بیانات رهبر انقلاب در دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین علیه‌السلام (۱۳۹۶/۰۲/۲۰)

ماه شعبان است، ماه بارش رحمت الهی

بسم الله الرّحمن الرّحیم و الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابی­ القاسم المصطفی محمّد. ان شاءالله بر همه ی شما برادران عزیز مبارک باشد؛ هم بر فارغ التّحصیلان این دانشگاه، هم بر واردشدگان و سردوشی بگیرانی که ان شاءالله با طیّ مراحل تحصیلی و تمرینی به رتبه ی پاسداری خواهند رسید.

 ماه شعبان است، ماه بارش رحمت الهی است. اگر انسان فقرات مناجات شعبانیّه و ادعیّه ی ماه شعبان در شب نیمه و دیگر دعاها و اعمال را نگاه کند، احساس میکند که ماه شعبان یک ظرف زمانی بسیار ارزشمندی است برای بهره گیری از رحمت پروردگار. شما جوانهای عزیز، با دلهای پاک، با روحهای آماده، میتوانید خیلی بهره بگیرید و امیدوارم که ان شاءالله از برکات این ماه و از رحمت الهی در این ماه بهره بگیرید.

اهمیت شب نیمه شعبان و ولادت باسعادت قطب عالم امکان

 یکی از برجسته ترین خصوصیّات ماه شعبان مسئله ی ولادت باسعادت قطب عالم امکان، حضرت بقیّةالله (ارواحنا فداه) است. برجستگی این روز و شب با این ولادت بزرگ بسیار بیشتر و مضاعف شده است. البتّه شب نیمه ی شعبان شب مبارکی است، شب دعا است، شب مناجات است، گفته شده است که از موارد لیلةالقدر است، لکن با این ولادت همه ی اینها مضاعف میشود. یک توجّهی به وجود مقدّس بقیّةالله (ارواحنا فداه) بکنیم با چند نکته­ ی کوتاه در مورد آن بزرگوار. البتّه در درجه ی اوّل، باید تبریک عرض بکنیم به همه ی شما این میلاد را، این ایّام را، این شیرینی ولادت باسعادت آن بزرگوار را. ماه شعبان، از اوّل تا آخر، ماه الطاف الهی و شیرینی ها و چشم­ روشنی ها است. البتّه امسال متأسّفانه با این حادثه­ ای که در معدن پیش آمد،[1] ما داغدار شدیم، و قبل از آن­ هم حادثه ی مربوط به مرزبانان ما در جنوب کشور[2] دلها را افسرده کرد و داغدار کرد، ولیکن ماه، ماه شادی و دلباختگی دلباختگان اهل بیت (علیهم السّلام) است.

توجه به امام زمان (ع)  وسیله ای است برای عرض ارادت و عبودیّت به درگاه حضرت حقّ متعال

 در مورد امام زمان (عجّل الله له الفرج و سلام الله علیه) نکته ی اوّل این [است] که این بزرگوار داعی الله است. نگاه به آن بزرگوار وسیله ای است برای عرض ارادت و عبودیّت به درگاه حضرت حقّ متعال. اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا داعیَ اللهِ وَ رَبّانیَّ آیاتِه؛[3] همه چیز، همه ی انبیا، همه ی اولیا، همه ی مقدّسات، همه ی ارواح طیّبه که نورافشانی میکنند بر زندگی ما، بر عالم ما، بر همه ی عالم وجود، آیات حقّند، جلوه های حضرت پروردگارند؛ این نکته ای است که باید توجّه داشت. به امام زمان توجّه میکنیم، توسّل میکنیم، در مقابل آن بزرگوار عرض خاکساری میکنیم، برای اینکه این خاکساری به ذات احدیّت برسد و پیش خدای متعال اظهار عبودیّت کرده باشیم.

