متن بیانات رهبر انقلاب در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامى‌ 1395/09/27

بسم الله الرّحمن الرّحیم والحمدلله ربّ العالمین والصّلاة والسّلام علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین و علی صحبه المنتجبین و علی من تابعهم باحسان الی یوم الدّین.

تبریک میلاد مسعود پیامبر اعظم و ولادت باسعادت امام صادق علیه السلام به حاضرین

تبریک عرض میکنم میلاد مسعود پیامبر اعظم، سرور کائنات و سیّد مخلوقات در عالم وجود، حضرت محمّد بن عبدالله و همچنین ولادت باسعادت حضرت ابی عبدالله الصّادق، فرزند [پیامبر] و حجّت خدا در زمین در دوران امامت. امیدواریم که خداوند به همه ی ما، به همه ی مسلمین، به همه ی روشن بینان عالَم توفیق بدهد که قدر این نعمتها را، قدر این عظمتها را بشناسیم، بفهمیم و سعی کنیم در همان صراط مستقیمی که این استوانه های[1] عالم وجود به ما نشان دادند، حرکت کنیم.

اهمیت وجودی وجود مقدّس پیغمبر اعظم

اهمّیّت وجودیِ وجود مقدّس پیغمبر اعظم بقدری است که خدای متعال به خاطر دادن این نعمت به بشر، بر او منّت میگذارد؛ لَقَد مَنَّ اللّهُ عَلَی المُؤمِنینَ اِذ بَعَثَ فیهِم رَسولًا مِن اَنفُسِهِم.[2] امام سجّاد (علیه الصّلاةوالسّلام) در صحیفه ی سجّادیّه این جور عرض میکند به خدای متعال: اَلحَمدُلِلّهِ الَّذی مَنَّ عَلَینا بِمُحَمَّدٍ نَبیِّه دونَ الاُمَمِ الماضیَة وَ القُرونِ السّالِفَة.[3] منّت الهی برای این عطیّه ی بزرگ به بشریّت، تصریح قرآن و کلام ائمّه ی معصومین است؛ این خیلی عظمت است. «رَحمَةً لِلعلَمین»[4] تعبیری است که خدای متعال برای پیغمبر بیان فرموده است، نه «لِفِرقَةٍ مِنَ البَشَر» یا «لِجَمعٍ مِنَ العالَمین»؛ نه، رَحمَةً لِلعلَمین؛ برای همه رحمت است. آن پیامی که او از سوی خداوند متعال آورده است، هدیه میکند به بشریّت؛ این بصیرت را، این راه را در اختیار همه ی آحاد بشر قرار میدهد.

تفاوت قتال و جهاد

البتّه هستند کسانی که صاحبان قدرتند، صاحبان زر و زورند، مایل نیستند که این سفره ی گسترده ی رحمت الهی مورد استفاده ی آحاد مردم قرار بگیرد؛ با قدرت آنها مخالفند؛ لذا در مقابل این حرکت الهی می ایستند. آن وقت خدای متعال میفرماید: یاَیُّهَا النَّبِیُّ اتَّقِ اللّهَ وَ لا تُطِعِ الکفِرینَ وَ المُنفِقین[5]؛دنبال آنها مرو، مراقب باش؛ در جای دیگر میفرماید: یاَیُّهَا النَّبِیُّ جهِدِ الکُفّارَ وَ المُنفِقینَ وَ اغلُظ عَلَیْهِم[6]؛ با کفّار و با منافقین مبارزه کن. میفرماید «جاهِد»؛ نمیفرماید «قاتِل»؛ «قاتِلِ الکُفّارَ وَ المُنافِقین» [قتال] همیشه لازم نیست، امّا جهاد همیشه لازم است.

