این جنگنده در تاریخ 28 ژوئیه (6 مرداد)، توسط کاپیتان "جیمی استراک"(Jamie Struck) هدایت شد و یک "سیستم پرتاب الکترومغناطیسی"(EMALS) از عرشه پرواز ناو هواپیمابر آن را به هوا پرتاب کرد. در این عملیات همچنین برای نخستین بار، هواپیمای جنگنده با استفاده از یک سیستم پیشرفته موسوم به"دنده متوقف کننده"((Arresting Gear یا (AGG) بر روی ناو فرود آمد.
بیش از 60 سال است که ناوهای هواپیمابر سراسر دنیا با استفاده از منجنیق‌های بخار، هواپیماهای مجهز به بال ثابت را به هوا پرتاب کرده‌اند. این در حالی است که چنین سیستمی پیچیده بوده و نیازمند تعداد زیادی خدمه است که آن را عملیاتی و ثباتش را حفظ کنند. با این حال، EMALS که توسط شرکت "جنرال اتمیک" (General Atomics) تولید شده، برای نخستین بار، به جای سیستم بخار تمامی عملیات را انجام می‌دهد اما طراحی و نیرودهی آن ساده‌تر است.
این سامانه در مقایسه با سیستم بخار، قابل اعتمادتر بوده، نگهداری از آن ساده‌تر است و ظرفیت انرژی پرتاب بالاتری دارد. برای اینکه جت‌های سریع روی عرشه نسبتا کوچک ناو فرود بیایند، سیستم ترمز متوقف کننده جدید جایگزین سیستم سیم‌دار متوقف‌کننده سنتی شده است. این سیستم هم توسط "جنرال اتمیک" ساخته شده و مجهز به موتورهای الکتریکی و سیستم‌های بازیابی انرژی بوده که کار سیستم سیم‌دار هیدرولیک متوقف‌کننده قدیمی را انجام می دهند.
از آنجا که AAG با رایانه کنترل می‌شود، نیازمند خدمه کمتری برای عملیاتی شدن است و می‌توان آن را به سرعت برای تمامی سامانه‌ها از پهپادهای سبک گرفته تا بمب‌افکن‌های سنگین آماده کرد. این سیستم همچنین مجهز به سامانه‌های تشخیصی است که هزینه نگهداری آن را کاهش می‌دهند.
سامانه‌های AAG و EMALS با موفقیت در "لیکهورست" (Lakehurst) واقع در نیوجرسی آزمایش شدند.
ناو هواپیمابر "یو.اس.اس. جرالد آر.فورد" هم بالگرد و هم هواپیما حمل می‌کند و پیشرفته‌ترین ناو هواپیمابر دنیا به شمار می‌آید که در مقایسه با ناوهای دیگر حامل تسلیحات و هواپیماهای بیشتری است.
این فناوری مجهز به یک عرشه غول‌پیکر است و گفته می‌شود هواپیماهای آن در مقایسه با هواپیماهای ناوهای دیگر سریع‌تر به هوا اوج می‌گیرند.
مساحت این ابرناو فناورانه به اندازه سه زمین فوتبال است و توسط شرکت "صنایع هانتینگتون اینگالز" (Huntington Ingalls Industries) ساخته شده است.
