سفر کردن بدون کودک

تنها گذاشتن کودک در خانه، هنگام سفر رفتن، ممکن است یک حادثه ی ترسناک و استرس زا باشد. شما می توانید قبل از آن که کودک را تنها بگذارید او آماده نمایید. بنابراین هر دوی شما احساس آرامش می کنید.

آیا کودکان شما آمادگی دارند؟
 

آمادگی کودکان برای تنها ماندن، قاعدتاً بستگی به سن آن ها دارد. نگرانی از جدایی، برای کودکان شش ماهه و دو ساله امری عادی است . از نظر آن ها راحتی و آرامش ضروری است . بنابراین مطمئن باشید هنگامی که شما رفته اید و برنامه های روزانه و عادی آنان را به پرستارشان سپرده اید، کودک با او احساس آرامش می کند.
در صورت امکان، برای کودکان بهتر است که وقتی والدین شان نیستند ، به جای خانه ی دیگری در خانه ی خودشان بمانند.
کودکان پیش دبستانی ممکن است ندانند چرا والدینشان آن ها را ترک کرده اند و احتمالاً احساس نگرانی می کنند که شاید کار اشتباه آن ها باعث شده است و ترک کردنشان نوعی تنبیه است. بنابراین لازم است به آن ها اطمینان دهید که این طور نیست و دلیل سفرتان را به گونه ای که بفهمند ، برای شان توضیح دهید.
اغلب، کودکان پیش دبستانی نسبت به مسافرت والدین شان با روی آوردن به عادت های کودکی شان، مثل: شیشه شیر خواستن ، عکس العمل نشان می دهند. اگر فرزندتان، این گونه واکنش نشان می دهد یک تذکر از سوی شما مبنی بر این که رفتارش درست نیست و برنامه های سفرتان را تغییر می دهد، می تواند مؤثر باشد.
کودکان محصل، احساسات شان را مستقیماً به صورت عصبانیت یا ناراحتی در مورد سفر والدین نشان می دهند. کودکان 8-6 ساله، ممکن است با در اختیار داشتن یکی از وسایل شخصی شما هنگامی که در سفر هستید، احساس آرامش نمایند.
کودکان بزرگ تر از رفتن والدین، فوق العاده بد اخلاق شده و در یک لحظه عصبانی و سپس آرام می شوند، بنابراین برای آنها فعالیت های زمان بندی شده در نظر بگیرید تا هنگامی که نیستید کودکان را به کار بگمارید.
لازم است به آن ها اطمینان دهید که دل تان برای شان بسیار تنگ می شود و کودکان تان را متقاعد سازید که پرستار از آنان به خوبی نگه داری می کند.
اگر فرزند انتان نوجوان هستند، ممکن است در غیاب شما دوست نداشته باشند که حتی یک پرستار ازشان مراقبت کند.
هم چنین اگر شما فرزندان کوچک تری دارید، می توانید برای نوجوان تان توضیح دهید که پرستار برای نگه داری از خواهر یا برادر خردسال وی این جاست.
اگر شما نوجوانی دارید و با تنها گذاشتن وی در خانه احساس آرامش نمی کنید، لازم است نگرانی تان را ابراز نمایید و برایش توضیح دهید که چرا از این که کس دیگری در خانه باشد احساس آسودگی خیال می کنید.
اگر تصمیم دارید نوجوان تان را در خانه تنها بگذارید ، قوانین واضحی برای او وضع نمایید. بهتر است یک دوست یا همسایه داشته باشید که در غیاب شما مراقب فرزندتان باشد.

آماده کردن مراقب کودک
 

در صورت امکان سعی کنید مراقبی داشته باشید که قبل از سفر شما کودک را ببیند.
این امر به کودک کمک می کند تا با آن شخص احساس راحتی کند و برنامه های شما به خوبی پیش رود. هم چنین فرصتی فراهم می شود تا قوانین منزل شما، برنامه های روزانه ی کودک تان و دیگر موارد مهم مربوط به مراقب، مرور شود.
این موارد مهم عبارتند از :
استفاده ی حتمی از کمربند ایمنی ماشین.

نکاتی برای حفظ آرامش کودک تان.
 

نقشه ی خانه.
آن چه به هنگام آتش سوزی باید انجام داد شامل اطلاعاتی در مورد این که وسایل اطفای حریق کجا هستند.
آن چه به هنگام فوریت های پزشکی باید انجام داد شامل این که کجا و چگونه می توان به شما دست رسی پیدا کرد.
فهرستی از تلفن های مهم.
اطلاعاتی در مورد سابقه ی پزشکی کودک تان
محل چراغ قوه و باتری.
برنامه ی مسافرت شما و دانستن زمان هایی که شما ممکن است در دست رس نباشید.
پول نقد برای خرید غذا و دیگر مایحتاج ضروری.
یک یخچال پر از غذا.
اسباب بازی، سی دی و کتاب های مورد علاقه کودک.
یک کتاب یا اسباب بازی جدید که کودک تان را سرگرم می کند. یا باعث آسایش او می شود.
تهیه جعبه ی کمک های اولیه
یک جعبه ی کمک های اولیه ی کامل باید شامل اقلام زیر باشد:
استامینوفن
ماده ی ضد عفونی کننده(بتادین)
لوسیون کالامین
پارچه های نخی
گازهای استریل
دماسنج
قیچی و موچین
ناخن گیر
ماده ی ضد حشرات
اسپری بخار آب خنک
اگر کودک تان از داروی خاصی به طور مرتب استفاده می کند، مطمئن شوید که از آن دارو به اندازه ی کافی موجود است و به مراقب کودک دستورات لازم را بدهید.
علاوه بر برنامه ی سفر خود، شماره تلفن های ضروری را نیز در اختیار مراقب کودک قرار دهید، از جمله:
تلفن پزشک کودک و بیمارستان های محلی
تلفن پلیس ، آتش نشانی و اورژانس
تلفن داروخانه
تلفن دندان پزشک
فوریت های برق، گاز و تلفن
تلفن نزدیک ترین فامیل و همسایه
تلفن مدرسه و مهد کودک فرزندتان
اطلاعات پزشکی مورد نیاز پرستار کودک شامل موارد زیر است:

کارت رشد کودک.
 

وضعیت کودک از لحاظ وزن ، قد ، سابقه ی واکسیناسیون ، حساسیت های خاص، داروی مورد استفاده.
هنگامی که در سفر هستید ، در صروت امکان به طور مرتب با پرستار در تماس باشید. دقت کنید چند بار تماس با کودک، باعث آرامش خیال وی می شود. بعضی کودکان نیاز دارند هر روز تلفنی با والدین خود صحبت کنند، در حالی که بعضی دیگر ممکن است به محض شنیدن صدای والدین ، متأثر شوند.
جزئیات برنامه ی سفر خود را قبل از مسافرت با کودک مرور کنید. شما می توانید تاریخ سفرتان را روی تقویم یادداشت نمایید تا کودک بداند چه مدت پیش او نبوده اید و یا این که چند روز دیگر نزدش بر می گردید.
پس از بازگشت از سفر انتظار هرگونه رفتار از کودک را داشته باشید . کودکان کم سنتر گاهی اوقات به دلیل سفر والدینشان عصبانی هستند و هنگام برگشت شان به آن ها اعتنا نمی کنند. اگر چنین اتفاقی افتاد با کودک رفتار عادی داشته باشید. حتماً او را بغل کنید و ببوسید و حتی اگر او عصبانی است، او را از خود نرانید.
منبع:نشریه ی پیام زن، شماره 216.
/ج