سرویس سبک زندگی فردا: قرآن کریم کتاب هدایت بشر تا قیامت بوده و لذا از هیچ‌یک از امور مهم و تأثیرگذار در زندگی انسان فروگذار نکرده است. در این کتاب هدایت، از تغذیه و خوراکی‌های مختلف به فراخور و موقعیت‌های مختلفی سخن به میان آمده است. یکی از این خوراکی‌ها شیر مادر است. در ادامه این مطلب را به نقل از سایت تبیان می‌خوانیم.
ما در این فرصت در روزی که به روز جهانی شیر مادر نامگذاری شده است، از بیان آیات و روایات و البته علم امروز به این مهم می‌پردازیم.
آیه 233 سوره بقره در واقع به سراغ یک مساله مهم، یعنى مساله «رضاع» (شیر دادن) و با تعبیراتى بسیار کوتاه و فشرده و در عین حال پر محتوا و آموزنده جزئیات این مساله را بازگو مى‌‌کند:
«وَالْوَالِدَاتُ یُرْضِعْنَ أَوْلاَدَهُنَّ حَوْلَیْنِ کَامِلَیْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن یُتِمَّ الرَّضَاعَةَ وَعَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَکِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لاَ تُکَلَّفُ نَفْسٌ إِلَّا وُسْعَهَا لاَ تُضَارَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلاَ مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ وَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذلِکَ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالاً عَن تَرَاضٍ مِنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْهِمَا وَإِنْ أَرَدْتُّمْ أَن تَسْتَرْضِعُوا أَوْلاَدَکُمْ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ إِذَا سَلَّمْتُمْ مَا آتَیْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ؛ و مادران فرزندانشان را دو سال کامل شیر مى‌دهند، (این) براى کسى است که بخواهد شیر دادن را به اتمام رساند و بر کسی که نوزاد برایش متولد شده، خوراک آنان و پوشاک آنان به طور پسندیده در دوران شیر دادن لازم است؛ کسی جز به اندازه توانایى اش تکلیف نمى‌‌شود و مادرى به خاطر فرزندش ضرر نمی بیند و کسى که فرزند برایش متولد شده، به خاطر فرزندش (ضرر نمی بیند) و مانند این (احکام بر وارث) است و اگر آن دو، با رضایت و مشورت یکدیگر، بخواهند کودک را زودتر از شیر باز گیرند، پس گناهى بر آن دو نیست و اگر خواستید دایه اى براى فرزندان خود بگیرید، پس هیچ گناهى بر شما نیست؛ هنگامى که آنچه را وعده داده اید، به طور پسندیده بپردازید و خودتان را از عذاب خدا نگه دارید.»
هفت نکته‌ی قرآنی برای شیر دادن نوزادان
1. مادران فرزندان خود را دو سال تمام شیر مى دهند؛ (وَ الْوالِداتُ یُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَّ حَوْلَیْنِ کامِلَیْنِ)
2. این براى کسى است که بخواهد دوران شیرخوارگى را کامل کند؛ (لِمَنْ أَرادَ أَنْ یُتِمَّ الرَّضاعَةَ)
3. هزینه زندگى مادر از نظر غذا و لباس در دوران شیر دادن بر عهده پدر نوزاد است تا مادر با خاطرى آسوده بتواند فرزند را شیر دهد لذا در ادامه آیه مى فرماید:" و بر آن کسى که فرزند براى او متولد شده (پدر) لازم است، خوراک و پوشاک مادران را به طور شایسته بپردازد؛ (وَ عَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ کِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ)
4. سپس به بیان حکم مهم دیگرى پرداخته، مى‌فرماید:«نه مادر (به خاطر اختلاف با پدر) حق دارد به کودک ضرر زند، و نه پدر» به خاطر اختلاف با مادر (لا تُضَارَّ والِدَةٌ بِوَلَدِها وَ لا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ).
مردان نباید حق حضانت و نگاهدارى مادران را با گرفتن کودکان در دوران شیرخوارگى از آنها پایمال کنند که زیانش به فرزند رسد و مادران نیز نباید از این حق شانه خالى کرده و به بهانه هاى گوناگون از شیر دادن کودک خوددارى کرده یا پدر را از دیدار فرزندش محروم سازند.
5. سپس به حکم دیگرى مربوط به بعد از مرگ پدر مى پردازد، مى‌فرماید: «و بر وارث او نیز لازم است این کار را انجام دهد» (وَ عَلَى الْوارِثِ مِثْلُ ذلِکَ). آنها باید نیازهاى مادر را در دورانى که به کودک شیر مى‌‌دهد تامین کنند.
6. در ادامه آیه، سخن از مساله باز داشتن کودک از شیر به میان آمده و اختیار آن را به پدر و مادر واگذاشته، هر چند در جمله‌هاى سابق زمانى براى شیر دادن کودک تعیین شده بود، ولى پدر و مادر با توجه به وضع جسمى و روحى او، و توافق با یکدیگر مى‌توانند کودک را در هر موقع مناسب از شیر باز دارند.
7. گاه مى شود که مادر از حق خود در مورد شیر دادن و حضانت و نگاهدارى فرزند خوددارى مى کند و یا به راستى مانعى براى او پیش مى آید، در این صورت باید راه چاره اى اندیشید و لذا در ادامه آیه مى فرماید: «اگر (با عدم توانایى یا عدم موافقت مادر) خواستید دایه اى براى فرزندان خود بگیرید، گناهى بر شما نیست، هر گاه حق گذشته مادر را بطور شایسته بپردازید» (وَ إِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَسْتَرْضِعُوا أَوْلادَکُمْ فَلا جُناحَ عَلَیْکُمْ إِذا سَلَّمْتُمْ ما آتَیْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ).
مبارک‌ترین تغذیه برای نوزاد
قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام: «مَا مِنْ لَبَنٍ یُرْضَعُ بِهِ الصَّبِیُّ أَعْظَمَ بَرَکَةً عَلَیْهِ مِنْ لَبَنِ أُمِّهِ»(کافى، ج6، ص40) هیچ شیرى مبارکتر از شیر مادر براى استفاده بچه نیست. دندان نوزادانى که از شیر مادر تغذیه مى‌کنند، سالم‌تر از نوزادانى است که از شیر خشک تغذیه مى‌کنند و حتى در مقابل امراض مقاوم‌تر هستند.
راهی برای زیاد شدن شیر مادر
بنا بر حدیثی از رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم): «مکیدن پستان توسط طفل موجب افزایش شیر می‌گردد و اجر شیردهی شبانه مادر برابر با آزاد کردن هفتاد بنده در راه خدا می‌باشد».
امروزه کارشناسان علم تغذیه با شیر مادر می‌گویند: مهم ترین عامل در افزایش شیر مادر، مکیدن درست شیر از پستان توسط شیرخوار و تخلیه پستان است. اگر شیر ترشح شده پی در پی تخلیه نشود، به تدریج تولید و ترشح آن کاهش می یابد. وقتی کودک پستان را می مکد، پیام های عصبی از نوک پستان به هیپوتالاموس در مغز رفته و موجب می شوند، مقدار ترشح پرولاکتین(هورمون محرک تولید شیر) به ده برابر افزایش یابد.