گاهی جهاد، جهاد سیاسی است، گاهی جهاد فرهنگی است، گاهی جهاد نرم است، گاهی جهاد سخت است، گاهی با سلاح است، گاهی با علم است؛ همه ی اینها جهاد است امّا در همه ی اینها باید توجّه داشت که این جهاد، علیه دشمن است، علیه دشمن بشریّت است، علیه دشمنانی است که به اتّکاء قدرت خود و زر و زور خود، وجود سنگین و مطامع[7] خودشان را بر بشریّت تحمیل میکنند. سازش با آنها معنا ندارد؛ اِتَّقِ اللّهَ وَ لا تُطِعِ الکفِرینَ وَ المُنفِقین.

ضرورت توجه به مجموعه ی کامل تعالیم الهی خطاب به پیغمبر

آیات کریمه ی قرآن درباره ی پیغمبر و درباره ی تعالیمی که به پیغمبر میدهد و بنای جامعه ی اسلامی نوپا را قدم به قدم و کلمه به کلمه به پیغمبر تعلیم میدهد، خیلی زیاد است. توصیه ی ما به خودمان، به جوانهایمان، به مبلّغین امور دینی، به کسانی که سررشته های فکر مردم دست اینها است، این است که به همه ی این آیات مراجعه کنند، همه ی این مفاهیم را در قرآن ببینند؛ یک مجموعه است، یک مجموعه ی کامل است. اشکال کار ما این است که ما از مجموعه ی کامل تعالیم الهی خطاب به پیغمبر و توصیفی که خدا از پیغمبر میکند، غفلت میکنیم. اگر این مجموعه ی کامل را مقابل نظر قرار بدهیم، آن وقت آن رفتار درست، آن صراط مستقیمی که پیغمبر بر آن قرار داشته، جلوی پای ما ظهور پیدا خواهد کرد. اِنَّکَ عَلی صِراطٍ مُستَقیم؛[8]این صراط مستقیم را باید پیدا کرد.

امروز دنیای اسلام دچار محنتهای بزرگی است و راه حلّ آن محنتها، اتّحاد اسلامی است

چون برادران و خواهران عزیز ما از کشورمان، از کشورهای دیگر، میهمانان عزیز همایش وحدت[9]، سفرای محترم کشورهای اسلامی، از مذاهب مختلف اسلامی -شیعه، سنّی، از انواع نِحَل[10] و شیوه های فکری- در این جلسه حضور دارید و بعد هم این حرفها شنیده خواهد شد، آنچه بنده لازم و مناسب میدانم در این جلسه عرض بکنم، این است که برادران عزیز، خواهران عزیز! امروز دنیای اسلام دچار محنتهای بزرگی است و راه حلّ آن محنتها، اتّحاد اسلامی است. وحدت، هم افزایی، کمک به یکدیگر، از اختلافات مذهبی و فکری عبور کردن. امروز نگاه دستگاه استکبار و استعمار به دنیای اسلام، این است که سعی میکنند دنیای اسلام را هرچه بیشتر از وحدتِ خود دور کنند. این برای آنها تهدید است: یک ونیم میلیارد مسلمان، این همه کشورهای اسلامی با این همه منابع، این نیروی انسانی فوق العاده؛ اگر این [مجموعه] متّحد باشد و با وحدت به سمت اهداف اسلامی حرکت بکند، قدرتمندانْ دیگر نمیتوانند در دنیا کوس[11] قدرت بزنند؛ آمریکا دیگر نمیتواند اراده ی خود را بر کشورها و بر دولتها و بر ملّتها تحمیل کند؛ شبکه ی بدخیمِ خبیثِ صهیونیستی دیگر نمیتواند دولتها و قدرتهای گوناگون را در پنجه ی اقتدار خود بگیرد و آنها را در جهت راه خود و کار خود پیش ببرد؛ اگر مسلمانها متّحد باشند این[طور] است.