طلوع خورشیدِ حق و عدل در پایان این شب ظلمانی، قطعی است

 دوّم اینکه نام این بزرگوار و یاد این بزرگوار، دائماً به ما یادآوری میکند که طلوع خورشیدِ حق و عدل در پایان این شب ظلمانی، قطعی است. انسانها گاهی که امواج متراکم ظلمت و ظلم را مشاهده میکنند، مأیوس میشوند. یاد امام زمان نشان دهنده ی این است که خورشید طلوع خواهد کرد، روز خواهد آمد؛ بله، ظلمات هست، ظالمان و تاریکی آفرینان هستند در دنیا، و قرنهای متمادی بوده اند امّا پایان این شب سیاه و ظلمانی، قطعاً طلوع خورشید است؛ این آن چیزی است که اعتقاد به امام زمان به ما می آموزد؛ این وعده ی تضمین شده ی پروردگار است: اَلسَّلامُ عَلَیکَ اَیُّهَا العَلَمُ المَنصوبُ وَ العِلمُ المَصبوبُ وَ الغَوثُ وَ الرَّحمَةُ الواسِعَةُ وَعداً غَیرَ مَکذوب؛[4]  وعده ی تخلّف ناپذیر الهی است. در اوّل زیارت [هم دارد]: اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا وَعدَ اللهِ الَّذی ضَمِنَه؛[5] وعده ای که تضمین شده است از طرف پروردگار، ظهور این بزرگوار است. بنابراین این هم نکته ی دوّم است. معتقدین به ظهور ولیّ عصر و وجود ولیّ عصر (ارواحنا فداه) هیچ گاه دچار نامیدی و یأس نمیشوند، و میدانند که قطعاً این خورشید طلوع خواهد کرد و این تاریکی ها و این سیاهی ها را برطرف خواهد کرد.

ما مأمور به انتظاریم

 نکته ی سوّم این است که ما مأمور به انتظاریم؛ انتظار یعنی چه؟ انتظار به معنای مترصّد بودن است. در ادبیّات نظامی یک چیزی داریم به نام «آماده باش»؛ انتظار یعنی «آماده باش»! باید «آماده باش» باشیم. انسان مؤمن و منتظر، آن کسی است که در حال «آماده باش» است. اگر امام شما که مأمورِ به ایجاد عدالت و استقرار عدالت در کلّ جهان است، امروز ظهور بکند، باید من و شما آماده باشیم. این «آماده باش» خیلی مهم است؛ انتظار به این معنا است. انتظار به معنای بی صبری کردن و پا به زمین کوبیدن و چرا دیر شد و چرا نشد و مانند اینها نیست، انتظار یعنی باید دائم در حال «آماده باش» باشید.

انتظار مستلزم صلاح و عمل است

 نکته ی چهارم و آخر [اینکه] این انتظار، مستلزم صلاح و عمل است؛ باید خودمان را اصلاح کنیم، باید اهل عمل به آن چیزی باشیم که دل آن بزرگوار را شاد میکند. اگر بخواهیم این جور عمل بکنیم و این صلاح و اصلاح را برای خودمان فراهم بکنیم، طبعاً نمیتوانیم به عمل فردی اکتفا کنیم. در محیط جامعه، در محیط کشور، در محیط جهانی هم وظایفی هست که باید انجام بدهیم؛ این وظایف چه هستند؟ این همان چیزی است که نیاز دارد به بصیرت، نیاز دارد به معرفت، نیاز دارد به نگرش جهانی، نیاز دارد به روشن بینی؛ این آن چیزی است که شما جوان عزیز فعّالِ امروز به آن موظّفید.

دانشگاه افسری امام حسین(ع) مصداق آیه شریفه کَزَرعٍ اَخرَجَ شَطئَهُ.....

 خب، در مورد دانشگاه افسری امام حسین؛ اوّلاً مبارک است بر شما که در این دانشگاه هستید، درس خواندید یا درس خواهید خواند؛ این خیلی فرصت باارزش و مغتنمی است؛ ثانیاً، این دانشگاه محلّ سر برآوردن نهالهایی است که در زمین مستعدّی نشانده شده اند. این دانشگاه، آنجایی است که میتواند انسانهای مستعد را به نقطه ای برساند که هر انسان بامعرفت برجسته ای وقتی به آن نقطه نگاه میکند، نسبت به آن غبطه بخورد. کسی مثل امام بزرگوار ما، آن شخصیّت عظیم، آن شخصیّت معنوی، آن عالم به دین، آن فقیه، آن حکیم -آدم کوچکی نبود امام- وقتی نگاه میکند به جایگاه رزمندگان اسلام و شهیدان این راه، با غبطه نگاه میکند؛ در فرمایشات ایشان، این به تکرار شنیده شده است؛ این دانشگاه، انسانها را، جوانها را به آنجا میرساند. این دانشگاه مصداق این آیه ی شریفه است: کَزَرعٍ اَخرَجَ شَطئَهُ فَئازَرَهُ فَاستَغلَظَ فَاستَوی عَلی سُوقِهٖ یُعجِبُ الزُّرّاعَ لِیَغیظَ بِهِمُ الکُفّار؛[6] آن کسانی که این مزرعه را آماده کرده اند، خودشان گاهی از محصولات این مزرعه به شگفت می آیند! مزرعه ی بابرکتی است و میتواند این جور نهالهای بارآوری و پُرباری را پرورش بدهد و به جامعه تقدیم کند. لِیَغیظَ بِهِمُ الْکُفّار؛ و کفّار هم از این انسانی که در اینجا پرورش پیدا میکند، دچار غیظ و خشم و غضب میشوند.

