نام بیماری به انگلیسی: Arthritis rheumatoid
اطلاعات اولیه
شرح بیماری
آرتیت روماتویید عبارت است از یک بیماری طولانی مدت که طی آن مفصل به همراه عضلات، غشاهای پوشاننده و غضروف متأثر می‌شوند. گاهی چشم و رگ‌های خونی نیز درگیر می‌شوند. این بیماری سه برابر در زنان شایع‌تر است و معمولاً بین سنین 60-20 سالگی رخ می‌دهد. حداکثر بروز آن در سنین 40-35 سالگی است.
علایم شایع
شروع آهسته یا ناگهانی:
قرمزی، درد، گرمی و درد به همگام لمس در یک یا تمام مفاصل فعال در دست، مچ دست، آرنج، شانه، پا، و مچ پا
خشکی صبحگاهی
تب پایین
وجود برآمدگی‌هایی زیر پوست (گاهی)
علل
ناشناخته است، ولی این بیماری احتمالاً منشاِء خودایمنی دارد.
عوامل افزایش دهندة خطر
سابقة خانوادگی آرتریت روماتوئید یا سایر بیماریهای خودایمن
عوامل ژنتیک، مثل نقص در دستگاه خودایمنی
زنان در سنین 50-20 سالگی
استرس عاطفی می‌تواند باعث شعله‌ور شدن بیماری شود
پیشگیری
هیچ روش خاصی برای پیشگیری وجود ندارد
عواقب مورد انتظار
بیماری ممکن است خفیف یا شدید باشد و این بیماری در حال حاضر قابل علاج نیست، اما با تشخیص زودهنگام، می‌توان درد بیمار را تخفیف داد، از بروز ناتوانی و معلولیت جلوگیری به عمل آورد، و عمر طبیعی توأم با فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری را برای بیمار به ارمغان آورد.
با درمان محافظه‌کارانه، علایم در 75% بیماران در عرض یک سال بهبود می‌یابند. اما حدود 10%-5% بیماران، علی رغم درمان، نهایتاً معلولیت پیدا خواهند نمود.
عوارض احتمالی
اختلال بینایی
تغییر شکل مفصل به طور دایمی و از کارافتادگی بیمار
داروهای مورد استفاده در درمان می‌توانند عوارضی به همراه داشته باشند، مثل مشکلات در معده، و مشکلات ناشی از استفادة طولانی مدت از استریید.
کم‌خونی متوسط
درمان
اصول کلی
انجام آزمایش خون برای بررسی وجود «عامل روماتویید»
استفاده از آتل به هنگام خواب می‌تواند در حمایت و حفاظت از مفصل دچار بیماری کمک‌کننده باشد.
استفاده از دستکش در شب برای حفظ گرما
تخفیف درد با گرما مثلاً استفاده از حوله آب داغ، لامپ تولید کنندة، یا استخر آب گرم
اگر تشک سفت ندارید، یک تختة ضخیم چندلا زیر تشک خود قرار دهید.
به فکر نقل مکان به آب و هوای خشک باشید. هوای مرطوب علایم را بدتر می‌کند.
داروها
داروهای ضد التهاب غیراستروییدی، از جمله آسپیرین و سایر سالیسیلات‌ها؛ ترکیبات طلا؛ داروهای سرکوب کنندة ایمنی
داروهای کورتیزونی معمولاً درد را به طور سریع و مؤثر برای مدت کوتاهی برطرف می‌کنند، اما در استفاده طولانی‌مدت، کمتر اثر بخش هستند. این داروها نمی‌توانند از تخریب پیش روندة مفصل جلوگیری کنند، و گاهی اثرات جانبی زیانباری به بار می‌آورند. توجه داشته باشید که تزریق کورتیزون به داخل مفصل نیز درد را فقط به طور موقتی بهبود می‌بخشد.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
تا زمانی که تب و سایر علایم شعله‌ور شدن بیماری ناپدید نگشته‌اند، در رختخواب به استراحت بپردازید، مگر برای رفتن به توالت
پس از آن فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری خود را از سر بگیرید ، اما در طی روز اوقاتی را برای استراحت اختصاص دهید. هر شب حداقل 12-10 ساعت بخوابید. خود را زیاده از حد خسته نکنید.
به هنگام ایستادن، راه رفتن، و نشستن، بدن خود را راست نگاه دارید.
حتی‌المقدور به طور فعال ورزش کنید تا قدرت عضلانی و حرکت مفصل تا حد امکان حفظ شود. شدت فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری را به تدریج به حد توصیه شده برسانید. ورزش در استخر آب گرم برای خشکی مفاصل خوب است.
مفصل معلول شده را باید به طور غیر فعال (بدون استفاده از عضلات حرکت‌دهندة آن مفصل) حرکت داد تا بدین‌وسیله از انقباض دایمی و جمع‌شدگی عضلات جلوگیری شود.
رژیم غذایی
یکی رژیم غذایی عادی و متعادل داشته باشید. از روی آوردن به رژیم‌های مد روز برای آرتریت، که اتفاقاً زیاد هم هستند، خودداری کنید. اگر چاق هستید وزن خود را کم کنید. چاقی باعث وارد آمدن فشار به مفصل می‌شود.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم آرتریت روماتویید را دارید.
اگر یکی از موارد زیر هنگام درمان رخ دهد: ـ تب عارض شود، یا علایم در مفاصلی که قبلاً درگیر نبوده‌اند پدیدار شوند. ـ اگر دچار علایم جدید و غیر قابل کنترل شده اید. توجه داشته باشید که داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است اثرات جانبی به همراه داشته باشند.
منبع:www.irteb.com
