5 روش براى جلوگیرى از شب ادرارى
خیس کردن بستر براى یک بچه، هم ناراحت کننده است و هم اضطراب آور. خوشبختانه تقریبا همه ى کودکان با گذشت زمان این اختلال را فراموش مى کنند. آن چه در زیر مى آید جدیدترین راه هاى درمانى این اختلال مى باشد:
واقع گرا باشید.
به توصیه ى برخى پزشکان تشویق و تنبیه نکنید، فقط رختخواب را عوض کنید. حتى یک کلمه حرف هم نزنید؛ بچه ها عمدا این کار را انجام نمى دهند.
براى بهبود این وضع، تغییراتى به وجود آورید.
براى به حداقل رساندن استرس هاى روانى، رختخوابى را فراهم کنید که بچه خودش بتواند ملحفه ها را عوض کند. یک لایى نمدى تهیه کنید تا در صورت بروز چنین اتفاقى، بچه بتواند ملحفه و قسمت خیس شده را روى آن بگذارد. همچنین یک جفت زیر شلوارى آماده کنید تا بچه بتواند آن را در موقع نیاز عوض کند؛ در این صورت، احساس بچه بودن نمى کند.
هول نشوید.
ساعت هاى زنگ دار مخصوص خیس شدن رختخواب وجود دارد، اما شما باید صبور باشید. صداى این ساعت ها بلند است و مى تواند تمام افراد خانه را بیدار کند. صداى زنگ، هنگام خیس کردن بچه تولید مى شود. نظریه این است که این صدا، بچه را شرطى مى کند به این صورت که هر گاه نیاز به ادرار کردن بود، وى بیدار مى شود. اکثر بچه ها تا شصت روز به این شرطى شدن مى رسند. در صورتى که بچه تا 21 شب متوالى رختخواب خود را خیس نکند، این اختلال، درمان شده است. ساعت هاى امروزى به باترى هاى سمعى و گیرنده هاى حساس به رطوبت که مستقیما به لباس زیر بچه متصل هستند، مجهزند. از همه مهم تر، ساعت هاى مدرن، میزان عدم موفقیتى حدود ده تا پانزده درصد در برابر پنجاه درصد نمونه هاى قدیمى دارند.
از عضلات مثانه حمایت کنید.
اگر الگوى روزانه بچه، رفتن زیاد به دستشویى است، در این صورت ورزش هاى تقویت کننده ى عضلات مثانه، موثر مى باشد. برخى پرستاران توصیه مى کنند که به بچه مایعات زیاد بدهید. سپس با نگه داشتن ادرار تا هر زمان که ممکن است، کنترل کردن مثانه را تمرین کنید.
حوصله و عشق را تمرین کنید.
به گفته ى دکتر شوماخر، همه ى بچه ها به میزان پانزده درصد در سال، از خیس کردن رها مى شوند. یعنى تا سن بلوغ، تنها یک تا دو درصد بستر خود را خیس مى کنند؛ بنابراین صبور و حامى بچه باشید.
منبع : دایرة المعارف پزشک خانواده ،گروه مولفان انستیتوسلامتی آمریکا ،مترجمان : دکتر حسن کریمی یزدی و دکتر پدرام مصطفایی ،انتشارات سپهر اندیشه - 1387