هر چیزی که مایه ی اقتدار ایران اسلامی باشد مبغوض دشمن است

 امروز اگر نگاه کنیم در بین قشرهای جامعه ی ما، چند قشرند که در تبلیغات بین المللی استکبار، در اظهارات سیاسیّون استکبار، در رفتارهای توطئه گرانه ی استکبار، نشانه ی بغض استکبار نسبت به این چند قشر آشکار است؛ در رأس اینها سپاه پاسداران است. چرا؟ با سپاه چرا این قدر بدند؟ با این جوان برومندی که تربیت میشود، رشد میکند، قد میکشد در معنویّت، چرا این قدر دشمنند؟ چون مایه ی اقتدار کشور است؛ این نکته خیلی مهم است. علّت دشمنی آنها این است که این مجموعه، مایه ی اقتدار کشور است. هر چیزی که مایه ی اقتدار ایران اسلامی باشد مبغوض آنها است، مورد کینه ی آنها است، مورد غیظ آنها است.

برخی دیگر از عوامل اقتدار کشور

پیشرفت علمی و علم

 دو سه نمونه ی دیگر هم وجود دارد، آنها را هم عرض بکنم. علم هم مایه ی اقتدار است؛ پیشرفت علمی ما هم مورد غیظ و غضب آنها است. دیدید، آدم فرستادند دانشمند هسته ای ما را ترور کردند، یعنی دانه دانه شناسایی کردند، مسیرهایشان را پیدا کردند، به مزدورها پول دادند که بیایند آنها را ترور بکنند. علم و عالم ازجمله ی چیزهایی است که آنها را به غیظ و غضب می آورد.

اقتصاد قوی و مستقلّ

 اقتصاد قوی و مستقلّ کشور ما هم مایه ی اقتدار ما است لذا با آن مخالفند. تحریم میکنند، برای اینکه اقتصاد را ضربه بزنند؛ تدابیر گوناگونی به کار میبندند که ای کاش اقتصاددان های مؤمن ما بیایند برای مردم تشریح کنند تدابیری را که دشمنان ما در آن سوی مرزها به کار میبرند تا ما نتوانیم در داخل، اقتصاد محکم و مستقل و قوی داشته باشیم؛ چرا؟ چون اقتصاد مایه ی اقتدار است و یک کشوری که اقتصاد محکمی دارد، این کشور یک وسیله ی اقتدار دارد.

قدرت نظامی

 قدرت نظامی، مایه ی اقتدار است. می بینید، درباره ی مسائل موشکی چه جنجالی در دنیا راه می اندازند، که ایران موشک دارد، ایران موشک دقیق دارد. بله، ما موشک داریم، موشک دقیق [هم] داریم؛ موشک ما هدف را از فاصله ی چند هزار کیلومتری با فاصله ی چند متری قادر است بزند؛ این را با قدرت به دست آوردیم، با قدرت حفظ میکنیم، با قدرت افزایش خواهیم داد؛ ان شاءالله. با این هم چون مایه ی اقتدار کشور است مخالفند، با آن دعوا دارند، غیظ و غضب دارند. می بینید چه میکنند در دنیا.

 عنصر نظامی فداکار هم مایه ی اقتدار است؛ علاوه بر سازمانهای نظامی، یک عنصر نظامی فداکار، یک صیّاد شیرازی، یک شهید شوشتری و خودِ یک انسان فداکار هم که یک عنصر نظامی است و فداکار و صادق است، مورد غیظ و غضب است. اینها در جنگ به شهادت نرسیدند، اینها ترور شدند؛ یعنی شناسایی شدند، تعقیب شدند و ترور شدند، برای خاطر اینکه خودشان را به عنوان یک مانعی در مقابل دست اندازی دشمن نشان میدادند و مایه ی اقتدار کشور بودند؛ [پس] با آنها هم دشمنند.

