مشکل از یک نفر است. می‌توان با مشاوره 30 الی 40 درصد زوجین را برای منصرف شدن از طلاق متقاعد کرد.
ارشدزاده با بیان این‌که سال گذشته بیش از 10 هزار پرونده‌ی طلاق ارائه داده شد، اعلام می‌کند: برای کاهش پرونده‌های ارجاعی طلاق و پیشگیری از طلاق، سازمان بهزیستی برنامه‌های آموزشی در گروه‌های سنی مختلف برای جوانان و نوجوانان برگزار می‌کند.
وی خاطرنشان می‌کند: سازمان بهزیستی برای تحکیم خانواده و سایر مسائل و مشکلات فردی و تربیتی افراد، برنامه‌هایی از قبیل صدای مشاور، اورژانس اجتماعی، خانه‌های امن برای بانوان در معرض خشونت اجرایی می‌کند. همه افراد می‌توانند از هر نقاط استان با تماس با شماره‌ی 1480«صدای مشاور» مشکلات خود را با مشاوران و روانشناسان مجرب بهزیستی در میان گذاشته و برای مشکلات خود از این متخصصان کمک گیرند.
ثبت 8997 طلاق در سال گذشته
«احمد جودی»، مدیرکل ثبت و احوال آذربایجان‌شرقی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان این‌که آمار طلاق ثبت شده‌ی آذربایجان‌شرقی در سال 95، هشت هزارو 997 مورد طلاق بوده است، اظهار می‌کند: این آمار در سه ماهه‌ی نخست امسال 2012 مورد ثبت شده است که متأسفانه در استان ما علت وقوع طلاق‌ها ثبت نمی‌شود و اگر ثبت شود می‌توان راهکارهای زیادی برای درمان آن ارائه داد.
وی ادامه می‌دهد: به نظرم علت اصلی اکثر طلاق‌ها رفاه‌طلبی و تحمل نکردن جوانان است، طبق آمار در مناطقی که افراد از سطح رفاه و سواد بالایی برخوردارند، طلاق بیشتر رخ می‌دهد، به طوری‌که 57 درصد طلاق‌ها در نقاط رفاه‌طلب کشور بوده و طبق بررسی‌ها طلاق در برخی شهرهای کوچک و روستاها کم‌تر رخ می‌دهد.
وی در خصوص آمار ازدواج ثبت شده در آذربایجان‌شرقی یادآور می‌شود: ازدواج ثبت شده در سه ماهه ی نخست سال 8966 مورد ثبت شده و در سال 95 تعدا د ازدواج در استان 35 هزارو 565 مورد بوده است.