اگر مسلمانها متّحد باشند، وضع فلسطین آن چنان که امروز مشاهده میکنیم نخواهد بود؛ امروز وضع فلسطین، وضع سختی است؛ غزّه یک جور، ساحل غربی آن یک جور. ملّت فلسطین، امروز زیر فشار شدید روزانه است؛ میخواهند مسئله ی فلسطین را از اذهان دور کنند و به فراموشی بسپارند. میخواهند منطقه ی غرب آسیا را -شامل همین کشورهای ما- که یک منطقه ی فوق العاده حسّاس راهبردی است، [یعنی] هم از لحاظ جغرافیایی، هم از لحاظ منابع طبیعی، هم از لحاظ گذرگاه های آبی یک منطقه ی حسّاسی است، به خودشان مشغول کنند؛ مسلمان در مقابل مسلمان، عرب در مقابل عرب بِایستند و همدیگر را هدف بگیرند و یکدیگر را نابود بکنند تا ارتشهای کشورهای مسلمان، مخصوصاً ارتشهایی که در همسایگی صهیونیست ها قرار دارند روزبه روز تضعیف بشوند؛ هدف آنها این است.

تعارض دو اراده وحدت و تفرقه در منطقه

امروز دو اراده در این منطقه با یکدیگر در تعارضند: یک اراده، اراده ی وحدت است؛ یک اراده، اراده ی تفرقه است. اراده ی وحدت، متعلّق به مؤمنین است؛ فریاد اتّحاد و اجتماع مسلمین از حنجره های بااخلاص بلند است و مسلمانها را دعوت میکنند به اینکه به مشترکاتشان توجّه بکنند؛ اگر این[طور] بشود و اگر این وحدت اتّفاق بیفتد، وضعی که امروز مسلمانها دارند دیگر به این شکل نخواهد بود و مسلمان عزّت پیدا خواهد کرد. امروز شما ملاحظه کنید از منتهاالیه شرق آسیا در میانمار مسلمان کشی هست، تا غرب آفریقا در نیجریه و امثال اینها؛ همه جا مسلمانها [کشته میشوند]؛ حالا یک جا به دست بودایی کشته میشوند، یک جا به دست بوکوحرام و داعش و امثال اینها کشته میشوند. یک عدّه ای هم در این آتشها میدمند؛ شیعه ی انگلیسی و سنّی آمریکایی مثل هم هستند؛ همه، دولبه ی یک قیچی هستند؛ سعیشان این است که مسلمانها را به جان هم بیندازند؛ این پیام اراده ی تفرقه است که اراده ی شیطانی است؛ امّا پیام وحدت این است که اینها از این اختلافات عبور بکنند، در کنار هم قرار بگیرند، با هم کار کنند.

[اگر] شما امروز نگاه کنید به اظهاراتی که از مستکبرین و متصرّفین فضاهای حیاتی ملّتها سر میزند، می بینید که دعوت به تفرقه است؛ از قدیم، به سیاست انگلیسی ها گفته میشد سیاستِ تفرقه بینداز و آقایی کن؛ فَرِّق تَسُد، آقایی کن به برکت تفرقه انداختن؛ آن و قتی که انگلیس قدرتی داشت، این سیاست آنها بود؛ امروز هم این سیاست را قدرتمندان امروز مادّی دنیا دارند؛ چه آمریکا، چه اخیراً باز انگلیس. انگلیس ها در منطقه ی ما همیشه منبع شر بودند، همیشه منبع نکبت برای ملّتها بودند؛ ضربه هایی که اینها به حیات ملّتها در این منطقه زدند، شاید در کمتر نقطه ای در دنیا از سوی یک قدرتی نظیر داشته باشد. در شبه قارّه ی هند -که امروز هند و بنگلادش و پاکستان است- آن جور ضربه زدند، آن جور مردم را فشار دادند؛ در افغانستان یک جور، در ایران یک جور، در منطقه ی عراق یک جور؛ بالاخره در فلسطین هم که آن حرکت مشئوم[12] و خباثت آلود را انجام دادند و مسلمانها را و در واقع یک ملّت را آواره کردند و از خانه ی خودش دور کردند؛ یک کشور تاریخی ثبت شده ی از چند هزار سال پیش -به نام فلسطین- با سیاست انگلیسی ها از بین رفت. در این منطقه از دو قرن پیش به این طرف -دو قرن و اندکی، از حدود 1800 [میلادی] به این طرف- هرچه از انگلیس ها سر زده است، شرّ و فساد و تهدید بوده؛ آن وقت این مسئول انگلیسی[13] می آید اینجا و میگوید ایران تهدید منطقه است؛ ایران تهدید منطقه است؟ این خیلی بی شرمی میخواهد که کسانی که خودشان در طول زمان، تهدید و خطر و نکبت برای منطقه بوده اند، بیایند کشور مظلوم و عزیز ما را متّهم کنند؛ اینها این جوری هستند.