ایمان و حیا و اخلاق جوانان

 ایمان و حیا و اخلاق جوانان هم مایه ی اقتدار است، [لذا] با آن دشمنند. این همه در فضای مجازی و در رسانه ها فعّالیّت میکنند، میلیاردها خرج میکنند برای اینکه بتوانند از جوان ایرانی اخلاق را، ایمان را، پایبندی به شریعت را، حیا را سلب کنند و بگیرند؛ چرا؟ چون اینها مایه ی اقتدار کشور است. با جوان مؤمن متشرّعِ با حیای باایمان که در مقابل این وسایل شهوت انگیز نمیلغزد و میتواند خودش را نگه دارد، و برای کشور مایه ی اقتدار است؛ دشمنند.

روحیّه ی جهاد و مقاومت در ملّت

 روحیّه ی جهاد و مقاومت در ملّت یکی از مایه های اقتدار است، لذا با روحیّه ی جهاد و مقاومت دشمنند. در ادبیّات استعماری جهانی به روحیّه ی مقاومت، به روحیّه ی جهاد، تهمتِ خشونت میزنند؛ خشونت، تندرَوی -که متأسّفانه گاهی ما هم از آنها یاد میگیریم و همانها را تکرار میکنیم- این به خاطر این است که روحیّه ی جهاد و شهادت مایه ی اقتدار است برای یک کشور.

 خب، اینها همه مایه ی اقتدارند و همه مبغوضند، امّا آن چیزی که حافظ امنیّت است، در درجه ی بالاتری از امنیّت قرار دارد؛ مجموعه ای که میتواند امنیّت کشور را حفظ کند اهمّیّت بیشتری دارد. برای همین است که با مجموعه های حافظ امنیّت -که نیروهای مسلّح ازجمله ی مهم ترین اینها هستند- مخالفند؛ به خاطر اینکه اگر امنیّت نبود، علم هم نیست، اقتصاد هم نیست، ابتکار هم نیست. آن چیزی که موجب میشود یک کشور بتواند دانشمند تربیت کند، بتواند در بخشهای مختلف رشد کند، وجود امنیّت است. بستر امنیّت برای یک کشور از همه چیز مهم تر و لازم تر است. آن چیزی که حافظ امنیّت کشور است، موجب ناراحتی آنها است؛ [لذا] تلاش میکنند این امنیّتی را که در کشور وجود دارد از بین ببرند. این یکی از نکات بسیار مهم است.

ما امروز «دولت مقاومت»ایم

 خب، برادران عزیز من، فرزندان عزیز من، جوانان عزیز من! ما امروز «دولت مقاومت»ایم. دولت مقاومت خیلی مهم است. دولت مقاومت با فلان سازمان مقاومت فرق دارد، با فلان جریان مقاومت در فلان کشور فرق دارد، با فلان شخصیّت مقاومت فرق دارد. [البتّه] با آنها هم دشمنند؛ استکبار جهانی که اهل زیاده طلبی است، اهل تجاوز است، اهل دست اندازی به همه ی ثروتهای مادّی و معنوی ملّتهای عالم است، با هر عنصر مقاومت مخالف است، [لذا] با سازمانهای مقاومت هم مخالف است، با انسانهای مقاوم هم مخالف است، امّا اینها کجا و دولت مقاومت که بر اساس مقاومت تشکیل بشود، کجا! جمهوری اسلامی دولت مقاومت است؛ دولت مقاومت که سیاست دارد، اقتصاد دارد، نیروی مسلّح دارد، حرکات بین المللی دارد، منطقه ی نفوذ وسیع در درون کشور و بیرون کشور دارد؛ این بسیار مهم است، و با هیچ عنصر مقاومت دیگری قابل مقایسه نیست. برای همین است که دشمنی ها از همه جای دنیا -چه از سوی قدرت طلبان، چه از سوی نوکران قدرت طلبان- متوجّه جمهوری اسلامی است.

