یکی از چیزهای بدی که متاسفانه در فرهنگ ما جا افتاده خوددرمانی است. اینکه بعضی‌ها انتظار دارند پزشک معالج‌شان حتما مقادیر زیادی از انواع داروها برایشان تجویز کند، از همین نکته نشات می گیرد. بسیاری از این قبیل بیماران، اگر پزشک‌شان طبق خواسته آنها برایشان دارو ننویسد، خوددرمانی می‌کنند!
اجازه بدهید در مورد دیورتیکولوز توضیحاتی بدهم.دیورتیکول در پزشکی به معنی بیرون‌زدگی یک ناحیه مخاطی است و به هرحالت بن‌بستی می‌گویند که در هر نقطه از بدن امکان دارد اتفاق بیفتد. آنچه تحت عنوان دیورتیکولوز روده شایع است، بیرون‌زدگی‌های متعدد مخاطی به سمت خارج است. هر چه سن بیشتر شود احتمال ایجاد دیورتیکول نیز بیشتر می‌شود. وقتی تعداد دیورتیکول‌ها زیاد شود به آن دیورتیکولوز می‌گویند که بیشتر در قسمت چپ روده پدید می‌آید.
خیلی‌‌ها در روده بزرگ خود دیورتیکول‌های متعددی دارند اما چون خود دیورتیکول هیچ علامتی را ندارد، متوجه آن نمی‌شوند و حتی اگر علامت‌دار هم بشوند ما توصیه درمانی خاصی نمی‌کنیم. تنها توصیه ما این است که با تغییر برنامه غذایی و داشتن شیوه صحیح زندگی از یبوست گرفتن پیشگیری کنید؛ مثلا توصیه می‌کنیم پیاده‌روی داشته باشید، مایعات و خصوصا آب فراوان بنوشید، مصرف غذاهای حاوی فیبر (میوه و سبزی) را در رژیم غذایی خود بیشتر کنید. گاهی اوقات، ما به سلامت دستگاه گوارش خود بی‌توجه هستیم و با رژیم غذایی نادرست و عدم تحرک، آن را دچار مشکل می‌کنیم؛ حتی در این شرایط هم بعضی از افراد دست از ترک عادت‌های غلط خود برنمی‌دارند و با انواع مشکلات گوارشی مواجه می‌شوند.
اگر مبتلایان به دیورتیکولوز به توصیه‌های پزشک خود عمل کنند با مشکل مواجه نمی‌شوند؛ البته برخی موارد هم وجود دارد که علایم بیماری پدیدار می‌شود، یعنی آن دیورتیکول دچار التهاب می‌شود و دیورتیکولیت رخ می‌دهد که حالتی است شبیه به آپاندیسیت که براساس اینکه در چه سنی اتفاق بیفتد و یا چند دفعه این مشکل رخ داده باشد از نظر روش درمانی متفاوت خواهد بود. مهم‌ترین کمکی که بیمار می‌تواند به خودش بدهد، این است که به پزشک خود اعتماد و باور کند که او به صلاح و سلامت بیمارش می‌اندیشد.
پی نوشت ها :
فوق تخصص گوارش
منبع: http://www.salamat.com
ae
