نترسید! تاریکی هیولا نیست

تاریکی مردم را تشویق به دروغ گفتن و جرم می کند.
 

تحقیقات جدید دانشمندان نشان می دهد تاریکی مردم را تشویق به دروغ گفتن و اقدام به جرم می کند زیرا محیط تاریک حس ناشناخته بودن را در انسان ها تقویت می کند. محققان متوجه شدند محیط های تاریک این حس را در مردم به وجود می آورد که آنها می توانند هر کاری را انجام دهند و سپس فرار کنند.
این که چرا کودکان می ترسند مورد توجه بسیاری از صاحبنظران رشد کودک و روانشناسان بوده است. اتفاقات ناخوشانید روزانه، دیدن تصاویر و فیلم های ترسناک قبل از خواب، وابستگی به والدین و ترس از جدایی از آنها در شب، شنیدن داستان های خرافی از موجوداتی که در تاریکی سراغ کودکان می آیند و بسیاری چیزهای دیگر به عنوان دلیلی برای ترس کودکان از تاریکی عنوان شده است. گاهی اوقات یک تغییر در شیوه زندگی مثل تغییر محل سکونت، جدا شدن از والدین و.... به صورت ترس از تاریکی، ترس از حیوانات و غیره خود را نشان می دهد. اگر کودک شما هم ترس از تاریکی دارد خواندن ادامه این مطلب را به شما توصیه می کنیم:
*شاید کمی هراس از تاریکی برای کودکان طبیعی باشد. هر ترس ساده ای را مشکل تلقی نکنید. کودکان در رویاهاشان زندگی می کنند و بعضی اتفاقات روزمره ممکن است هراس شبانه را در آنها ایجاد کنند. اگر این اتفاق هر از گاهی می افتد و دائمی نیست، لازم نیست نگران باشید.
*طولانی شدن این ترس و شدت گرفتن آن می تواند نیاز به حضور یک روانشناس را اعلام کند. ترس از تاریکی نباید زندگی و خواب کودک را مختل کند و همراه شدن این هراس با او در طول روز و امتناع شدیدش از خوابیدن در اتاق شخصی اش در شب نکته ای است که باید به آن توجه شود. این هراس ها نباید مدت طولانی با کودک همراه باشد. اگر زمانی بیش از یک ماه این ترس به طور مداوم با او همراه بود کودکتان را با یک روانشناس آشنا کنید.
*علت ترس را جویا شوید. شاید همبازی ها یا خواهر و برادرش او را از چیزی ترسانده اند.
*برای آموزش برخی عادات رفتاری به فرزندتان از تعریف داستان های ترسناک خودداری کنید و برای تهدید کردنش یک شخصیت هراس آور را در ذهنش نسازید. کابوس شبانه کودک ها خیلی اوقات همین موجوداتی است که در روز برایشان ساخته اید.
*با او به اتاقش بروید. توی کمدها، زیرتخت و جاهای مخفی را با هم جست و جو کنید. نرده های پنجره را به او نشان دهید و تاکید کنید که هر وقت از چیزی ترسید شما کنار او هستید و از او محافظت می کنید.
*چراغ خوابش را روشن بگذارید تا در تاریکی مطلق به خواب نرود.
*اگر نیمه شب هراسان به اتاقتان آمد با او با ملایمت صحبت کنید، بگذارید ماجرا را برایتان توضیح دهد و بعد با هم به اتاقش بروید. یک بار دیگر همه جا را کنترل کنید، چراغ خواب را روشن کنید. او را در تختش بخوابانید و چند دقیقه ای دستش را در دستتان بگیرید و وقتی به آرامش رسید به اتاقتان برگردید. به خاطر این هراس او را از اتاقش دور نکنید.
* در از بین بردن این ترس از کودکان، عجولانه عمل نکنید. مضطرب نشوید و با این کار اضطراب او را افزایش ندهید. این ترس معمولا بتدریج از بین می رود و لازم است والدین با خونسردی و آرامش برای برطرف شدنش تلاش کنند.
* کودکتان را برای ترس هایش سرزنش نکنید. مدام به او نگویید که دچار توهم شده و جوری رفتار نکنید که از ترسیدنش شرمنده شود.
* مراقب باشید فرزندتان از شما الگو می گیرد. اگر شما هم ترس از تاریکی دارید، حتی مراجعه به یک روانشناس کودک به تنهایی نمی تواند مشکل را حل کند. برای آنکه به فرزندتان ثابت کنید تاریکی ترسی ندارد باید ابتدا خودتان این باور را بپذیرید.

شب کوری ترس می آورد
 

چندی پیش بی بی سی در گزارشی اعلام کرد که چشم اکثر مردم پس از مدت کوتاهی به تاریکی عادت می کند اما چشم برخی از کودکان که ظاهرا از هیچ گونه ضعف بینایی رنج نمی برند و در محیط پر نور به خوبی می بینند، به تاریکی عادت نمی کند و ترس برخی کودکان از تاریکی را ناشی از این دانسته بود. گروه پژوهشگران که وضعیت دختری که به ترس از تاریکی مبتلا بوده را بررسی کرده بودند ادعا کردند نابینایی شبانه در کودکان می تواند باعث وحشت عمیق از تاریکی شود. آنها گفته بودند
«تشخیص این ناراحتی و اختیار دادن به کودک برای کنترل نور محیط می تواند زندگی خانوادگی را متحول کند.»
منبع مجله همشهری 161