«دولت مقاومت» یعنی چه؟

خب، «دولت مقاومت» یعنی چه؟ یعنی تسلیم زورگویی نشدن، تسلیم زیاده طلبی نشدن، در موضع اقتدار ایستادن. دولت مقاومت در موضع اقتدار قرار میگیرد. ببینید، دولت مقاومت نه اهل تجاوز است، نه اهل سلطه طلبی و دست اندازی به ملّتها و کشورها است، نه اهل فرو رفتن در لاک دفاعی و موضع انفعال است؛ هیچ کدام از اینها نیست. بعضی خیال میکنند اگر ما بخواهیم خودمان را از تهمت سلطه طلبی و اقتدارطلبی بین المللی و منطقه ای برکنار کنیم، باید برویم در لاک دفاعی؛ این جوری نیست. در لاک دفاعی نمیرویم، در موضع انفعال قرار نمیگیریم، بلکه ما در موضع «اَعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّةٍ وَ مِن رِباطِ الخَیلِ تُرهِبونَ بِهٖ عَدُوَّ اللهِ وَ عَدُوَّکُم»[7] قرار میگیریم. در موضعی قرار میگیریم که در این آیه ی شریفه از آن تعبیر شده است به «تُرهِبونَ بِهٖ عَدُوَّ اللهِ وَ عَدُوَّکُم»؛ «تُرهِبونَ بِه» یعنی چه؟ «تُرهِبونَ بِه» همان چیزی است که در ادبیّات سیاسی امروز به آن «قدرت بازدارندگی» میگویند. جمهوری اسلامی در جایگاهی قرار میگیرد که دارای قدرت بازدارندگی است؛ دارای اقتدار بازدارنده است؛ میخواهند این اقتدار نباشد.

 آنچه جمهوری اسلامی دارد، آنچه تاکنون تحصیل کرده است -که با ابتکار خود و با همّت خود تحصیل کرده است و رهین منّت هیچ دولت و هیچ قدرت دیگری نیست- برای بازدارندگی و برای داشتن اقتدار بازدارنده به دست آورده است و تحصیل کرده است، بعد از این­ هم در این راه پیش خواهد رفت. ما، بعد از این­ هم، تا آنجایی که بتوانیم و با همه ی همّتمان، با همه ی تلاشمان، با همه ی استعداد نیروی انسانی­ مان که کم هم نیست، در راه افزایش قدرت بازدارندگی پیش خواهیم رفت و آن را به کار خواهیم گرفت، برای اینکه دشمن به فکر تعرّض نیفتد و بداند که اگرچنانچه تعرّض کرد، ضربه ی محکمی خواهد خورد، واکنش سختی خواهد دید. من مدّتها قبل[8] گفتم دوران «بزن و دررو» به جمهوری اسلامی دیگر گذشته است؛ اینکه بیا بزن و دررو، [دیگر] این جوری نیست؛ اگر زدند پایشان گیر می افتد؛ شروع ممکن است با آنها باشد امّا تمام کردن دیگر با آنها نیست و در اختیار آنها نیست. این همان قدرتی است که دشمن از آن بیمناک است؛ این همان اقتداری است که دشمن مایل نیست که جمهوری اسلامی آن را داشته باشد.

دشمن چه چیزی را هدف گرفته؟

 خب، دشمن چه چیزی را هدف گرفته؟ من این را به شما میگویم. شما برادران عزیز من، فرزندان من و جوانان من هستید. گزارشی هم که فرماندهان عزیز ما اینجا دادند، نشان میدهد که شما علاوه بر آموزش نظامی، آموزش بصیرت و معنویّت و نگاه سیاسی و مانند اینها هم دارید. دشمن دنبال چیست؟ هدف دشمن در جمهوری اسلامی چیست؟ دشمن چه چیزی را هدف گرفته است؟ من عرض میکنم دشمن یک هدف کوتاه مدّت دارد، یک هدف میان مدّت دارد، یک هدف بلند مدّت دارد.

هدف کوتاه مدت دشمن سلب امنیت است

هدف کوتاه مدّت دشمن به هم زدن امنیّت کشور است، ایجاد آشوب و فتنه در کشور است، از بین بردن این افتخار بزرگ است که جمهوری اسلامی بحمدالله از آن برخوردار است. ما در یک منطقه ی پر از تشنّج، پر از ناآرامی، بلکه در یک دنیای پر از تشنّج و ناآرامی، توانسته­ ایم محیط امنی را برای کشور خودمان به وجود بیاوریم. این [کار] را ملّت کرده است، این را مسئولین دلسوز انجام داده اند، این را آگاهی ها و هشیاری ها و به روزبودن ها به وجود آورده است؛ میخواهند این را از ملّت بزرگ ایران بگیرند. یکی از مهم ترین اهداف یا شاید مهم ترین هدف کوتاه مدّت دشمن، این است که بتوانند امنیّت را از کشور سلب کنند. من بعد در این زمینه باز یک جمله ی دیگر عرض خواهم کرد.