شدت گرفتن سیاست تفرقه افکنی با ظهور نشانه های بیداری اسلامی در خاور میانه

از وقتی در این منطقه نشانه های بیداری اسلامی دیده شد، فعّالیّتهای ایجاد تفرقه بیشتر شد؛ اینها تفرقه را یک وسیله ای میدانستند برای اینکه بر ملّتها مسلّط بشوند. از زمانی که احساس شد در این منطقه حرفهای نو، افکار اسلامی نو، ایستادگی ملّتها، زنده شدن و سرپا شدن ملّتها دارد وجود پیدا میکند، حرکت تفرقه آمیز دشمنان بیشتر شد؛ وقتی که نظام اسلامی در ایران سرپا آمد، که پرچم اسلام را برافراشته کرد، قرآن را سرِ دست گرفت و با افتخار گفت که ما به اسلام عمل میکنیم و قدرت و سیاست و امکانات و ارتش و نیروی مسلّح و همه چیز را با خود همراه داشت و از آنها استفاده کرد و روزبه روز آنها را تقویّت کرد، این حرکت تفرقه آمیز بیشتر شده است. این حرکت تفرقه آمیز را تشدید کردند برای مقابله ی با این قیام اسلامی و با این عزّت اسلامی. اسلام برای آنها مایه ی خطر بود وقتی بیداری به ملّت مسلمان داد؛ امّا آن اسلامی که دولت ندارد، ارتش ندارد، دستگاه سیاسی ندارد، اموال ندارد، یک ملّت بزرگ و مجاهد ندارد، فرق میکند با آن اسلامی که همه ی اینها را دارد. جمهوری اسلامی سرزمین وسیع، ملّت مجاهد، مردم جوان، پرانگیزه، مؤمن، معادن سرشار، استعداد برتر از متوسّط دنیا و حرکت به سمت علم و پیشرفت [دارد]. البتّه چنین ایرانی برای آنها مایه ی خطر است؛ [چون] الگو درست میشود در مقابل ملّتهای مسلمان؛ با این دشمنند. اگر ادّعای نرمش هم یک وقتی بکنند، دروغ است؛ باطن کارشان خشونت است. باید اینها را فهمید، باید اینها را شناخت؛ برای مواجهه ی با این دشمن -دشمنی که نه اخلاق دارد، نه دین دارد، نه انصاف دارد؛ ظاهر را آراسته میکند، [امّا] در باطن، یک وحشیِ به تمام معنا است- ملّتها باید آماده باشند.

