بر فراز بام روستای توریستی کندوان

خطه سرسبز آذربایجان با دو استان معروف و پهناورش مملو از مناظر طبیعی و گردش‌گاه‌های بکر و مصفایی است که زبانزد خاص و عام است.

این سرزمین با آب و هوای منحصر به فرد و آثار تاریخی‌اش از مناطق مهم توریستی کشور بشمار می‌‌آید که سالیانه پذیرای هزاران هزار گردشگر از سراسر ایران و جهان می‌‌باشد.

گروه ما که این بار دوستانی دیگر راهم به خود افزوده بود با چهل نفر مسافر، تصمیم خود را گرفته بود که در این تابستان گرم، سفر به یکی از خنک ترین و خوش آب و هواترین مناطق کشور را انتخاب کند.

خدا قوت آقای عبادی حدود 13 ساعت راه و چهل نفر مسافر که همه چشم به او دوخته تا خستگی سفر را حس نکند.

و اما این هم از مهارت‌‌های اوست دیگر که گروهی همراه و شادی از مسافرها در طی مسیر داشته باشد.

برای رسیدن به کندوان از اسکو باید عبور کرد. مسیری کوهستانی و سرسبز. باید کوه سلطان داغی را رد کرد و به این روستای منحصر به فرد رسید.

کوه سلطان داغی

تنوع آب و هوایی تنها عاملی نبود که ما را به کندوان می‌‌خواند بلکه منحصر به فرد بودنش، دیدار با مردمی با صفا از دیار زندگی در دل کوه، فرهنگ و معماری منحصر به فردش و نا گفته نماند اوقات شیرین و خوش سفرهای لذتبخش گروه با اعضای خوش خلق و همراهش دلیل طی راه شد تا سفر به یکی از دیدنی‌ترین و پر گردشگرترین مناطق کشور عزیزما ایران رقم بخورد.

 طبق برنامه گروه ساعت پنج صبح از تهران به راه افتادیم. اوایل مسیر جاده قزوین بود و پس از صرف صبحانه‌ای دلچسب ادامه مسیر را با گفتارهای زیبای هم‌سفران آغاز کردیم.

خشکی راه و گرمای تابستان هم با این تفاسیر برایمان شیرین بود تا بعد از زنجان که کم کم سرسبزی جاده روی خود را نشان داد.

دشت‌های سرسبز و ییلاقی

از تبریز تا اسکو مناظر طبیعت بی نظیر بودند. دشت‌‌های سرسبز و مراتع زیبا در کنار مسیری کوهستانی چشم‌انداز خارق‌العاده‌ای به ببیننده‌‌ها می‌‌داد تا  به کندوان رسیدیم.

و به کندوان که رسیدیم چنان مدهوش مناظر اطراف شدیم که متوجه نبودیم حدود 137 پله را به سمت هتل و رستوران صخره‌ای بین‌المللی کندوان پیموده‌ایم، منظره‌ای بسیار دیدنی بود.

بودن بر فراز کوه و بر بام کندوان، انرزی مثبت درونمان را دو چندان کرده بود.

خستگی راه ابتدا گروه را به سمت هتل و محل اقامت در هتل بین‌المللی کندوان هدایت کرد. اتاق‌‌هایی بسیار زیبا از جنس سنگ در دل کوه با پنجره‌‌هایی رو به کوه و دشت که چه در گرمترین فصول سال که کندوان آب و هوای ییلاقی دارد و چه در فصول دیگر توسط گردشگران خارجی برای دیدن روستا و مناظر اطراف و استفاده از آرامش منطقه، رزرو می‌‌شوند. کندوان جایی است که آرامش را در آن حس می‌‌کنی.

روستای کندوان و معماری صخره‌ای خانه‌ها

روستای زیبای کندوان در 22 کیلومتری جنوب شهر اسکو و 62 کیلومتری جنوب غربی تبریز و منطقه‌ای ییلاقی با مراتع سرسبز از رشته کوه‌‌های سهند است.

معماری زیبای صخره‌ای خانه‌‌های این روستا به قرن هفتم هجری برمی‌گردد.

خانه‌‌های هرمی شکل سنگی ساکنان‌اش که مانند کندوی عسل در دل کوه بنا شده‌اند بی نظیر بوده و توریست‌‌های زیادی را به خود جلب می‌‌نماید.

واژه کندوان از لفظ؛ کندو؛ می‌‌آید که به نوع معماری خانه‌‌های روستا برمی گردد. این خانه‌‌های کله قندی همچون سلول‌های کندوی زنبور عسل ساخته شده‌اند.

البته فرم اولیه آنها به صورت طبیعی و بر اثر فوران آتشفشان‌‌های کوه سهند ایجاد شده که این گدازه‌‌ها بر اثر قرن‌ها برروی هم سرد و سخت و کله قندی شده‌اند.

درون این خانه‌‌ها اتاق‌‌های متعدد آشپزخانه انبار و حتی طویله‌‌ها هرکدام جای خود دارند. دیوار اتاق‌‌ها گاهی قطری حدود دو الی سه متر دارند.

 کندوان یکی از سه روستای صخره‌ای کمیاب در جهان است که به سبب معماری ویژه صخره‌ای‌اش در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

دو روستای دیگر که تقریبا به همین شکل می‌‌باشند در کاپا دوکیه ترکیه و داکوتای آمریکا هستند که دیگر خالی از سکنه می‌‌باشند. اما کندوان بدلیل سکونت حدود هشتصد نفر در آن، بسیار مشهور شده است.

از کوچه پس کوچه‌های روستا که بالا می‌‌روی ساکنانش جلوی درب منازل نشسته‌اند. به سلام علیک تن‌ها اکتفا نمی‌کنند بلکه به صرف چای هم دعوتت می‌‌نمایند.

چشمه‌های زیبای آب معدنی

منطقه‌ای پر از سوغاتی از دل کوه، بخصوص عسل، سماق، گردو، فندق، بادام، انواع میوه‌‌های تازه مثل زردآلو، آلبالو گیلاس و اگر هم فصل تازه آنها نباشد برگه آنها مثل قیصی، آلو و لواشک، برگه هلو، و حتی کندرو انواع گیاهان دارویی و پونه و نعناهای پای جوی آب بوفور یافت می‌‌شود.

 صنایع دستی کار بخصوص زنان این روستا مانند بافت گلیم و جاجیم و شال‌های رنگین و زیبا نیز یکی دیگر از مشغولیات زنان کندوان محسوب می‌شود.

 وجود چشمه‌‌های زیبای آب معدنی برای بیماران کلیوی و آرامش و سکوت کوهستان به اضافه هوای بسیار پاک٬گردشگران بسیاری را سالانه به سوی این محل می‌‌کشاند.

مراتع سرسبز عشایری فضای مناسبی را برای پرورش زنبور عسل و کشت گیاهان دارویی فراهم کرده که به نوبه خود محل درآمدی برای روستاییان محسوب می‌شود.

کندوان را که پشت سر می‌‌گذاری تازه متوجه می‌‌شوی که چرا تا این اندازه معروف است.