هدف میان مدّت دشمن مسئله ی اقتصاد کشور است،

 هدف میان مدّت آنها مسئله ی اقتصاد کشور است، مسئله ی معیشت مردم است. اقتصاد بایستی حرکت نکند، معیشت مردم بایستی لنگ بماند، کار و تولید باید در کشور پایین بماند، بیکاری باید به عنوان یک بلا در کشور عمومیّت پیدا کند، مردم بایستی از جمهوری اسلامی و از نظام اسلامی به خاطر مشکلات معیشتی ناامید و مأیوس بشوند. این هدف دشمن است؛ دنبال این هستند، دارند تلاش میکنند، برایش برنامه ریزی میکنند، به قول خودشان اتاقهای فکر تشکیل میدهند، برای اینکه بتوانند این کار را در کشور ما انجام بدهند. این هدف میان مدّت آنها است که دنبالش هستند. ما وقتی این هدف را فهمیدیم، آن وقت باید علاج بکنیم؛ علاج هم میتوانیم بکنیم، اگر به خود بیاییم، یک­ قدری توجّه کنیم، دنبال کنیم. اگر همین شعاری را که ما اوّل سال مطرح کردیم -«اقتصاد مقاومتی؛ تولید ملّی و اشتغال»- دنبال بکنیم، آن نقشه ی دشمن مسلّماً از بین خواهد رفت؛ همچنان که اگرچنانچه متوجّه باشیم و آماده باشیم برای برخورد و مواجهه ی با آن هدف کوتاه مدّت و هدف نزدیک که مسئله ی ناامنی است و ایجاد ناامنی و ایجاد فتنه و آشوب، قطعاً خواهیم توانست آن را خنثی کنیم.

هدف بلند مدّت هم، اصل نظام اسلامی است

 هدف بلند مدّت هم، اصل نظام اسلامی است. یک روزی صریحاً میگفتند که نظام اسلامی باید از بین برود؛ بعد دیدند این حرف، حرفی است که به ضررشان تمام میشود و اوّلاً، نمیتوانند و در آن میمانند و آبرویشان پیش طرف دارانشان، دولتهای وابسته و مزدورشان در دنیا میرود؛ [لذا] آمدند این را تعدیل کردند و گفتند: تغییر رفتار جمهوری اسلامی. بنده همان وقت به مسئولین عزیز کشور گفتم: آقایان! توجّه داشته باشید که تغییر رفتار، با تغییر نظام هیچ فرقی ندارد. معنای تغییر رفتار این نیست که اگر صبح ساعت هفت می آمدیم، حالا هفت و نیم یا شش و نیم بیاییم. تغییر رفتار یعنی اینکه راه اسلام را میرفتیم، راه انقلاب را میرفتیم، خطّ امام را میرفتیم، حالا زاویه بگیریم؛ اوّل 20 درجه، بعد 45 درجه، بعد 90 درجه، بعد 180 درجه در طرف مقابل حرکت بکنیم؛ تغییر رفتار یعنی این؛ یعنی همان از بین بردن نظام اسلامی؛ این هدف بلندمدّت آنها است. بنابراین، هدف دشمن اینها است. دشمن، دشمن است؛ از هرچه که بتواند اِعمال دشمنی بکند، استفاده خواهد کرد.

انتخابات  میتواند مایه ی اعتلاء و آبروی کشور  بشود

 یک کلمه [هم] راجع به انتخابات عرض بکنم. انتخابات، یکی از آن زمینه هایی است در کشور که [هم] میتواند مایه ی اعتلاء و آبرو بشود، هم میتواند مایه ی ضعف و سستی و ایجاد مشکلات بشود؛ انتخابات این جوری است. اگر مردم شرکت کنند، با نظم شرکت کنند، با اخلاق حرکت بکنند، حدود اسلامی را رعایت بکنند، قانون را همه رعایت بکنند، این مایه ی آبرو و عزّت نظام جمهوری اسلامی است؛ و اگر قانون شکنی کنند، اگر بد اخلاقی کنند، اگر با حرفهای خود، دشمن را به خودشان امیدوار کنند، انتخابات به ضرر ما تمام خواهد شد. ما برای انتخابات تازه کار نیستیم. ما 37 سال، 38 سال است که با انتخابات سروکار داریم -قبلها، هر سالی تقریباً یک انتخابات بود؛ حالا هم چند سالی است که هر دو سال یک بار، یک انتخابات بزرگ در این کشور به راه می افتد- ما مجرّبیم در کار انتخابات، میدانیم انتخابات چیست، میدانیم آن کسانی که در انتخابات، طرف قضیّه هستند و دخالت دارند، در چه محیط های فکری ممکن است قرار بگیرند، چه دشمنی هایی با اینها میشود، چه وسوسه هایی به اینها رو می آورد؛ اینها چیزهایی است که برای ما تجربه شده است؛ اینها روشن است.

