تلفیق جراحی زیبائی با جراحی سرطان

سرطان بیماری است که از سالیان دور بشر با آن دست به گریبان بوده و برای درمان آن کوشش بسیاری کرده است.
تاریخچه درمان سرطان بازگوکننده زمان هایی است که درمان این بیماری با وسیع ترین اعمال جراحی همراه بود که علاوه بر برداشتن تومور بدخیم، مقدار زیادی از نسوج و حتی عضو سالم را نیز برای اطمینان از عدم عود سرطان برمی داشتند و بیمار در صورت بهبودی تا آخر عمر از نقص عضو یا ناتوانی بزرگ رنج می برد. یکی از این موارد، درمان سرطان سینه با برداشتن کامل سینه بود که ابتدا عضلات جدار قفسه سینه کاملاً برداشته می شد؛ اما پس از مدتی به برداشتن کامل سینه و غدد لنفاوی منتهی شد و از حدود 30 سال قبل با توجه به شناخت بهتر بیماری و امکان تشخیص و درمان در مراحل اولیه که موفقیت بیشتری را در درمان این بیماری در پی داشت، جراحان به فکر افتادند با عمل های جراحی محدودتر شانس بیمار را برای ادامه زندگی با کیفیت بالاتر و بدون نقص عضو بیازمایند. با انجام مطالعات گسترده ثابت شد که عمل جراحی محافظه کارانه برای سرطان سینه که محدود به برداشتن توده سرطانی و حاشیه ای باریک از نسج سالم پستان است، بدون کاستن از نتیجه درمان، تأثیر بهتری از نظر زیبایی دارد. در حال حاضر، عمل جراحی با حفظ سینه، در سراسر دنیا کاملاً پذیرفته شده است. این عمل در ابتدا به صورت ساده و با برداشتن توده به همراه حاشیه ای از نسج سالم انجام می گرفت، اما چون در برخی موارد به دلیل مشکلاتی مانند بزرگ بودن یا محل قرار گرفتن توده یا بزرگی بیش از حد سینه ها، به بدشکلی و عدم قرینگی سینه ها پس از عمل جراحی می انجامید. بنابراین سعی شد از طریق تلفیق روش های جراحی پلاستیک با عمل جراحی سرطان، بدشکلی های ناشی از عمل جراحی به حداقل برسد و در حال حاضر بسیاری از بانوانی که در مراحل اولیه سرطان سینه مراجعه کرده و تحت درمان جراحی قرار می گیرند، از نتیجه عمل خود کاملاً راضی هستند. برای مثال، در بیماری که سینه های بزرگ دارد، می توان علاوه بر برداشتن تومور با حاشیه کافی، در صورت تمایل بیمار، سایز هر دو سینه را کوچک کرد؛ به طوری که بیمار پس از عمل جراحی نه تنها از درمان سرطان خود احساس رضایت می کند، بلکه در بسیاری موارد از بهبود کیفیت زندگی به دلیل کاهش حجم سینه ها خشنود است.
این در حالی است که چنین بیماری در صورت ماستکتومی یکطرفه( که مدت ها تنها درمان سرطان پستان محسوب می شد)، تا آخر عمر از قرینه نبودن شدید در دو طرف تنه و عوارض استخوانی ناشی از آن رنج می برد. مورد دیگری که درمان جراحی صحیح برای بیمار مبتلا به سرطان پستان اهمیت ویژه ای پیدا می کند، هنگامی است که بیمار یک تومور سرطانی در سینه با افتادگی شدید دارد. در این موارد اگر با روش های معمول توده و حاشیه آن برداشته شود، نتیجه خوبی از نظر زیبایی نخواهد داشت و انجام رادیوتراپی نیز در این بیماران با مشکلاتی همراه است؛ لذا در بعضی موارد خاص می توان از طریق تلفیق روش ماستوپکسی( تصحیح افتادگی سینه) با جراحی سرطان، در یک عمل جراحی هم تومور را به طور کامل برداشت و هم افتادگی سینه را تصحیح کرد که موجب بازیافتن زیبایی و رضایت بیمار و فراهم شدن شرایط برای درمان رادیوتراپی بدون عوارض جانبی خواهد شد.
آنچه باید در پایان این بحث به آن اشاره کرد، این است که تمامی روش های جدید درمان در سرطان سینه که با استقبال بانوان در سراسر دنیا مواجه شده است، وقتی به طور کامل و نتیجه بخش قابل اجرا خواهد بود که مبتلایان به این بیماری در مراحل اولیه و به محض اطلاع از بیماری خود برای درمان و عمل جراحی اقدام کنند؛ زیرا در بعضی موارد دیده می شود که بانوان به خاطر ترس از دست دادن عضو خود درمان را به تعویق می اندازند که این تعلل خود باعث از دست رفتن شانس آنها در درمان همراه با حفظ زیبایی خواهد شد.
منبع:نشریه دنیای زنان، شماره 54.