اتحاد مسلمین مهمترین آمادگی برای مقابله با جبهه استکبار جهانی است

به نظر ما مهم ترین آمادگی امروز، عبارت است از اتّحاد بین مسلمین. برحذر باشند مسلمانها از ایجاد اختلاف؛ فرقی نمیکند، همه ی فِرَق، شیعه و سنّی ندارد. همه ی فِرَق اسلامی باید سعی کنند در اینکه اختلافات فکری خودشان را در زیر مشترکات فراوانی که وجود دارد، مورد اغماض قرار بدهند و از آن اغماض کنند. وجود مقدّس پیامبر اعظم، نقطه ی کانونیِ توجّه محبّتها و علائق آحاد ملّتهای مسلمان است. همه عشق می ورزند به پیغمبر؛ این نقطه ی کانونی است، این نقطه ی اصلی است. قرآن محلّ توجّه و اعتقاد همه ی مسلمانان است؛ کعبه ی شریف همین جور؛ چقدر مشترکات بین مسلمانها زیاد است! این مشترکات را مورد توجّه قرار بدهند؛ عوامل دشمنان را، عوامل استکبار را در منطقه بشناسند. متأسّفانه آن دشمنِ صریح، می آید میگوید «شماها با هم دشمنید، این کشور تهدید شما است»، یعنی شما دشمن آنها هستید، آنها هم دشمن شما هستند! او دشمن است که این حرف را میزند، خب واضح است؛ آنهایی که می شنوند حرف او را -[آنها] که در ظاهرِ اسلامی و با نام اسلامی دارند زندگی میکنند و حکومت میکنند- چرا باید از او قبول کنند؟ چرا باید حرف او را تصدیق کنند؟ چرا باید ممشای بعضی از دولتهای منطقه، متأسّفانه ممشای پیروی از دشمنان صریح اسلام و دشمنان صریح امّت اسلامی باشد؟

آنچه من به ملّت خودمان عرض میکنم -به ملّت عزیز ایران که واقعاً در این سالهای پس از تشکیل نظام جمهوری اسلامی و همچنین سالهای مبارزاتی که منتهی به تشکیل نظام جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی شد، امتحان خوبی داده- این است که این راه را که راه امام بزرگوار ما است و راه انقلاب ما است، رها نکنید؛ این راه را دنبال کنید. عزّت دنیا و عزّت در ملأ اعلی به این وابسته است که این راه را برویم: راه تمسّک به قرآن و عترت، راه تمسّک به احکام الهی، راه ایستادن در مقابل دشمنان، راه ملاحظه نکردن در اظهار حقیقت و دفاع کردن از حقیقت؛ این آن راهی است که اگر ملّت ما دنبال بکند -که بحمدالله تا امروز این را دنبال کرده اند، دنبال سرِ مسئولین کشور حرکت کرده اند و این راه پرافتخار را دنبال کرده اند- اگر این راه ادامه پیدا بکند و این مبارزه ادامه پیدا بکند، دنیا و آخرت این ملّت تأمین خواهد شد و مسلمانان دیگرِ دنیا هم میتوانند منتفع بشوند. ما همه ی دولتهای مسلمان و کشورهای مسلمان را به هم افزایی و به کمک یکدیگر دعوت میکنیم و این دعوتی است که به سود همه است.

امیدواریم خداوند متعال خیر و برکت و رحمت خود را بر همه ی آحاد امّت اسلامی و بر همه ی کشورهای اسلامی و بر همه ی ملّتهای اسلامی نازل فرماید و شرّ دشمنان را ان شاءالله از این منطقه کم کند.

والسّلام علیکم و رحمةالله و برکاته

تصاویر این دیدار

پی نوشت ها

[1] ستونها

[2] سوره ی آل عمران، بخشی از آیه ی 164؛ «به یقین، خدا بر مؤمنان منت نهاد [که] پیامبری از خودشان در میان آنان برانگیخت. ..»

[3] صحیفه ی سجّادیّه، دعای دوّم

[4] سوره ی انبیاء، بخشی از آیه ی 107

[5] سوره ی احزاب، بخشی از آیه ی 1؛ «ای پیامبر، از خدا پروا بدار و کافران و منافقان را فرمان مبر...»

[6] سوره ی توبه، بخشی از آیه ی 73

[7] خواسته ها

[8] سوره ی زخرف، بخشی از آیه ی 43؛ «... تو بر راهی راست قرار داری.»

[9] سی امین کنفرانس وحدت اسلامی از تاریخ 1395/9/25 به مدت سه روز در تهران برگزار گردید.