توصیه ای به نامزدهای انتخاباتی

 من توصیه میکنم به همه ی این آقایان محترمی که نامزدهای انتخاباتی هستند و به آنها میگویم -آنچه را به مردم باید عرض بکنیم، عرض کردیم- به آنها من عرض میکنم که در وعده های خود، در اظهارات خود، در برنامه هایی که به مردم میدهند، توجّه کنند که دو سه چیز را حتماً رعایت بکنند:

مسائل اقتصادی

 یکی مسائل اقتصادی است. حتماً توجّه کنند به مسائل اقتصادی و بگویند و قاطع بگویند که برای اقتصاد کشور میخواهند تلاش بکنند؛ این یکی از مسائل مهم است. بگویند که در درجه ی اوّل، معیشت مردم برایشان دارای اهمّیّت است.

مسئله ی عزّت ملّی و استقلال ملّت ایران

 نکته ی دوّمی که در برنامه ریزی هایشان، در اظهاراتشان، در وعده هایی که به مردم میدهند، باید خودنمایی کند، مسئله ی عزّت ملّی و استقلال ملّت ایران است. آقایان! ملّت ایران، یک ملّت انقلابی است، ملّت ایران یک ملّت سرافراز است، ملّت ایران ملّتی است که از نهایت ضعف و وابستگی توانست خودش را به اوج اقتدار و عزّت بین المللی برساند؛ این ملّت را نباید تضعیف کرد، این ملّت را نباید سرشکسته کرد، این ملّت را نباید در مقابل ملّتهای دیگر، در مقابل قدرتهای بزرگ به تسلیم واداشت؛ این ملّت، با اقتدار زنده است؛ اگرچنانچه این اقتداری که این ملّت دارد نشان میدهد نمیبود، دشمن اکتفا نمیکرد به اینکه بخواهد بیاید یک دستوری را به فلان رئیس جمهور ما یا به فلان مأمور ما بدهد؛ می آمد مسلّط میشد بر این کشور. همان کاری را اینها با جمهوری اسلامی میخواهند بکنند و در آن صورت میکردند که با این کشورهای وابسته ی مزدورِ بی آبروی بعضی از مناطق عالم ازجمله در منطقه ی ما دارند انجام میدهند؛ همان رفتار را با ملّت ما میخواستند انجام بدهند. باید عزّت ملّی، سربلندی ملّت و عظمت ملّت در مقابل استکبار حفظ بشود؛ [نامزدهای انتخاباتی] نشان بدهند که در مقابل زیاده خواهی آمریکا، در مقابل خباثتهای صهیونیست ها ایستاده اند.

گسلهای اعتقادی یا جغرافیایی یا زبانی یا قومی را تحریک نکنید

 نکته ی سوّمی که باید خیلی در برنامه ها و اظهارات و وعده های نامزدهای محترم مورد توجّه قرار بگیرد، همین امنیّت ملّی است، همین آرامش ملّی است. سعی کنند گسلهای اعتقادی یا جغرافیایی یا زبانی یا قومی را تحریک نکنند؛ مراقب باشند! سالهای متمادی است که دشمنان ما دارند روی این گسلها کار میکنند. دشمنان جمهوری اسلامی روی کردستان کار کردند [امّا] مردمِ کُردِ مؤمنِ ما با مشت به دهان اینها کوبیدند. اینها آمدند بر روی مردم متعصّب و غیور آذربایجان کار کردند، سرمایه گذاری کردند [امّا] مردم غیور آذربایجان مثل صاحبان انقلاب، سر بلند کردند و در روی آنها ایستادند و آنها را مردود کردند؛ همین جور با مردم عرب خوزستان، با مردم بلوچستان، با مردم ترکمن. دارند کار میکنند، سرمایه گذاری میکنند، پول میدهند، مزدور میگیرند، حرف درست میکنند، برای اینکه بتوانند این گسلها را فعّال کنند؛ امّا اقوام ایرانی با همه ی قدرت، با همه ی صمیمیّت، با همه ی اخلاص، با همه ی ایمان ایستاده اند. نامزدهای ریاست جمهوری مراقب باشند به خاطر خطای در تشخیص، کاری را که دشمن نیمه کاره انجام داده و نتوانسته پیش ببرد، به نفع دشمن تعقیب نکنند و این گسلها را تحریک نکنند.

مسئله ی امنیّت و آرامش برای این کشور بسیار مهم است

 مسئله ی امنیّت و آرامش برای این کشور بسیار مهم است. در انتخابات، مسئولان امنیّت، مسئولان آرامش، از قوّه ی قضائیّه، از نیروی انتظامی، از وزارت کشور، و بقیّه و بقیّه باید همه مراقبت بکنند که امنیّت را حفظ بکنند. اگر کسی علیه امنیّت این کشور بخواهد قیام بکند، قطعاً با عکس العمل و واکنش سخت مواجه خواهد شد؛ این را بدانند. آن صهیونیستِ پول دارِ آمریکاییِ خبیث که گفت من گرجستان را با ده میلیون دلار توانستم زیرورو کنم، در سال 88 به فکر افتاد که جمهوری اسلامی را هم این جوری [کند]. ببینید این خطای در تطبیق و این حماقت در شناخت به کجا میرسد که جمهوری اسلامیِ با این عظمت را، ملّت ایرانِ با این عظمت را مقایسه کنند با کشورهای دستِ چندم دنیا و بخواهند اثر بگذارند و کار بکنند؛ خب برخورد کردند با دیوار مستحکم اراده و عزم ملّی. امروز هم همین جور است؛ این را بدانند که امنیّت برای این کشور خیلی مهم است، مردم به امنیّت اهمّیّت میدهند، این حقیر هم به تَبَع مردم، به امنیّت این کشور اهمّیّت میدهم؛ در انتخابات باید امنیّت به صورت کامل محفوظ بماند؛ و هرکسی که از این راه تخطّی بکند، قطعاً بداند سیلی خواهد خورد.

قدرتها متعلّق به خدا است

 قدرتها متعلّق به خدا است، دلها متعلّق به خدا است، دلها «بَینَ اِصبَعَیِ الرَّحمن»[9]-لابه لای اراده ی الهی- است؛ دلها دست خدا است. مردم ایران با اتّکاء به لطف الهی این راه را با قدرت طی کرده اند، بعد از این هم ان شاءالله طی خواهند کرد. و در میان ملّت ایران، جوانان نقش برجسته تری دارند، و در میان جوانان، شما جوانهای عزیز خصوصیّتی دارید؛ این را قدر بدانید، خدای متعال را شکرگزار باشید.

 پروردگارا! تو را به مهدی موعود، تو را به آن کسی که «بِیُمنِهِ رُزِقَ الوَری وَ بِوُجودِهِ ثَبَتَتِ الاَرضُ وَ السَّماء»[10] سوگند میدهیم این جوانان را و همه ی جوانان کشور را، همه ی ملّت بزرگ ایران را در سایه ی لطف و عنایت خود محفوظ بدار؛ ملّت ایران را بر دشمنانش پیروز کن. پروردگارا! به محمّد و آل محمّد تو را سوگند میدهیم ارواح طیّبه ی شهدا و روح مطهّر امام شهدا را با ارواح طیّبه ی محمّد و آل محمّد محشور بفرما.والسّلام علیکم و رحمةالله و برکاته[11]

پی نوشت ها

[1]  اشاره به حادثه‌ی انفجار در معدن زمستان یورت شهرستان آزادشهر در استان گلستان و جان باختن تعدادی از معدنچیان.

[2] اشاره به شهادت جمعی از مرزبانان نیروی انتظامی جمهوری اسلامی در اقدام گروهک تروریستی در مرز میرجاوه.

[3] احتجاج، ج 2، ص 493

[4] همان

[5] همان

[6] سوره فتح، بخشی از آیه ی 29؛ «... چون کشته ای است که جوانه ی خود برآورد و آن را مایه دهد تا ستبر شود و بر ساقه های خود بِایستد و دهقانان را به شگفت آورد تا از [انبوهیِ] آنان [خدا] کافران را به خشم دراندازد...»

[7] سوره ی انفال، بخشی از آیه ی 60؛ «و هرچه توان دارید از نیرو و اسبهای آماده بسیج کنید، تا با این [تدارکات]، دشمن خدا و دشمن خودتان را بترسانید …»

[8] بیانات در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام (1386/6/31)

[9] عوالی اللئالی، ج 1، ص 48 (با اندکی تفاوت)

[10] زادالمعاد (دعای عدیله)، ص 423

[11] در ابتدای این مراسم -که در دانشگاه امام حسین (ع) برگزار شد- سرلشکر پاسدار محمدعلی جعفری (فرمانده کلّ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) و دریادار پاسدار مرتضی صفاری (فرمانده دانشگاه امام حسین (ع)) گزارشی ارائه کردند.